Ήταν κάποτε μία γυναίκα που θεωρούσε πως το μεγαλύτερο πρόβλημά της ήταν ο σύζυγός της, όπου με την ασθένειά του αλλά και την παθητικότητά του τα περίμενε όλα από εκείνη.
Μέχρι που ο σύζυγός πέθανε. Τότε άρχισαν για τη γυναίκα άλλου είδους προβλήματα, τώρα πια σε προσωπικό επίπεδο. Έτσι δεν μπορούσε να κατηγορήσει κανέναν πια για όλα όσα της συνέβαιναν.
Η ζωή κάθε ανθρώπου έχει πάντα διάφορα προβλήματα στο διάβα της. Η επιλογή και η δική μας προσέγγιση προς κάθε πρόβλημα είναι που κάνει τη διαφορά.
Έχετε ποτέ σκεφτεί πως αυτούς που θεωρούμε ότι μα προκαλούν το μεγαλύτερο μας πρόβλημα, τους έχει βάλει η ζωή για να κάνουν τον «κυματοθραύστη» ? Έτσι μέσα από τη δική τους προσφορά προς εμάς τα κύματα που είναι να έρθουν πάνω μας, να περνούν πρώτα από εκείνους. Οπότε εμάς να μας φτάνει η ηρεμία.
Η ζωή είναι ένα μόνιμο σχολείο, όπου μέσα σε αυτό θα μάθουμε την αγάπη, την προσφορά, την αλληλεγγύη. Έτσι λοιπόν ο Θεός στη διαδρομή αυτή βάζει δίπλα μας έναν που θεωρεί ότι έχει περισσότερες αντοχές στον πόνο και εκείνος μέσα από τη διαδρομή του πόνου που βιώνει, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να μαλακώσει την ταλάντωση των κυμάτων που είναι να μας πλησιάσουν.
Κατά μία έννοια θυσιάζεται εκείνος ή εκείνη για να μπορέσουμε να περάσουμε εμείς μέσα από τον δρόμο της καθολικής προσφοράς μας στον δρόμο της αγάπης δίχως όρους και όρια.
Αν για κάποιο λόγο, έχετε στη ζωή σας κάποιον άνθρωπο που θεωρείται ότι σας ταλαιπωρεί, αναζητήστε σε τι παριστάνει τον κυματοθραύστη και σε ποιους τομείς μαλακώνει την ταλάντωση του κύματος. Αυτοί οι άνθρωποι συνήθως γίνονται οι γέφυρες τις «ταλαιπωρίας» μας για να βιώσουμε εμείς όσο λιγότερο πόνο γίνεται.
Όμως μέσα από τις αντιστάσεις μας φτάνουμε τελικά σε αντίθετα αποτελέσματα, αφού εμείς πρώτοι θα κατηγορούμε και θα κρίνουμε τον άνθρωπο αυτό. Θα νιώθουμε για εκείνον απέχθεια, θυμό, οργή και θα κάνουμε ότι περνά από το χέρι μας για να ελευθερωθούμε.
Όμως αντί της ελευθερίας, θα έρθει μία μέρα που τα προβλήματα θα είναι μεγαλύτερα από πριν. Η αγκαλιά, η τρυφερότητα και η στοργή για τους ανθρώπους που γίνονται για μας στην κυριολεξία «χαλί να τους πατήσουμε» είναι ένας δρόμος που θα γεμίσει και τις δύο μεριές με ανακούφιση. Όταν εμείς πρώτοι σταματήσουμε να νιώθουμε αυτόν τον άνθρωπο ως προσωπικό μας «τύραννο», αλλά ως προσωπικό μας ευεργέτη έχουμε κερδίσει και οι δύο μια μακάρια ζωή.
Δωροθέα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου