Τετάρτη 10 Απριλίου 2013

Γεφυρώστε το χάσμα.....!!!

Πριν από λίγο καιρό, διάβασα μια μελέτη για τη σχετικότητα: ένας άνθρωπος που αγοράζει ένα αυτοκίνητο για €30.000 δεν έχει κανένα πρόβλημα να ξοδέψει €1.000παραπάνω για να βάλει δερμάτινα καθίσματα. Αλλά ένας άνθρωπος που αγοράζει κάτι για €20 δεν θα αγοράσει ένα πρόσθετο αντικείμενο για€10. 

Με άλλα λόγια, όταν ξοδεύουμε τεράστια χρηματικά ποσά, τι είναι λίγο περισσότερα έξοδα; Ενώ όταν κάνουμε μια μικρή αγορά,υπολογίζουμε περισσότερο τα έξοδα κι’ας μας έρχεται πιο οικονομικά στο τέλος.

Δυστυχώς, έτσι εργαζόμαστε καθ'όλη τη διάρκεια της ζωής μας.

Κρίνουμε τους εαυτούς μας και τους άλλους με βάση το κοινωνικό μας επίπεδο και τους ανθρώπους που μας περιβάλλουν. είναι σημαντικό να εξετάζουμε από που προερχόμαστε. Από όπου κι αν προερχόμαστε, δεν μπορεί αυτό να παραλληλίζεται με κανέναν και με τίποτα πέρα από τον εαυτό μας.

Παραδείγματος χάριν, όταν κάποιος ζηλεύει τα αγαθά του άλλου, εξετάζει τον τρόπο με τον οποίο τα απέκτησε και την κατάσταση στην οποία βρίσκετε. Γιατί αυτός είναι εκεί και εγώ δεν είμαι; Άξιζα περισσότερα από εκείνον. Δεν με ενδιαφέρει πόσα αυτοκίνητα μπορεί να έχει κάποιος. Με ενοχλεί που ο γείτονας μου έχει τρία αυτοκίνητα.

Ένα άλλο παράδειγμα: Σε μια χώρα όπως το Βιετνάμ, ο μέσος Αμερικανός με το μέσο αμερικανικό μισθό (ακόμη και στη σημερινή οικονομία) θα ζούσε σαν Βασιλιάς. Αυτός δεν σημαίνει πως έχει βασιλικό αίμα. Ο ίδιος μισθός στη Ρωσία, δεν θα έφτανε ούτε για το φαγητό στο τραπέζι. 

Μπορεί η περιοχή στην οποία μένει κάποιος να καθορίζει την αξία του/της; Όχι, θα μου πείτε. Προφανώς. Αλλά γιατί δεν είναι προφανές στις καθημερινές ζωές μας;

Η αρνητική κρίση είναι σχετική. Δεν κρίνετε ένα παιδί για το λάθος του από τη στιγμή που δεν ξέρει να ξεχωρίζει το σωστό από το λάθος. Κρίνετε κάποιον που εσείς νομίζεται πως θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα. Κρίνουμε τους άλλους και τους εαυτούς μας βασισμένοι σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε πως είναι δίκαιο.

Αλλά υπάρχει και πιο σφαιρική εικόνα από αυτή. Εάν δεν έχουμε αυτό που θέλουμε στη ζωή,μπορούμε να κατευθύνουμε το θυμό μας είτε στον εαυτό μας είτε στο δημιουργό. Είτε δεν προσπάθησα αρκετά, δεν έβαλα τα δυνατά μου είτε προσπάθησα και έβαλα τα δυνατά μου αλλά ο Θεός δεν μου έδωσε αυτά που ζήτησα. Αλλά αυτός δεν είναι ο τρόπος που λειτουργεί το μυαλό μας.

Μπορείτε να αναζητήσετε την έμπνευση και την μόρφωση μέσα από τους ανθρώπους γύρω σας, δηλαδή θα μπορούσατε να αντλήσετε δύναμη από τον δάσκαλο σας και να προσπαθήσετε να ανακαλύψετε τι παραπάνω μπορείτε να κάνετε έτσι ώστε να βελτιώσετε την ζωή σας και γιατί όχι να ακολουθήσετε το μονοπάτι που εκείνοι χάραξαν. Αλλά δυστυχώς, τις περισσότερες φορές,πέφτουμε στην παγίδα της σχετικότητας.

Ίσως το χειρότερο κομμάτι της καθημερινής μας διαβίωσης σε αυτήν την κατάσταση της σχετικότητας είναι ότι επιτρέπουμε στη διάθεση μας και την ενέργειά μας να καθορίζεται από το που βρισκόμαστε και τι κάνουμε.

Το που βρισκόμαστε στη ζωή μας δεν πρέπει να έχει να κάνει με κανέναν παρά μόνο με τον εαυτό μας.. Αντί να ρωτάμε «είμαι όσο καλός / έξυπνος / ισχυρός / παχύς /λεπτός / πλούσιος όσο είναι εκείνος; » θα έπρεπε να ρωτάμε «είμαι όσο καλός / έξυπνος / ισχυρός / υγιής / πλούσιος όσο μπόρεσα να είμαι; »

Μετά από αυτή τη διεργασία και μόνο τότε μπορούμε να λάβουμε μέτρα έτσι ώστε να γεφυρώσουμε το χάσμα μεταξύ του που είμαστε και πού θα έπρεπε να βρισκόμαστε στη ζωή μας.Εάν δεν είστε βέβαιοι στο ποια μέτρα πρέπει να λάβετε, ζητήστε την γνώμη ή την βοήθεια κάποιου φίλου, συγγενή ή ειδικού.
Αυτή είναι η εβδομάδα που θα πάρουμε την ευθύνη στα χέρια μας και θα αφαιρέσουμε τα δεσμά από τους ανθρώπους και τα πράγματα γύρω μας. Πρέπει να σταματήσουμε τις συγκρίσεις και τις αξιολογήσεις με βάση τους ανθρώπους γύρω μας. Ειδικά αυτόν τον μήνα όπου η τάση να κρίνουμε τους άλλος είναι μεγαλύτερη από οποιοδήποτε άλλο μήνα του έτους,πρέπει να κατεβάσουμε το βλεμμα και να κοιτάξουμε μέσα μας παρά έξω.

KABBALAH

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου