Αυτά που θα διαβάσετε στη συνέχεια είναι μια πολύ σημαντική μαρτυρία για τη θεραπεία μέσω αναδρομής (QHHT) μιας πολύ ιδιαίτερης γυναίκας. Μιας γυναίκας που ξαναβρήκε την υγεία της εντελώς και μαζί με αυτήν, μια νέα υπέροχη ζωή.
Είναι η Λώρα Κάστο, που πριν από μερικά χρόνια πριν, της είχαν δώσει ελάχιστες ελπίδες ζωής. Μέσα από μια θαυμαστή θεραπεία μέσω αναδρομής ήρθε στην κατανόηση της δύναμης της ψυχής της και του συνδέσμου που αυτή η ψυχή έχει με την Πηγή/Θεότητα και πώς αυτός ο σύνδεσμος την έβγαλε από το κατώφλι του θανάτου και της έδωσε πλήρη υγεία.
Συνήθως οι θεραπευμένοι πελάτες δεν επιθυμούν να μοιραστούν την ιστορία της θεραπείας τους με τον υπόλοιπο κόσμο, παρόλο που αυτό θα ήταν μια ευκαιρία για τους ανθρώπους. Θα κατανοούσαν ότι έτσι όπως εκείνοι θεραπεύτηκαν, και οι ίδιοι μπορούν.
Σχεδόν όλοι οι θεραπευμένοι απέρριψαν την ιδέα του «μοιράσματος» ή υπόσχονται ότι θα γράψουν κάποια μαρτυρία αργότερα, αλλά ποτέ δεν το κάνουν.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι γι’ αυτό. Δυο είναι οι κυριότεροι. Ο πρώτος έχει να κάνει με την οικογένεια του θεραπευμένου. Υπάρχουν πολλά οικογενειακά μυστικά κρυμμένα που θεραπεύονται κατά τη διάρκεια των συνεδριών και τα οποία οι πελάτες δεν επιθυμούν να φέρουν στο φως.
Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με το πολιτισμικό πλαίσιο εντός του οποίου ζούμε. Είμαστε μια κοινωνία που σχεδόν αρνείται ότι ένα άτομο έχει τη δύναμη να επικοινωνήσει με την Πηγή/Θεότητα κατ’ ευθείαν, με άμεσο τρόπο.
Και το να πει κάποιος ότι θεραπεύτηκε με θαυμαστό τρόπο θα ήταν σαν να προσκαλούσε την κατάκριση και τη γελοιοποίηση αυτής της θεραπείας από τους άλλους.
Πολλές Εκκλησίες θεωρούν ότι μόνον εκείνες – μέσω των κατεστημένων επαγγελματιών του είδους – έχουν το δικαίωμα να θεραπεύουν. Κι έτσι κανένας από τους θεραπευμένους δεν επιθυμεί να προκαλέσει την οργή ή τον γέλωτα των Εκκλησιών αυτών.
Ποιος το χρειάζεται άλλωστε; Ιδιαίτερα όταν σου έχει μόλις δοθεί μια καινούργια ζωή! Ευτυχώς κάποια στιγμή αυτό θα αλλάξει.
Laura Casto and Dolores Cannon
Έτσι, όταν η Λώρα Κάστο αποφάσισε να πει δημόσια την ιστορία της θεραπείας της, κατάλαβα ότι ήταν ένας πολύ γενναίος άνθρωπος! Είθε ο Θεός να ευλογεί εσένα και την οικογένειά σου Λώρα.
Η Λώρα από την πόλη Moore της Οκλαχόμα, έδωσε την παρακάτω ομιλία στο Κέντρο Ψυχικών Ερευνών και Εκπαίδευσης στις 7 Σεπτέμβρη 2013.
Είμαι πολύ ευτυχής που βρίσκομαι εδώ σήμερα, να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία μου και την εμπειρία μου με τη θεραπευτική μέθοδο Κβαντική Θεραπευτική Ύπνωση. Η 20η Ιουνίου 2012 άλλαξε για πάντα τη ζωή μου!
Εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσα μηχάνημα για να περπατάω και εξαρτιόμουν από συσκευή οξυγόνου, με καμία ελπίδα για καλύτερη ή περισσότερη ζωή. Αγωνιζόμουν να παραμείνω ζωντανή! Έπασχα από σοβαρής μορφής αρθρίτιδα των αυχενικών σπονδύλων, είχε επιπλατυνθεί η σπονδυλική στήλη στην περιοχή του λαιμού μου.
Αυτό το κομμάτι της σπονδυλικής στήλης ρυθμίζει την καρδιά και τους πνεύμονες, κι έτσι ο γιατρός μου σύστησε να πάρω μηχάνημα για να με στηρίζει όταν περπατάω ώστε να αποφευχθεί μια πτώση, μοιραία για τη ζωή μου.
Το 1984 έκανα αφαίρεση στήθους και έβαλα εμφυτεύματα σιλικόνης, που τοποθετούνται πίσω από τους θωρακικούς μυς. Οι γιατροί μου είπαν ότι ήταν αβλαβή. Έξι μήνες αργότερα αρρώστησα με πνευμονία και άσθμα. Κράτησα τα εμφυτεύματα για επτά χρόνια.
Άρχισαν να διαλύονται και να διαρρέουν στους πνεύμονες και από εκεί μέσα σε όλο το σώμα μου προξενώντας πάρα πολλά προβλήματα υγείας. Η σιλικόνη λύγισε το ανοσοποιητικό μου σύστημα και επί 27 χρόνια μπαινόβγαινα στα νοσοκομεία με ανεξέλεγκτες κρίσεις άγχους και μερικές φορές πνευμονία.
Η υγεία μου ήταν τόσο κακή που τρεις γιατροί μου σύστησαν να παραιτηθώ από κάθε ελπίδα για καλυτέρευση, αλλά δεν ήθελα να τα παρατήσω!
Κάθε φορά που έμπαινα στο νοσοκομείο φοβόμουν ότι θα ήταν η τελευταία μου. Υπήρξαν φορές που ο γιατρός είπε στις κόρες μου να μη φύγουν από το πλευρό μου επειδή φοβόντουσαν ότι θα πέθαινα.
Όλα αυτά τα χρόνια, οι σοβαρές κρίσεις άσθματος και η επιθετική θεραπευτική αγωγή λύγισαν την καρδιά και τους πνεύμονές μου και προκάλεσαν Πνευμονική Υπέρταση. Η πνευμονική υπέρταση είναι μια προοδευτική ασθένεια που οδηγεί στο θάνατο με προσδόκιμο ζωής 2 – 5 έτη.
Το 2012 ήταν ο έκτος χρόνος. Ζούσα με χρόνο δανεικό. Και οι δυο λοβοί των πνευμόνων μου είχαν ξεφουσκώσει και έκαναν πολύ δύσκολη την αναπνοή, ακόμα και με οξυγόνο. Το σώμα μου κατέρρεε.
Ήμουν κλεισμένη στο σπίτι επί επτά χρόνια. Ήταν επικίνδυνο να αφήσω τα όρια του σπιτιού μου γιατί το άσθμα μπορούσε μα επιδεινωθεί. Είχα νοσοκόμα που με φρόντιζε στο σπίτι και μου είχαν συστήσει να μπω σε ίδρυμα. Αναρωτιόμουν πώς θα μπορούσε η οικογένειά μου να είναι χωρίς εμένα. Έπαθα κατάθλιψη και ένιωθα μόνη.
Με το πέρασμα των χρόνων η σιλικόνη είχε επίδραση στο πάγκρεας. Αναπτύχθηκε μια χρόνια παγκρεατίτις το 2011 και μπορούσαν να παίρνω μόνο υγρές τροφές. Μια μαγνητική έδειξε πολλαπλές κύστες στο συκώτι, μία στο νεφρό μου και μία στο πάγκρεας. Επί 15 μήνες έπαιρνα μια σειρά από φάρμακα, αναπνευστική αγωγή τρεις φορές την ημέρα και τρεις αναπνευστήρες.
Ο ένας ήταν τόσο ακριβός που τον αγόρασα από τον Καναδά. Χρησιμοποιούσα όλο και μεγαλύτερη ποσότητα οξυγόνου καθώς και το μηχάνημα για το περπάτημα. Μου τελείωνε ο χρόνος. Κάθε μέρα μέσα μου ζητούσα καθοδήγηση και θεραπεία. Ζητούσα ένα θαύμα. Και μετά γνώρισα την Ντολόρες Κάννον!
Συναντηθήκαμε σε ένα Συνέδριο για Εξωγήινους και UFO τον Απρίλιο του 2012. Ήταν βασική ομιλήτρια. Μίλησα μαζί της και της ζήτησα να υπογράψει τα βιβλία της που αγόρασα. Μιλήσαμε για την κατάστασή μου και της ζήτησα να με βοηθήσει και να με βάλει στη λίστα αναμονής της που εκείνη την εποχή ήταν πέντε χρόνια.
Σήμερα είναι επτά έτη! Είπα στη βοηθό της τη Σάρα ότι είχα τα χρήματα και ζούσα αρκετά κοντά. Αλλά δεν είχα χρόνο. Είχα παιδιά και εγγόνια… είχα ανάγκη το χρόνο!
Το Μάιο έλαβα ένα μήνυμα από τη βοηθό της Ντολόρες ότι είχε ακυρωθεί ένα ραντεβού που ήταν να γίνει στις 20 Ιουνίου. Το θαύμα που ζητούσα είχε συμβεί.
Είχα ελπίδες! Η Ντολόρες διδάσκει τη θεραπευτική της μέθοδο σε όλο τον κόσμο, σπάνια είναι σπίτι. Θα επέστρεφε για δυο βδομάδες. Στον ελεύθερο χρόνο της κάνει μια συνεδρία τη βδομάδα.Ένας πελάτης την προηγουμένη της δικής μου θα ερχόταν από την Κίνα. Η καρδιά μου ήταν γεμάτη ευγνωμοσύνη!
Η θεραπεία μέσω αναδρομής δεν είναι μαγικό κόλπο. Μεταμορφώνει ζωές!. Είναι τεχνική προσωπικής ενδυνάμωσης και κατανόησης της δικής μας σοφίας. Βοηθάει στο να βρει ο καθένας την ατομική του δύναμη να συνδεθεί με την πηγή των απαντήσεων που βρίσκεται μέσα μας.
Είναι κάποιες φορές που έχουμε ανάγκη να «ξαναζήσουμε» το βίωμα που μας δείχνεται από μια άλλη ζωή, να το φέρουμε στο συνειδητό επίπεδο ώστε να αποκτήσουμε την επίγνωση που είναι απαραίτητη στην παρούσα ζωή μας. Ευθύς μόλις ταυτοποιηθούν τα θέματα, αρχίζει η μεταμόρφωση και τα θέματα λύνονται αν κάποιος παραδοθεί, αποδεχθεί και πιστέψει. Με άλλα λόγια: ΖΗΤΑ, ΠΙΣΤΕΥΕ, ΕΠΕΤΡΕΠΕ και ΛΑΒΕ!
Το μεγάλο πρόβλημα που είχα στη ζωή μου ήταν «να ζητάω βοήθεια» και να «επιτρέπω να λαμβάνω». Στη διάρκεια της συνεδρίας μου έμαθα ότι μου είχε πάρει αρκετές ζωές «να ζητήσω βοήθεια». Στην παρούσα μου ζωή κόντεψα να χάσω τα πάντα: την καριέρα μου, την υγεία μου, το σπίτι μου και όλα μου τα αποκτήματα.
Θυμάμαι τη Ντολόρες που μου έλεγε: «είναι εντάξει να μοιράζεσαι το φορτίο, δίνει στους άλλους την ευκαιρία να μάθουν τα μαθήματά τους»! Τελικά το κατάλαβα!
Στη διάρκεια της περασμένης ζωής μου που βίωσα στην αναδρομή, μου έδειξαν ότι η ΠΕΡΗΦΑΝΕΙΑ με κρατούσε από το να ζητήσω βοήθεια. Έμαθα ότι στην τωρινή μου ζωή το θεωρούσα ΑΝΑΞΙΟ. Δεν ένιωθα ότι άξιζα αν ζητούσα βοήθεια. Μόλις κατάλαβα το θέμα που είχα και πήρα τα μαθήματα που μου παρουσιάστηκαν, άρχισε η μεταμόρφωση.
Εκείνοι που αποφεύγουν να λύσουν τα θέματά τους, δεν μεταμορφώνονται. Ο καθένας έχει θέματα. Μας έχει δοθεί η ελεύθερη βούληση και εκείνοι που επιλέγουν να περάσουν τη ζωή τους αγνοώντας τα θέματά τους κολλάνε και παλεύουν. Η επιτυχία έγκειται αποκλειστικά στον άνθρωπο, αν θέλει να αλλάξει. Οφείλουμε να διορθωνόμαστε!
Πριν από τη συνεδρία προηγείται μια συνέντευξη με τον θεραπευτή. Αυτό δίνει την ευκαιρία στον ασθενή να επικοινωνήσει και να πει στον θεραπευτή τι τον απασχολεί, τα σημαντικά γεγονότα της ζωής του, τα θέματα υγείας που τον απασχολούν και τις προσδοκίες του.
Την ημέρα της συνεδρίας μου ήμουν με την Ντολόρες επτά ώρες. Μου εξήγησε πώς το παρελθόν επηρεάζει το παρόν. Με δίδαξε τη σημασία του να αφήνω τα πράγματα να κυλάνε και να ζω στο παρόν.
Με δίδαξε τη σημασία του να μπορώ να δημιουργώ τις επιθυμίες μου με τη βοήθεια των θετικών σκέψεων. Έδωσε έμφαση του πόσο σημαντικό είναι να περιβάλλω τον εαυτό μου με θετικώς κείμενα πλάσματα, πλάσματα που υπηρετούν εμένα και τον σκοπό μου! Μου έδωσε την άδεια να ζω τη ζωή μου με τους δικούς μου όρους, όχι των άλλων!
Όλα αυτά τα γνώριζα, αλλά δεν τα εφάρμοζα στη ζωή μου. Μου εξήγησε ότι ο φόβος είναι μια ψευδαίσθηση και το μόνο αληθινό πράγμα στη ζωή είναι η αγάπη. Μου εξήγησε πώς η αγάπη δεν είναι απλά μια λέξη αλλά πράξη. Μιλούσε και πρόσεχα. Έβαλατην προσοχή μου στη ζωή μου. Τη νέα μου ζωή!
Το επόμενο στάδιο της συνεδρίας ήταν γεμάτο δύναμη. Κάποια στιγμή έγινε διακοπή ηλεκτρικού ρεύματος και το μόνο που ακουγόταν στο δωμάτιο ήταν η συσκευή του οξυγόνου με το συνεχή δυνατό θόρυβό της.
Καθώς βρισκόμασταν στο σκοτάδι, η Πηγή είπε στη Ντολόρες: «Κλείστε το μηχάνημα, επειδή η Λώρα δεν το χρειάζεται πια!» Καθώς η συνεδρία συνεχιζόταν, οι δυο μου πνεύμονες άρχισαν να φουσκώνουν ξανά. Μπορούσα να πάρω βαθιά αναπνοή. Μπορούσα να αναπνέω από μόνη μου χωρίς πόνο!
Έμαθα ότι το άσθμα μου ήταν «μεταφερόμενο» από το θάνατο σε μια προηγούμενη ζωή που βίωσα κατά τη συνεδρία. Είχα πεθάνει σε μια θύελλα σκόνης! Μόλις ταυτοποιήθηκε το θέμα, το άσθμα μου βελτιώθηκε σημαντικά. Η σιλικόνη επίσης είχε συμβάλει στο άσθμα. Μόλις άρχισε η μεταμόρφωση η σιλικόνη αφαιρέθηκε.
Σήμερα είμαι χωρίς άσθμα και οξυγόνο. Όταν γύρισα σπίτι, ζήτησα από το γιατρό μου να κάνει ακτινογραφία των πνευμόνων. Και οι δυο δούλευαν και κυκλοφορούσαν τον αέρα.
Οι αυχενικοί μου σπόνδυλοι στο λαιμό μεταμορφώθηκαν με τη χρήση φωτός και ενέργειας. Γυρνούσα το λαιμό μου χωρίς να πονάω. Η μαγνητική έδειξε ότι οι σπόνδυλοι είναι κανονικοί τώρα.
Η θεραπεία μου συνεχίστηκε με τη διάλυση των κύστεων. Δεν βρέθηκε καμία κύστη στο υπερηχογράφημα. Δεν είχα πια χρόνια παγκρεατίτιδα! Μερικές βδομάδες αργότερα, ο καρδιολόγος που με εξέτασε είπε ότι η καρδιά μου δούλευε κανονικά μετά από πολλά χρόνια και πως δεν είχε εξελιχθεί η πνευμονική υπέρταση. Σπουδαία νέα!
Δίδασκα Φυσική Υγιεινή για πάνω από 30 χρόνια. Τα περισσότερα χρόνια στο ύπαιθρο κάτω από τον ήλιο και τον άνεμο με τη γη κάτω από τα πόδια μου. Τόσα χρόνια κλεισμένη στο σπίτι μου είχε λείψει η επαφή με τη Γη.
Τώρα περπατάω κάτω από τον ήλιο, τον άνεμο, πάνω στη γη ξανά. Χαίρομαι τα σύννεφα, τα αστέρια, τη σελήνη.Νιώθω τόση ευλογία! Μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία. Τώρα ξέρω πως όλα συμβαίνουν σε ανώτερο επίπεδο και πως οδηγήθηκα στη νέα μου ζωή.
Σήμερα ασκώ τη θεραπευτική αναδρομή επειδή θέλω να δώσω και σε άλλους το δώρο που έλαβα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου