Μετακόμιση τώρα.
Ένα σπίτι γεμάτο κούτες και βαλίτσες, γωνιές που ξεγυμνώνονται, συρτάρια που αδειάζουν.
Υπάρχοντα που στριμώχνονται κι άλλα πάλι που βρίσκουν το δρόμο τους για το καλάθι των αχρήστων.
Όχι επειδή δεν τα αγαπάς, απλά γιατί πάντα κάτι παλιώνει, κάτι αλλάζει, κάτι μένει πίσω. Κι εσύ προχωράς μπροστά.
Σε επιλογές που έκανες και τώρα τις μετακομίζεις στο νέο σου σπίτι.
Αλλαγή φωνάζουν οι δικές σου κούτες.
Ένα βήμα μπροστά σε μια νέα ζωή που ελπίζεις να είναι όμορφη όπως την ονειρεύτηκες. Την ελπίζεις γεμάτη αγάπη και τρυφερότητα, πρόσωπα να αγαπάς και να σε στηρίζουν. Να τα στηρίζεις κι εσύ. Να είστε μαζί και να είστε καλά.
Μια όμορφη ζωή. Αυτή θέλεις κι αυτή θα σκέφτεσαι τη στιγμή που θα αδειάσεις ολότελα το μέχρι τώρα σπίτι σου και θα κλείσεις πίσω σου την πόρτα.
Όχι δε θα τα πάρεις όλα μαζί. Δε χρειάζονται, στο ξανάπα.
Θα πάρεις τις μνήμες, θα πάρεις τις στιγμές. Μερικές φωτογραφίες, τα βιβλία σου, δέκα ρούχα όλα κι όλα και μια βαλίτσα αδειανή.
Όπως αδειανή ήταν κι όταν πρωτομπήκες σε τούτο το μέρος.
Κάθε νέα αρχή, θέλει μια βαλίτσα αδειανή.
Θέλει να κάνεις χώρο στο καινούργιο που έρχεται. Να του δώσεις αέρα να έρθει να σε γεμίσει. Μην το μπουκώσεις με παλιές αναμνήσεις. Καλό να θυμάσαι αλλά μη φορτώνεσαι πολλά.
Άσε χώρο κι απόλαυσε κάθε τι νέο. Είναι δικό σου, είναι επιλογή σου.
Μετακόμιση τώρα.
Μάζεψε τις κούτες σου και προχώρα. Και μη φοβάσαι. Όλα θα πάνε καλά. Κι αν πάνε πότε πότε να στραβώσουν, εσύ θα τα ισιώσεις. Όπως έμαθες πάντα να ισιώνεις τα στραβά. Με το πείσμα σου, με την υπομονή σου, με τη θέλησή σου για το καλύτερο για σένα.
Προχώρα. Κι αν νιώσεις ποτέ την ανάγκη να κοιτάξεις πίσω, κάνε το. Δεν είναι κακό να θυμάσαι τι έζησες. Είναι τα μαθήματά σου, είναι τα πάντα σου.
Δε διαγράφεις το παρελθόν. Μέσα σου το κουβαλάς πάντα. Μόνο που το αναμεριάζεις λίγο. Φτιάχνεις χώρο για κάθε τι που θα έρθει.
Και προχωράς.
Μετακομίζεις.
Κι όλα καλά…
Στεύης Τσούτση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου