Έχω πολλούς φίλους που θεωρούν πως δεν είναι ευκολόπιστοι ή πως είναι “τέρατα λογικής” επειδή αναλύουν τα πάντα μόνο με βάση την εγκεφαλική επεξεργασία πληροφοριών που τους δίνουν οι πέντε τους αισθήσεις, ή θεωρίες που γνώρισαν στα σχολικά τους χρόνια, ενώ απορρίπτουν ως ανύπαρκτα και ανυπόστατα όσα δεν μπορούν να δουν.
Τι μεγάλη πλάνη και τούτη…
Σε εκείνους τους αγαπημένους θα πρότεινα να δουν το επεισόδιο 1 από τη σειρά “Το Σύμπαν που Αγάπησα” με τίτλο “η πλάνη των αισθήσεων", όπου με επιστημονική θεώρηση γίνεται μεταξύ άλλων κατανοητή και η αλήθεια της φράσης “είμαστε Ένα”.
Βλέποντας το ας αναλογιστούμε:
– την φύση των αισθήσεων και των πληροφοριών που μας δίνουν
– την “προστασία” που παρέχουν για να μπορούμε να λειτουργήσουμε ως ανθρώπινα όντα… (διότι τι να λειτουργήσει εάν επικρατεί απλά “μια εκτυφλωτική λάμψη”;;; )
– τι ρόλο παίζουν στη διαμόρφωση της συν-είδησης μας
– πως επηρεάζουν τη λογική μας κρίση
– πως κάποιοι σκόπιμα μας παρασύρουν σε λάθος οδούς εκμεταλλευόμενοι τις ατέλειες της ανθρώπινης φύσης
Είπαμε ας διατηρούμε Πνεύμα ευρύ. Πνεύμα που να κατανοεί πως ΟΛΑ μα όλα τα ανθρώπινα είναι απλά μοντέλα κατανόησης της ζωής. Απλές προσπάθειες κατανόησης που λογικό είναι να μεταβάλλονται καθώς αυξάνει η ικανότητα κατανόησης ή αλλάζουν τα δεδομένα.
Ο κίνδυνος βρίσκεται πάντα στην περιχαράκωση και το φανατισμό με μία ιδέα ή ένα μοντέλο προσέγγισης της αλήθειας από φόβο… Ο φόβος ο ίδιος είναι η μεγαλύτερη φυλακή που κλείνουμε οικειοθελώς τους εαυτούς μας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου