Η ζωή του κάθε ενός είναι γεμάτη από προβλήματα, κάθε είδους. Ο άνθρωπος ξεκινάει τον δρόμο της ζωής του υποτίθεται με τις επιλογές του ως σπουδές, γάμο, δουλειά κλπ., με αισιοδοξία, όνειρα, χαρά κάπου εκεί στα 18 – 19.
Όμως αυτό που έχει πάντα σαν σκιά του να τον ακολουθεί, είναι το πριν από αυτή την ηλικία. Τα παιδικά του χρόνια δηλαδή μέχρι την ηλικία των 18.
Τα παιδιά, όπως κι εμείς οι μεγάλοι, περάσαμε μία πολλή σημαντική μετάβαση από το νιώθω στο σκέφτομαι. Και έτσι η ζωή μας στηρίζεται στην λογική. Ενώ το νιώθω, θάφτηκε με την παιδικότητά μας.
Το νιώθω μας θάφτηκε πίσω στα χρόνια της αθωότητάς μας, που όμως ήταν ο πιο σοφός μας σύμβουλος, ήταν η εσωτερική μας σοφία. Το νιώθω μας, μέσα από την εσωτερική μας σοφία, ήταν και ο μόνος μας αληθινός σύμβουλος.
Είμαι σίγουρη πως όλοι σας κατά τη διάρκεια των παιδικών σας χρόνων, είχατε νιώσει αντιπάθεια για κάποιους μεγάλους φίλους των γονιών σας ή συγγενείς, που δεν μπορούσατε να την εξηγήσετε, ούτε να την εκφράσετε, αλλά την νιώθατε έντονα. Αυτό το εσωτερικό κομμάτι λεγόταν ένστικτο και ήταν μία μορφή προστασία.
Που όμως αν θα δείτε, έφτανε η λογική να μας το διαλύσει και να χάνουμε την πίστη μας για τον εαυτό μας και γι’ αυτό που νιώθαμε. Καθώς δεν μπορούσαμε να το στηρίξουμε αυτό και υποχρεωνόμασταν τότε να «παίζουμε» θέατρο και να πιέζουμε τους εαυτούς μας να γελάνε θέλουν, δε θέλουν. Όλο αυτό πέρασε σταδιακά μέσα μας και έτσι χάσαμε την επαφή μας με αυτό το κομμάτι μας.
Έτσι οι τότε θυμοί μας, οι τότε ενστάσεις μας και γενικά όλο μας το νιώθω ήταν ένας οδηγός αλήθειας.
Σήμερα όμως μόλις το νιώθω εκδηλώσει εσωτερικά σε σας μία πληροφορία αμέσως, επειδή το έχουμε συνηθίσει, θα μεταφέρουμε την πληροφορία στην λογική μας και θα αρχίσουμε εμείς να διαπραγματευόμαστε αυτό μας το νιώθω.
Και έτσι σίγουρα υπάρχουν φορές που το ένστικτό σας – νιώθω σας θα σας δείξει κατευθείαν ένσταση για κάτι, η λογική θα πει «μπα αποκλείεται» και θα κερδίσει η λογική γιατί έχει προϋπηρεσία. Με αποτέλεσμα λίγο καιρό μετά να νιώσουμε άβολα που δεν ακούσαμε το νιώθω μας από την αρχή.
Η επανασύνδεση με το νιώθω μας είναι ο δρόμος προς την υγεία μας και την αρμονία στη ζωή μας. Ο τρόπος τη επανασύνδεσης είναι να μεταφερθούμε πίσω στα χρόνια αυτά και να προσπαθήσουμε να θυμηθούμε τις φορές που το μέσα μας, μας είπε όχι για κάτι ή για κάποιον άνθρωπο και να ενώσουμε την πίστη με τον εαυτό μας. Έτσι σταδιακά μπορούμε να το κάνουμε και με το σήμερά μας και σιγά σιγά αυτή η επαφή θα επιστρέψει.
Η καλύτερη επικοινωνία σε έναν άνθρωπο είναι να έρθει σε επαφή με αυτό το εσωτερικό του κομμάτι και σιγά σιγά θα αποκτήσει καλύτερη επαφή – επικοινωνία με όλους.
Δωροθέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου