Δεν είναι λίγες οι φορές που έχουμε αγαπήσει κάποιον άνθρωπο άνευ όρων και στην πορεία έγινε αντιληπτό ότι από τη δική του την πλευρά, τα πράγματα δεν κυλούν με παρόμοιο τρόπο. Στο σημείο αυτό εμφανίζονται οι προβληματισμοί, οι απογοητεύσεις, οι αβεβαιότητες και φυσικά τα λάθη με τα οποία επιβαρύνουμε τον εαυτό μας. Και αναρωτιόμαστε…
Γιατί να αγαπάω, εφόσον δεν αγαπιέμαι;
Έχει νόημα;
Έχει όλο αυτό κάτι να μου δώσει;
Η απάντηση, φυσικά είναι ναι!
Το να αγαπάμε άνευ όρων είναι προτέρημα που πρέπει επιτέλους να ανακαλύψουμε! Η αγάπη δεν αποτελεί συνθήκη, δεν αποτελεί γεγονός αποδοχής και ανταλλαγής. Αγαπώ εγώ, γιατί έτσι νιώθω, γιατί εκτιμώ περισσότερο τον εαυτό μου, γιατί γίνομαι καλύτερος άνθρωπος και από όλο αυτό δεν επιδιώκω τίποτα.
Νιώθω ως άνθρωπος ολοκληρωμένος, νιώθω ζωντανός, νιώθω ικανός να κάνω τους ανθρώπους ευτυχισμένους.
Αγαπώ, σημαίνει προσφέρω απλόχερα στους γύρω μου τα συναισθήματά μου, είμαι εκεί στις δύσκολες στιγμές τους, αγκαλιάζω τις πληγές τους, τους προσφέρω το χέρι μου για να στηριχτούν και όλα αυτά τα προσφέρω ανιδιοτελώς, χωρίς δεύτερες σκέψεις.
Όταν αγαπώ, δεν επιδιώκω τίποτα, δεν προσδοκώ, δεν ζητώ ανταλλάγματα. Για πολλούς η αγάπη δίνεται με απώτερο σκοπό να την λάβουν πίσω, για να γεμίσουν τα κενά τους, για να νιώσουν καλά. Δε θέλω να σας το χαλάσω, αλλά κάτι τέτοιο δεν ισχύει… και αν ισχύει είναι πρόσκαιρο και ευκαιριακό.
Δίνοντας αγάπη δεν αδειάζουμε, γεμίζουμε περισσότερο από χαρά και ευφορία που σε καμία περίπτωση δεν αφήνουν κενά. Δίνουμε χωρίς τσιγγουνιές όλα όσα έχουμε φυλαγμένα και νιώθουμε ευγνωμοσύνη και αγαλλίαση, βλέποντας τον άλλον να τα γεύεται. Χαιρόμαστε μαζί του και δεν ζητάμε αντάλλαγμα και ελεημοσύνες.
Όσο προσφέρουμε την αγάπη μας και βλέπουμε τα θετικά της προσφοράς μας, τόσο περισσότερο αδημονούμε να συνεχίσουμε και να νιώθουμε τους ανθρώπους γύρω μας ευτυχισμένους.
Τώρα, αν αγαπιόμαστε είναι γιατί το κερδίσαμε, γιατί το ποθούμε, γιατί το αξίζουμε, γιατί δεν το ζητήσαμε, δεν το εκβιάσαμε και αυτή η αγάπη είναι ότι καλύτερο έχουμε εισπράξει.
Η αγάπη που μας επιστρέφεται απλόχερα και χωρίς αντίκρισμα, είναι αληθινή, αυθεντική και έχει τη δύναμη να διαρκέσει ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες, γιατί τροφοδοτείται χωρίς κανόνες, χωρίς πρότυπα, χωρίς εξηγήσεις.
Αυτή η αγάπη είναι ικανή να μας ολοκληρώσει, να μας γεμίσει αυτοπεποίθηση και να χαράξει στο πρόσωπό μας, το πολυπόθητο χαμόγελο που λείπει από την εποχή μας.
Μη σκέφτεστε λοιπόν να δώσετε την αγάπη σας μόνο και μόνο για να την πάρετε πίσω.
Χαρίστε στους ανθρώπους αυτό που έχετε φυλαγμένο στην καρδιά σας και αν είναι αληθινό θα προσφέρει τόσο σε εσάς αλλά και στους αποδέκτες, πολλά περισσότερα από όσα δώσατε και σίγουρα θα αποδώσει καρπούς.
Θα κλείσω με μια φράση του Μενέλαου Λουντέμη που εμπεριέχει όλα όσα μοιράστηκα μαζί σας:
«Αγαπώ, θα πει εγώ αγαπώ… Το τι κάνει ο άλλος, είναι δική του δουλειά».
Κατερίνα Σιδέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου