Και έκλεισαν πάλι για μια ακόμα φορά οι πύλες του κάστρου. Και έμεινε ο κόσμος μέσα από τα τείχη φοβισμένος! Και σέρνονταν άλλοτε σιγανά και άλλοτε πιο έντονα κουβέντες που αμφισβητούσαν το αν είναι ο εχθρός απέξω και αν αυτοί, οι κάτοικοι του μέσα κάστρου, έπρεπε να μείνουν με τις πύλες κλειστές, μακριά από τα σπαρτά τους, από τα δίχτυα τους, από τις σοδειές τους και τα ζωντανά τους.
Και οι πιο τολμηροί, ανέβαιναν στον άμβωνα της πλατείας και διαλαλούσαν πως κάποιος λέει είχε βγει έξω και γύρισε μέσα μια χαρά, πως δεν είδε τίποτα εκεί έξω που ήταν και πως όλα είναι απάτη.
Και άλλος τελάλης διαμήνυσε πως έχει καιρό να λάβει νέα από το χωριό του που ήταν έξω από τα τείχη, πέρα από το ποτάμι και πως περαστικοί είπαν ότι τους είδαν όλους να ’ναι νεκροί, σφαγιασμένοι από αυτόν τον εχθρό.
Και έβγαινε ο γραμματικός του βασιλιά και τους μιλούσε με λόγια επιστημονικά για την ανάγκη του να μείνουν όλοι μέσα, πλάι στο βασιλιά, πίσω από τις πύλες.
Και κοίταζαν οι ιερείς τον αρχιμάγιστρο γιατί δεν ήξεραν τι να πουν στο λαό και πώς να τον κατευνάσουν. Και ο αρχιμάγιστρος όσο ο βασιλιάς δεν τον άγγιζε, θέση δεν έπαιρνε.
Και έπαιρναν και έδιναν οι κουβέντες και οι φήμες, και ο λαός για μια ακόμα φορά βούλιαζε μέσα στην ανησυχία, το φόβο και τον πόνο του.
Και τότε κάποιος είδε το γερο-σοφό που ανηφόριζε το βήμα του για τον άμβωνα και το φώναξε σε όλους. Και σαν εκείνος έφτασε στην κορυφή, γύρισε το βλέμμα του τριγύρω και είδε την πλατεία γιομάτη από κόσμο, καθώς όλοι ήθελαν να ακούσουν τι είχε να τους πει για αυτήν την τόσο ζοφερή κατάσταση.
-Καραντινιώτες και Καραντινιώτισσες αναφώνησε και όλο το πλήθος από κάτω μεμιάς ησύχασε.
Ζούμε μια κατάσταση για την οποία πολλά θα μπορούσαμε να πούμε, και που αργότερα πολλά θα έχουμε να αναλύσουμε και να σκεφτούμε σχετικά με αυτή, και το πώς φτάσαμε ως εδώ.
Όμως, το επιτελείο του βασιλιά, οι επιστήμονές του και οι στρατηγοί του αποφάσισαν ότι αυτή είναι η καλύτερη αμυντική στρατηγική που πρέπει να ακολουθήσουμε προκειμένου να αντιμετωπίσουμε τον εχθρό. Και προφανώς αυτή η οδός θα ακολουθηθεί. Οι εντολές γι' αυτό, έχουν δοθεί και οι πύλες σφραγίστηκαν.
Οι μέρες που μας περιμένουν έχουν τον αγώνα τους. Αν θα τον κάνουμε δύσκολο αυτόν τον αγώνα ή θα τον κάνουμε έναν αγώνα με τις λιγότερο δυνατές απώλειες για εμάς, είναι κάτι που είναι διαχειρίσιμο από εμάς και μόνο. Σε όλες τις καταστάσεις των αλλαγών, σε όλες τις κρίσιμες στιγμές, κάτι κερδίζουμε και κάτι χάνουμε.
Ξέρουμε ότι χάσαμε προσωρινά το συνηθισμένο μας. Το όποιο συνηθισμένο για τον καθένα μας. Δύσκολο, λυπηρό, και με αμέριστο σεβασμό γι' αυτή την απώλεια. Αυτό είναι αυτό που έχει συμβεί και δεν θα αλλάξει.
Τα σπαρτά σας, τα ζώα σας και οι βάρκες σας είναι έξω από τα τείχη που φυλάνε τις ζωές σας και όταν ο εχθρός θα έχει νικηθεί θα χρειαστεί να μετρήσει ο καθένας τις απώλειές του.
Μπορούμε όμως, και επιβάλλεται για το ατομικό μας καλό, να δούμε τι είμαστε ικανοί να κερδίσουμε από αυτήν την πολιορκία.
Ξανακαλείται λοιπόν ο καθένας να έχει ωφέλιμο χρόνο με την οικογένειά του. Γνωρίστε τους, συστηθείτε πάλι, αγαπηθείτε από την αρχή! Έχετε όσο χρόνο θέλετε γι' αυτό!
Βάλτε ένα στοίχημα με τους εαυτούς σας. Να αλλάξετε κάποιες από τις βλαβερές και νοσηρές σας συνήθειες!
Περιορίστε ή διώξτε τελείως συνήθειες που είχατε αποκτήσει επειδή υπήρχε η κανονικότητα που ξέρατε, και φέρτε στη ζωή σας μια νέα κανονικότητα, που θα έχει μέσα της άσκηση, γυμναστική, υγιεινή διατροφή, περιορισμό ή και εξάλειψη ουσιών και εθιστικών καταστάσεων που έτσι και αλλιώς το στρες της προηγούμενης κανονικότητας δεν σας επέτρεπε να έχετε το χρόνο να τα διαχειριστείτε καλύτερα!
Τώρα, έχετε το χρόνο, και την υποχρέωση να μην φέρνετε άλλες δικαιολογίες στον εαυτό σας. Ο καθένας ξέρει το καλό του, ο καθένας ξέρει ότι κάνει το κακό του ακουμπώντας σε κάποια δικαιολογία, και τώρα οι δικαιολογίες αυτές με την κατάσταση της πολιορκίας εκλείπουν!
Φέρτε το σώμα σας σε τέτοια κατάσταση που μόλις λήξει ο συναγερμός, να είναι ένα σώμα που θα χαίρει άκρας υγείας, αντί ένα σώμα πλαδαρό, αγύμναστο, κουρασμένο και γεμάτο με τοξίνες.
Φέρτε το μυαλό σας σε μια γυμνασμένη κατάσταση, με διάβασμα, με περισυλλογή, με ηρεμία και σιωπή. Είναι τώρα καιρός που και να διαβάσει μπορεί κανείς, και να μάθει και να εξασκήσει την τέχνη του και να βελτιώσει τις δεξιότητές του.
Ο κίνδυνος καλοί μου συμπολίτες είναι εκεί έξω. Ας μην τον βάλουμε και εδώ μέσα. Ναι, οι πύλες έκλεισαν και τα τείχη μας χωρίζουν πλέον από την προηγούμενη ζωή μας. Όμως, όπως όλα, έτσι και ετούτο στο τέλος θα περάσει.
Και το πώς θα μας βρει εμάς η μέρα όταν όλα αυτά θα τελειώσουν, είναι και στην δική μας ευθύνη. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε αυτήν την κατάσταση για να βελτιωθούμε. Έχουμε χρέος να το κάνουμε.
Χρέος απέναντι στις επόμενες γενιές, χρέος απέναντι στους αγαπημένους μας, χρέος απέναντι σε αυτούς που δεσμευτήκαμε μαζί τους με υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή, χρέος απέναντι στον εαυτό μας επειδή μπορούμε να είμαστε μεγαλύτεροι από τις καταστάσεις που συναντάμε και θεωρούμε ότι μας προσδιορίζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου