Μέσα στις δυσκολίες, ανακαλύπτουμε ευκαιρίες. Όταν η μαλθακότητα της καλοπέρασης (αποτέλεσμα του πολιτισμού μας) μας έχει δώσει τα πάντα και μας έχει πάρει τα πάντα συγχρόνως… Τι κρίμα που κοιτάμε πάντα τι μας έχει δώσει…Αυτά τα δεδομένα, που μπορεί να τα χάσεις σε χρόνο dt.
Είναι τώρα καιρός να δούμε τι μας πήρε και τι παραδώσαμε μόνοι μας… Να μετρήσουμε τις απώλειες και να ανασυνταχθούμε…
Κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει συνειδητά, αν δεν μετρήσει το όφελος και την βλάβη…
Κάποιος φίλος ζήτησε βοήθεια από απόσταση και την έλαβε με ευγνωμοσύνη… Και εγώ ταπεινά ευχαρίστησα τον Θεό που μας έδωσε το δώρο να βοηθάμε πέρα από τον χώρο…
Για εμένα αυτά τα μικρά θαύματα είναι ευλογία.
Και οι ευκαιρίες να μην μένουμε άπραγοι, επίσης είναι ευλογία
Η εποχή θες ? οι κυβερνήσεις θες ? ο αντίχριστος θες ? όποιος και να είναι, σήμερα στοχεύει στην χαρά μας, σε εκείνα τα μικρά καθημερινά πράγματα που μας δίνουν το κάτι παραπάνω στην ζωή μας. Η μουσική, το θέατρο, ο χορός, το καφεδάκι με παρέα, όλα αυτά που είναι οι μικρές μας απολαύσεις φαίνεται να χάνονται σιγά σιγά...
Και πιστεύω ότι το διαδίκτυο μας δίνει πίσω τις ευκαιρίες μας, απλά πρέπει να το βάλουμε στην ζωή μας και να μην δίνουμε σε κανέναν την ικανοποίηση της στέρησης, μέχρι να χαράξει η νέα ημέρα. Χαμογέλα, λέει το τραγουδάκι, κι αν το χθες ήταν πικρό, χθες ήτανε και πέρασε,
Το διάβασα στον τοίχο μιας καλής φίλης…
Ο Βίκτωρ Φρανκλ γράφει στο βιβλίο «Το νόημα της Ζωής»,
«Δυνάμεις πέρα από τον έλεγχο σου μπορούν να σου πάρουν όλα όσα έχεις, εκτός από ένα, την ελευθερία σου να επιλέξεις πως θα αντιδράσεις στην κατάσταση. Δεν μπορείς πάντα να ελέγχεις τι συμβαίνει στη ζωή σου, αλλά πάντα μπορείς να ελέγχεις τι θα αισθανθείς και τι θα κάνεις σχετικά με αυτό που σου συμβαίνει. Έτσι ποτέ δεν μένουμε δίχως τίποτα, εφόσον διατηρούμε την ελευθερία να επιλέξουμε πως θα αντιδράσουμε»
Το σημαντικό λοιπόν είναι να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με συνείδηση...
Γιατί το εύκολο είναι να ξαναγυρνάμε στην κατάσταση του ζώου, γυρνώντας τον διακόπτη της ανθρωπιάς μας, απλά για να περάσουμε μια δυσκολία που μας φαίνεται ανυπέρβλητη. Και τότε ξεχνάμε τα πάντα...Οι πράξεις μας δεν έχουν συνείδηση, ο νους μας όμως έχει δικαιολογίες για να τις κάνει.
Το εύκολο είναι να παγώνουμε τον πόνο, τον θυμό και την ντροπή και τότε οι αντιδράσεις μας γίνονται ζωώδεις...
Όμως είμαστε Άνθρωποι και αυτό δεν πρέπει να το ξεχνάμε, προκαλώντας την εποχή και τους Νόμους με την αγνωμοσύνη μας για όσες ευκαιρίες δεν πήραμε είδηση.
Στο σκοτάδι μπορεί να νομίζουν οι περισσότεροι άνθρωποι ότι δεν έχουν ευκαιρίες, μα όμως το Φως είναι ακόμα και εκεί που δεν το βλέπουν, τυφλωμένοι από τον φόβο
Δεν θα σταματήσει η Ζωή μας από μόνη της, εμείς μόνο θα την σταματήσουμε, αναπολώντας τα παλιά μεγαλεία και τις παλιές χαρές, ενώ νέες ευκαιρίες μπορεί να ανοίγονται μπροστά μας.
Σ’ αυτά τα σκοτεινά χρόνια το ζητούμενο είναι να μην χάσουμε την επαφή με την Ψυχή μας…
Και εκείνη θέλει να χορέψει, να τραγουδήσει, να μάθει, να θεραπευτεί…
Η απόσταση δεν είναι εμπόδιο και υπάρχουν τρόποι να της επιτρέψουμε να τα βιώσει όλα αυτά, για όσο διάστημα κρατάει η δυσκολία…
Η απογοήτευση είναι μέρος του σχεδίου, αλλά όχι του ΘεΪκού Σχεδίου…Και μένει μόνο σε εμάς να αποφασίσουμε πως θα αντιδράσουμε, γιατί η ελευθερία επιλογής είναι το πιο ουσιαστικό «δώρο» της Ζωής μας.
Μερικές φορές δαπανούμε άσκοπα την ελεύθερη βούληση μας και κάνουμε πράγματα που κανακεύουν τον εγωισμό μας. Και μπορεί και να χάσουμε τον δρόμο μας…
Μα κι αυτό επιλογή είναι…απλά ξεχνάμε μερικές φορές που ξεκινά η επιλογή, με βάση την ελεύθερη βούληση μας, και που τελειώνει η ασυνειδησία μας με βάση την ελευθερία μας να βλάπτουμε τον Εαυτό μας και τους άλλους.
Στα δύσκολα χρόνια ενός εγκλεισμού, το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να κρατήσουμε το ηθικό μας ψηλά. Το μη ορατό άγχος που καταλαμβάνει ορισμένες ομάδες της κοινωνίας μας είναι χειρότερο και από τον ιό, γιατί ενώ προσπαθούν να προστατέψουν τον οργανισμό τους, αφήνουν εκτεθειμένο τον ψυχικό τους κόσμο…
Ας προσέχουμε τον ύπουλο εχθρό… Αυτόν που δεν φαίνεται, και επειδή δεν φαίνεται, δεν παίρνουμε τα μέτρα που χρειάζονται για να τον αντιμετωπίσουμε…
Ας εκμεταλλευθούμε κάθε ευκαιρία που μας δίνεται, γιατί ποτέ ο Θεός δεν στέλνει ένα «δηλητήριο», χωρίς να μας έχει δώσει και το «αντίδοτο» του…
Καλημέρα… τίποτα καλό δεν θα γίνει, που δεν το έχουμε κάνει εμείς πρώτα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου