Ο Osho για την Γυναίκα......!!!!!!!

«Το σπάσιμο του κελύφους του παρελθόντος».

«…Οι γυναίκες πάντα μένουν σαν τα παιδιά περισσότερο από τους άνδρες.

Αυτή είναι η όμορφη πλευρά τους - η αθωότητα τους, η άγνοιά τους.

Ο άνδρας ποτέ δεν τις επέτρεπε να γνωρίζουν.

Οι γυναίκες γνωρίζουν τα ασήμαντα πράγματα - πώς να φροντίσουν το σπίτι και την κουζίνα, πώς να φροντίσουν τα παιδιά και τον άνδρα- αλλά αυτά τα πράγματα δεν μπορούν σε τίποτε να σε υπερασπίσουν…

Αυτή δεν είναι η μεγάλη γνώση, αυτή η γνώση μπορεί ανά πάσα στιγμή να αχρηστευτεί.

Γι’ αυτόν τον λόγο κάθε φορά, όταν η γυναίκα έρχεται να με ακούσει, αυτή με ακούει με περισσότερη καρδιά και με περισσότερη αγάπη.

Ενώ όταν ο άνδρας με ακούει για πρώτη φορά - είναι πολύ αντιδραστικός, επιφυλακτικός, προσεκτικός, φοβισμένος για τυχόν επίδραση, για πιθανή ζημιά αν τα λόγια μου δεν αντιστοιχούν στις γνώσεις του.

Και αν είναι πολύ πονηρός, τότε ερμηνεύει τα πάντα που λέω αναλόγως των γνώσεών του και μετά μεγαλόπρεπα δηλώνει : « Όλα αυτά τα ήξερα από πριν. Τίποτε καινούριο δεν έχω ακούσει». Αυτός είναι ο τρόπος να υπερασπιστεί το Εγώ του, να διατηρήσει το «σκληρό» κέλυφός του.

Ώσπου να σπάσετε το κέλυφος, ώσπου να αποκτήσετε την ικανότητα να εκπλήσσεστε σαν το μικρό παιδί- εσείς δεν θα έχετε την δυνατότητα να ταξιδεύετε στον χώρο που λέγεται ψυχή και η οποία είναι η πραγματική ουσία σας.

Το έχω παρατηρήσει αυτό σε όλον τον κόσμο - η γυναίκα ακούει πραγματικά και μπορείς να δεις την λάμψη της έκπληξης στα μάτια της.

Αυτή η λάμψη δεν είναι επιφανειακή, αυτή είναι ριζωμένη βαθιά μέσα στην καρδιά της.

Στην πραγματικότητα ο άνδρας είναι σε τέτοιο βαθμό λιπόψυχος, που φοβάται να ρωτάει.

Διότι η ερώτηση προδίδει την άγνοια.

Τις καλλίτερες ερωτήσεις τις κάνουν οι γυναίκες : για την αγάπη, για τον γάμο, για τα παιδιά, για τον πόνο,- πραγματικές ερωτήσεις, όχι για τον Θεό, όχι για κάποιο φιλοσοφικό σύστημα, αλλά για την ίδια την Ζωή…

Μπορεί να μη φαίνονται οι ερωτήσεις τους ως μεγάλες, στην πραγματικότητα όμως οι ερωτήσεις των γυναικών είναι οι μεγαλύτερες ερωτήσεις, και ο άνθρωπος που μπορεί να τις λύσει- εισέρχεται σε έναν άλλον κόσμο.

Γιατί η ερώτηση γεννήθηκε στην γυναίκα και όχι στον άνδρα;

Διότι η γυναίκα βίωνε την ταπείνωση, ζούσε την σκλαβιά, υπέφερε από την οικονομική εξάρτηση και πέραν αυτού- αυτή ήταν συνεχώς έγκυος σε όλους τους αιώνες.

Αυτή ζούσε μέσα στον πόνο, στον πόνο και πάλι στον πόνο.

Το αναπτυσσόμενο μέσα της μωρό δεν την άφηνε να φάει- αυτή πάντα ένιωθε την αποστροφή και την τάση για εμετό.

Όταν το μωρό έφτανε στους 9 μήνες- γεννιόταν- και η γέννα είναι σχεδόν ένας θάνατος για την γυναίκα.

Δεν προλάβαινε η γυναίκα να συνέλθει από την μια γέννα, ο άνδρας της ήταν έτοιμος να την αφήσει πάλι έγκυο, λες και η μοναδική λειτουργία της γυναίκας είναι να παριστάνει το εργοστάσιο παραγωγής του πλήθους.

Και ποια είναι η λειτουργία του άνδρα;

Αυτός δεν συμμετέχει στον πόνο.

Αυτός απλά χρησιμοποιεί την γυναίκα ως αντικείμενο ικανοποίησης του πάθους του και της σεξουαλικότητάς του.

Δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου οι επιπτώσεις για την γυναίκα, ενώ συνεχώς μπουμπουνίζει το παπαγαλίστικο : «Σ’ αγαπώ».

Εάν πραγματικά αυτός την αγαπούσε, ο κόσμος δεν θα ήταν τόσο πυκνοκατοικημένος.

Το ανδρικό «σ’ αγαπώ» είναι τελείως άδειο - στην ουσία αυτός της φέρεται λες και μπροστά του βρίσκεται το κτήνος.

Η γυναίκα ζει μόνιμα σε μια μόνο περίοδο- πόνος και πάλι πόνος.

Η γυναίκα πρέπει να εξεγερθεί.

Ο άνδρας- είναι το πιο φιλήδονο ζώο της γης.

Εγώ δεν μπορώ να απαιτήσω από τους σανυασιν μου να δεχτούν αυτόν τον πόνο, που τους επιβάλλουν οι άλλοι.

Οι γυναίκες χρειάζεται να επαναστατήσουν.

Και αν ο άνδρας φέρεται στην γυναίκα όπως φέρονται στο κτήνος- η γυναίκα έχει κάθε δικαίωμα να του φερθεί επίσης σαν σε κτήνος.

Έχετε ίσα δικαιώματα.

…Εάν έχετε έστω μια σταγόνα ευαισθησίας, έστω μια σταγόνα λογικής, - πρέπει να σέβεστε την γυναίκα, διότι όλοι οι ταλαντούχοι άνθρωποί σας γεννήθηκαν από την κοιλιά της.

Αυτή είναι η μητέρα όλων σας των ποιητών, όλων σας των τραγουδιστών, όλων σας των ζωγράφων, όλων σας των επιστημόνων, όλων σας των προφητών.

Δεν είναι και περίεργο και τερατώδες ότι όλοι οι πολιτισμοί υποβίβαζαν την γυναίκα κάτω του ανθρώπινου ορίου; Και αυτό το έκαναν οι ίδιοι οι γιοι της.

Οι άνθρωποι συνεχώς με ρωτούν : « Γιατί τόσες πολλές γυναίκες συμμετέχουν στο κίνημά σας;»

Και εγώ τους απαντώ : « Είναι φυσιολογικό, διότι εγώ είμαι ο πρώτος, που έδωσα στην γυναίκα ανώτερη θέση από τον άνδρα. Διότι αυτή είναι η μητέρα του Μαχαβίρα, του Βούδα, του Ιησού Χριστού και όλοι σας οφείλετε να την προσκυνάτε.»

Το κίνημα για την απελευθέρωση των γυναικών απαιτεί όχι μόνο την ισότητα, εγώ σας λέω, ότι η ισότητα δεν αρκεί. Η γυναίκα είναι πολύ ανώτερη από τον άνδρα. Κανένας άνδρας δεν γέννησε, δεν κουβάλησε το μωρό στην κοιλιά του, δεν υπέφερε νύχτες βασανιστικές χωρίς γκρίνια, δεν γεννούσε σε συνθήκες του αβάσταχτου πόνου. 

Και όμως η γυναίκα αποδέχτηκε όλα αυτά τα πράγματα, αυτή θυσίασε τις απολαύσεις της, την άνεσή της, δέχτηκε όλα τα βάσανα, διότι η νέα γέννα , η νέα ζωή, ο νέος επισκέπτης έρχεται σ’ αυτήν…

Και αυτή κάνει κουράγιο και υπομονή, διότι ο νέος επισκέπτης μπορεί να είναι ο Γκωουτάμα Βούδας, ο Χαλίλ Γκιμπράν, ο Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, ο Ντοστογιέφσκι, ο Τολστόι.

Η γυναίκα είναι ικανή να σιωπά και να περιμένει, να υποφέρει τον πόνο χάριν της ζωής.

Να ξέρετε, η γυναίκα πάλι θα γεννήσει έναν νέο Απεσταλμένο.

Δεν έχει σημασία ποια θα τον γεννήσει.

Σημασία έχει, ότι θα τον γεννήσει η γυναίκα.

Η γυναίκα πάλι θα τον φέρει στον κόσμο

http://7omokentroikykloiautognosias.blogspot.gr