Σας βαρέθηκα… Δεν μπορώ, δεν έχω τη διάθεση να επιμένω να θαυμάζω αυτό που ήσασταν κάποτε όταν βλέπω αυτό που έχετε γίνει... "καρικατούρες του εαυτού σας "...
Ευνουχίσατε την πραγματική σας δύναμη, καταψύξατε τα συναισθήματα σας, παγώσατε τα δάκρυα σας, βουλιάξατε στην αυτολύπησή σας και δεν σας αγγίζει τίποτε άλλο, δεν σας ενδιαφέρει τίποτε άλλο παρά μόνο το «πόσα ευρώ θα μπουν στο σακούλι της επιβίωσής σας»…
Ξεχάσατε πως γεννηθήκατε θεοί, φτιαγμένοι ''καθ΄ εικόνα και καθ΄ ομοίωση'' και καταντήσατε φοβισμένα ανθρωπάκια που νομίζουν ότι όλα τα ξέρουν, όλα τα ελέγχουν και όλα τα μπορούν όταν δεν μπορείτε να κάνετε το πιο απλό: να σηκώσετε τον ¨εκλεπτυσμένο¨ πισινό σας από την πολυθρόνα του βολέματος…
Δολοφονήσατε τα όνειρά σας, τον αθώο εαυτό σας γι΄αυτό και δεν αντιδράτε, δεν δακρύζετε πια, μπροστά στην κατακρεουργημένη αθωότητα που σφαδάζει και ξεψυχά μπροστά σας…
Δολοφονήσατε την ανθρωπιά σας, τα ιδιαιτέρα χαρίσματά σας που σας έκαναν πάντα να ξεχωρίζετε μέσα απ΄ όλα τα συμπαντικά δημιουργήματά Μου…
Βάλατε στο πιο ψηλό σκαλί των αξιών σας το χρήμα, τη δόξα, τον έλεγχο…
Παντού παίζετε παιχνίδια στρατηγικής και εξουσίας…
Εξουσιαστές και Δούλοι ταυτόχρονα…
Γιατί όταν προσπαθείς να εξουσιάσεις κάποιον πάντα βρίσκετε κάποιος, πιο έξυπνος, να σε εξουσιάσει και χωρίς καν να το αντιληφθείς…
Έτσι καταντήσατε έρμαια της ματαιοδοξίας σας και αρνούμενοι ακόμα τώρα να αναλάβετε την ευθύνη του εαυτού σας συνεχίζετε να αναλώνεστε μέσα σε ''μικροζήλειες'', ανούσιες συγκρίσεις, ίντριγκες, ανασχηματισμούς και αναθέματα βιάζοντας καθημερινά την αξία και τα ταλέντα σας στο βωμό του ''δεν ξέρω - δεν μπορώ''…
Κρύβεστε πίσω από γυάλινες οθόνες, δήθεν φίλους, φτιάχνοντας ψεύτικες πραγματικότητες… θυσιάζετε την έκσταση της ζωής μέσα σε ψευδαισθήσεις, σεξιστικές σκέψεις και πλασματικούς οργασμούς…
Όταν η Αλήθεια είναι εκεί έξω…
Στην πραγματική Ζωή… στην τόλμη του να είσαι ζωντανός, να κυλάς, να ρέεις και να αποδέχεσαι την εμπειρία χωρίς να σταματάς να εμπιστεύεσαι, χωρίς να σταματάς να αγαπάς… ολοένα και περισσότερο… ολοένα και πιο πολύ… Να Αγαπάς Ολοένα Και Πιο Πολύ…
Κουράστηκα να σας βλέπω να θυσιάζεται το ''μεγάλο'' για να ζήσετε το ''μικρό''.
Γι΄ αυτό σας λέω : Σας βαρέθηκα… θα σας αποσύρω…
Ίσως εκεί… μέσα στην γαλήνια απεραντοσύνη ξανασυνδεθείτε με την ψυχή σας και γίνετε ξανά η ΑΓΑΠΗ στον κόσμο σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου