Αποτυχίες, εμπόδια, δρόμοι γεμάτοι ανωμαλίες κι εσύ μια ζωή λαχανιασμένος να προλάβεις τη ζωή σου που φεύγει. Αδικία, ανισότητα κι ανισοτιμία, θα μπορούσαν εύλογα να περιγράψουν τη ζωή σου μέχρι σήμερα.
Η αλήθεια είναι πως είτε γεννήθηκες σε λάθος εποχή, όπως ενίοτε πιστεύεις, είτε η ατυχία σου κυριάρχησε των καιρών, το μόνο σίγουρο είναι πως η ζωή δε σου φέρθηκε ως τώρα με καμία ευκολία κι η στέρηση θα μπορούσε να ‘ταν κούνια σου.
Έχεις μάθει μοναχός να βρίσκεις την άκρη στις πιο πολύπλοκα δεμένες κλωστές. Έχεις κατορθώσει να σε χάσεις και να σε ξαναβρείς ακόμα πιο ισχυρό. Έχεις βιώσει κρίση, διεθνή και μη. Οι άνθρωποι δε σου φέρθηκαν όπως σου άρμοζε και τα γιατί κάποια στιγμή άρχισαν να σε κουράζουν αδιαφορώντας για την εύρεση απάντησης πια.
Κατέληξες να κοντεύεις τα τριάντα, να έχεις δίπλα σου τους βασικούς, τα βασικά, τα απολύτως απαραίτητα κάποιες φορές κι όμως μέσα σου αισθάνεσαι συνειδητά πλήρης κι ευτυχισμένος.
Η αλήθεια είναι πως γνωρίζεις από πρώτο χέρι τι σημαίνει να κοπιάζεις κι αν είναι κάτι για το οποίο μπορείς να είσαι υπερήφανος είναι η επίτευξη των στόχων, των μικρών και των μεγαλύτερων που οριοθετούνται με ψυχαναγκαστική τάξη και στρατηγική στο κεφάλι σου.
Είναι που καταλαγιάζοντας τόσα κύματα στη ζωή σου, κατάλαβες πως τελικά το μόνο που μετράει είναι οι στόχοι σου. Όλες εκείνες οι προσδοκίες που είχες χρόνια μα για κάποιους λόγους παραμέρισες, όλες εκείνες οι προτεραιότητες που κάλυπταν κατά διαστήματα τη δυστυχία που σου προσέφεραν άλλες καταστάσεις, όλα αυτά είναι και τα μόνα που μετράνε.
Όλα όσα θες, όλα αυτά είσαι εσύ. Χωρίς τους στόχους σου τίποτα δεν μπορεί να δικαιολογήσει την επιφανειακή και μηχανική σου ύπαρξη στη ζωή σου την ίδια. Γι’ αυτό πρώτα οι στόχοι κι οι ενδόμυχες επιθυμίες σου κι ύστερα όλα τ’ άλλα.
Κι αν ακούγεται εγωισμός, όπως εύστοχα ανέφερε κάποτε ο Τσάρλι Τσάπλιν, είναι απλώς αγάπη για τον εαυτό σου. Ό,τι κι αν γίνεται, να μάθεις να παραμένεις φύλακας άγγελος των στόχων σου, των κουκκίδων εκείνων που έχεις κατά νου και μανιάζεις να υλοποιήσεις.
Οι στόχοι σου είναι πολύτιμοι. Γι’ αυτό κι έμαθες να μην τα παρατάς. Ενθουσιάζεσαι πια και με την παραμικρή ένδειξη βελτίωσης μιας και συμφωνείς πως είναι μια γερή βάση, ένα ισχυρό θεμέλιο υλοποίησης και των πιο μεγάλων πλάνων.
Δεν υπάρχει ομορφότερο δώρο για τον άνθρωπο απ’ το να πραγματοποιούνται τα όνειρά του τα μεγάλα.
Από το να κοπιάζει δίχως αύριο και να βρίσκει αντίκτυπο στην επιτυχία του. Γιατί μέσα απ’ την επιτυχία, η αποτυχία αντιμετωπίζεται πια μόνο ως η οδός για περισσότερη επιμονή προκειμένου να κατορθώσει όσα φαντάζουν ακατόρθωτα.
Μα κοίτα οι στόχοι σου να είναι αποκλειστικά κι αυστηρά δικοί σου. «Να αποφοιτήσεις με έναν καλό βαθμό απ’ το Λύκειο, να περάσεις σε ένα καλό πανεπιστήμιο, να βρεις μια δουλειά, να αποκτήσεις δική σου οικογένεια και να κριθείς αντάξιός της».
Όλα τα «να» που βρέθηκαν στη ζωή σου να τα κοσκινίζεις κι όσα από αυτά ανήκουν στην πραγματικά δική σου επιθυμία, όλα αυτά να τα κυνηγάς μέχρι να τα κατακτήσεις.
Ο άνθρωπος μπορεί τα πάντα, φτάνει να σταματήσει να φοβάται, φτάνει να αρχίσει να αναγνωρίζει την αξία του, τις ικανότητές του και το γεγονός πως δεν υπάρχει αδύνατο όταν υπάρχει θέληση!
Είναι ευλογία να επιτυγχάνεις τους στόχους σου, είναι προσωπική υπερηφάνεια να εξελίσσεσαι μέσα στα δύσκολα, είναι τιμή σου να προσπαθείς και να παλεύεις κάθε φορά για το καλύτερο με γνώμονα πάντα τα δικά σου σοφά κριτήρια!
Ήβη Παπαϊωάννου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου