Όλα αυτά που γονείς, σχολείο και κοινωνικό περιβάλλον λένε σε ένα παιδί σχολιάζοντας τη συμπεριφορά και τις επιλογές του «γράφονται» στο βάθος του μυαλού του και όταν ενηλικιωθεί ενεργοποιούνται σε κάθε ευκαιρία – λίγο σαν ένα εσωτερικό μαγνητόφωνο που παίζει συνέχεια την ίδια παλιά κασέτα.
Ο ενήλικας πια νοιώθει να μην αξίζει τίποτε, να μην του αξίζει να διεκδικήσει τίποτε, κλπ, κλπ. Ας σκεφτούμε όμως κάποιους ανθρώπους που θαυμάζουμε (επώνυμους και μη). Πιστεύει κανένας πραγματικά ότι οι άνθρωποι που θεωρούνται επιτυχημένοι νοιάζονται για το πώς τους βλέπει ένα πολύ μικρό μέρος από τα 6,5 δισεκατομμύρια των ανθρώπων πάνω στη γη;
Δεν είναι αλήθεια ότι όλοι μας θαυμάζουμε εκείνους που μιλάνε στα ίσια, που στηρίζουν τις απόψεις τους και ακολουθούν τα όνειρα τους χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι θα σκεφτούν άλλοι?
Ο Φριτς Περλς, ο ιδρυτής της θεραπείας Γκεστάλτ, ορίζει ως άγχος, εκείνη τη στιγμή, κατά την οποία δεν ξέρουμε αν θα λάβουμε χειροκρότημα η θα μας πετάξουν τομάτες!
Το άτομο με αληθινή αυτοπεποίθηση, το άτομο που ακτινοβολεί γνήσια εμπιστοσύνη στον εαυτό του και χάρισμα, είναι ο μόνος που δεν του χρειάζεται να ξέρει!
Το κλειδί στην όλη υπόθεση είναι να καταργήσουμε τα αρνητικά πιστεύω που προκαλούν την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Έστω και λίγο. Όπως ένα μόνο κερί σε σκοτεινό δωμάτιο κάνει μεγαλύτερη διαφορά με το πριν από ότι τα επόμενα 50, έτσι και η πρώτη μικρή ανύψωση της αυτοεκτίμησης δίνει πολύ δύναμη.
Άσκηση – παράδειγμα:
Γράψτε σε ένα μικρό χαρτάκι ότι υπάρχουν σίγουρα χειρότεροι από εσάς σε αυτό τον κόσμο, όπως ο Χίτλερ. Αυτό είναι κοινή γνώση και ακόμη και εσείς το παραδέχεστε!
Βάλτε το χαρτάκι στο ψυγείο, στο γραφείο, στη πόρτα και βλέποντας το καθημερινά σε λίγο θα έχει κατασταλάξει μέσα σας η πεποίθηση ότι «πράγματι, δεν είσαστε ο χειρότερος άνθρωπος στη γη»!
Με τον ίδιο τρόπο, με μικρά και ρεαλιστικά βήματα, μπορείτε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας και άλλα από τα θετικά σημεία σας. Και κυρίως να θυμάστε ότι δεν χρειάζεται να παίρνει κανείς τον εαυτό του τόσο σοβαρά.
Η ζωή μπορεί να είναι και απόλαυση.
Από την σελίδα www.dreamgate.gr
Ο ενήλικας πια νοιώθει να μην αξίζει τίποτε, να μην του αξίζει να διεκδικήσει τίποτε, κλπ, κλπ. Ας σκεφτούμε όμως κάποιους ανθρώπους που θαυμάζουμε (επώνυμους και μη). Πιστεύει κανένας πραγματικά ότι οι άνθρωποι που θεωρούνται επιτυχημένοι νοιάζονται για το πώς τους βλέπει ένα πολύ μικρό μέρος από τα 6,5 δισεκατομμύρια των ανθρώπων πάνω στη γη;
Δεν είναι αλήθεια ότι όλοι μας θαυμάζουμε εκείνους που μιλάνε στα ίσια, που στηρίζουν τις απόψεις τους και ακολουθούν τα όνειρα τους χωρίς να ενδιαφέρονται για το τι θα σκεφτούν άλλοι?
Ο Φριτς Περλς, ο ιδρυτής της θεραπείας Γκεστάλτ, ορίζει ως άγχος, εκείνη τη στιγμή, κατά την οποία δεν ξέρουμε αν θα λάβουμε χειροκρότημα η θα μας πετάξουν τομάτες!
Το άτομο με αληθινή αυτοπεποίθηση, το άτομο που ακτινοβολεί γνήσια εμπιστοσύνη στον εαυτό του και χάρισμα, είναι ο μόνος που δεν του χρειάζεται να ξέρει!
Το κλειδί στην όλη υπόθεση είναι να καταργήσουμε τα αρνητικά πιστεύω που προκαλούν την έλλειψη αυτοπεποίθησης. Έστω και λίγο. Όπως ένα μόνο κερί σε σκοτεινό δωμάτιο κάνει μεγαλύτερη διαφορά με το πριν από ότι τα επόμενα 50, έτσι και η πρώτη μικρή ανύψωση της αυτοεκτίμησης δίνει πολύ δύναμη.
Άσκηση – παράδειγμα:
Γράψτε σε ένα μικρό χαρτάκι ότι υπάρχουν σίγουρα χειρότεροι από εσάς σε αυτό τον κόσμο, όπως ο Χίτλερ. Αυτό είναι κοινή γνώση και ακόμη και εσείς το παραδέχεστε!
Βάλτε το χαρτάκι στο ψυγείο, στο γραφείο, στη πόρτα και βλέποντας το καθημερινά σε λίγο θα έχει κατασταλάξει μέσα σας η πεποίθηση ότι «πράγματι, δεν είσαστε ο χειρότερος άνθρωπος στη γη»!
Με τον ίδιο τρόπο, με μικρά και ρεαλιστικά βήματα, μπορείτε να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας και άλλα από τα θετικά σημεία σας. Και κυρίως να θυμάστε ότι δεν χρειάζεται να παίρνει κανείς τον εαυτό του τόσο σοβαρά.
Η ζωή μπορεί να είναι και απόλαυση.
Από την σελίδα www.dreamgate.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου