«Όλες οι υπάρξεις υπακούν στη φύση τους. Τι ωφελεί να την παραβιάσουμε; Ακόμη και ο άνθρωπος που γνωρίζει, ενεργεί σύμφωνα με τη φύση του.
Στα αντικείμενα τούτης ή εκείνης της αισθήσεως παραμονεύουν η έλξη και η απώθηση. Μην πέσεις στην εξουσία τους, γιατί επιτίθενται στην ψυχή καθώς πορεύεται.
Είναι καλύτερα για τον καθένα, να εκτελεί το δικό του καθήκον, έστω και ατελές, παρά το καθήκον ενός άλλου, έστω και αν εφαρμόζεται καλά. Καλύτερα να αφανισθείς εκτελώντας το δικό σου καθήκον. Είναι επικίνδυνο να εκτελεί κανείς το καθήκον κάποιου άλλου.
Όμως, αν λάθος δεν είναι να ακολουθήσεις τη δική σου φύση, τι είναι τότε εκείνο, μέσα στον άνθρωπο που τον σπρώχνει στην αμαρτία, ακόμα και εναντίον της ίδιας του της θέλησης που αγωνίζεται, ω Κρίσνα;
Είναι η επιθυμία και ο σύντροφός της ο θυμός, που σπιλώνουν τα πάντα, που καταβροχθίζουν τα πάντα. Μάθε ότι τούτοι είναι οι μεγάλοι εχθροί της ψυχής, που πρέπει να νικηθούν.
Καθώς μια φωτιά σκεπάζεται από τη στάχτη, ένας καθρέπτης από τη σκόνη και ένα έμβρυο τυλιγμένο από το αμνιακό υγρό, έτσι και η ζωντανή οντότητα καλύπτεται από τα πάθη.»
Bhagavad Gita
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου