Όλη μας η ζωή ένα ταξίδι στο όνειρο...
Το ταξίδι μας έχει ήδη ξεκινήσει, από την ημέρα της γέννησής μας... Όλοι μας είμαστε συνταξιδιώτες της ζωής, μα και συνοδοιπόροι... Ας κάνουμε λοιπόν, αυτό το ταξίδι να αξίζει...Τι λέτε; Πάμε;
Η Θεραπευτική Δύναμη Της Αυτοπαρατήρησης...
Όλοι μας αναζητούμε την γαλήνη και την αρμονία, γιατί αυτά τα δυο πράγματα λείπουν απ’ την ζωή μας...
Κατά καιρούς όλοι μας βιώνουμε στιγμές ταραχής, εκνευρισμού, δυσαρμονίας και δυστυχίας...
Κι όταν κανείς υποφέρει από μια τέτοια αναταραχή, δεν περιορίζει την δυστυχία του μόνο στον εαυτό του, αλλά την μοιράζει και στους άλλους...
Η αναταραχή διαποτίζει την ατμόσφαιρα, γύρω απ’ το δυστυχισμένο άτομο... Όποιος έρχεται σ’ επαφή μαζί του ταράζεται, εκνευρίζεται...
Οπωσδήποτε, αυτός δεν είναι ο καλύτερος τρόπος να ζούμε.
Θα Έπρεπε Να Ζει Κανείς Ειρηνικά, Με Τον Εαυτό Του Και Με Τους Άλλους.
Στο κάτω κάτω, ο άνθρωπος είναι ένα κοινωνικό ον και πρέπει να ζει, μέσα στην κοινωνία και να συναναστρέφεται με τους άλλους.
Πώς μπορούμε λοιπόν, να ζήσουμε ειρηνικά;
Πώς μπορούμε να παραμείνουμε σε αρμονία μέσα μας και να διατηρήσουμε την ειρήνη και την αρμονία γύρω μας, ώστε κι οι άλλοι, να μπορούν να ζουν γαλήνια κι αρμονικά;
Όταν είναι κανείς ταραγμένος, για να πάψει να είναι, πρέπει να μάθει την βασική αιτία της αναταραχής του, την αιτία της δυστυχίας του...
Αν ερευνήσει το πρόβλημα, πολύ σύντομα θα δει καθαρά, πως όταν αρχίσει ο νους του να παράγει έναν αρνητισμό, ένα μίασμα... τότε, δεν μπορεί παρά να ταραχτεί.
Μια Αρνητική ή Νοσηρή Σκέψη, Δεν Μπορεί να Συνυπάρξει με την Γαλήνη και την Αρμονία.
Πώς αρχίζει κανείς, να παράγει αρνητισμό;
Άλλη Μια Φορά Ερευνώντας, Το Βλέπουμε Καθαρά...
Νιώθω πολύ ταραγμένος, όταν βλέπω κάποιον να συμπεριφέρεται, μ' έναν τρόπο που δεν μου αρέσει, όταν βλέπω να συμβαίνει κάτι που δεν μου αρέσει... Μου συμβαίνουν ανεπιθύμητα πράγματα και δημιουργώ ένταση, μέσα μου.
Αυτά που θέλω να γίνουν, δεν γίνονται... κάποια εμπόδια μπαίνουν στην μέση και πάλι δημιουργώ ένταση... Έτσι αρχίζω να δένω κόμπους, μέσα μου...
Σ’ όλη την διάρκεια της ζωής μου, ανεπιθύμητα πράγματα μου συμβαίνουν, κι αυτά που θέλω να συμβούν, μπορεί να συμβούν... μπορεί και όχι.
Αυτή Η Διαδικασία Αντίδρασης, Το Να Δένεις Δηλαδή Κόμπους Μέσα Σου - Γόρδιους Δεσμούς - Δημιουργεί Ένταση, Ψυχική και Σωματική... Και Τόση Ποσότητα Αρνητισμού, Που Η Ζωή Ολόκληρη Γίνεται Δυστυχισμένη.
Ένας τρόπος να λύσω το πρόβλημά μου είναι, να τα κανονίσω έτσι ώστε τίποτα ανεπιθύμητο, να μην μου συμβαίνει κι όλα να γίνονται ακριβώς, όπως τα επιθυμώ...
Για να συμβεί όμως κάτι τέτοιο, πρέπει ν’ αναπτύξω ιδιαίτερη δύναμη, ή κάποιος άλλος που διαθέτει αυτή την δύναμη, θα πρέπει να έρχεται σε βοήθειά μου, όποτε του το ζητήσω, για να μη μου συμβαίνουν ανεπιθύμητα πράγματα και να γίνονται μόνο, αυτά που θέλω...
Αυτό Όμως Δεν Είναι Δυνατόν, Να Πραγματοποιηθεί...
Δεν υπάρχει κανείς στον κόσμο, που να εκπληρώνονται όλες του οι επιθυμίες, που να έρχονται στην ζωή του όλα όπως τα θέλει, χωρίς να του συμβαίνει ποτέ κάτι... το Μη-Επιθυμητό...
Συνέχεια Μας Συμβαίνουν Πράγματα Αντίθετα, Προς Τις Επιθυμίες Μας ή Τις Προσδοκίες Μας...
Το Ερώτημα Λοιπόν, Που Τίθεται Είναι:
Πώς μπορώ εγώ να μην αντιδρώ τυφλά, όταν αντιμετωπίζω πράγματα, που δεν μου αρέσουν; Πώς να μην δημιουργώ εντάσεις; Πώς να παραμείνω στην γαλήνη κι αρμονία μου;
Η Δυσκολία Έγκειται, Στο Ότι Δεν Αντιλαμβανόμαστε Πότε... Πρωτοεμφανίζεται Ένα Μίασμα...
Πρωτοεμφανίζεται Βαθιά Στο Ασυνείδητο Επίπεδο Του Νου, Κι Ώσπου Να Φτάσει Στο Συνειδητό, Έχει Αποκτήσει Τόση Δύναμη... Που Μας Κατακλύζει Και Δεν Μπορούμε Να Το Παρατηρήσουμε...
Πρόκειται λοιπόν, για μια πρακτική λύση...
Ένας απλός άνθρωπος δεν μπορεί να παρατηρεί, αφηρημένα μιάσματα του νου... αφηρημένο φόβο, θυμό ή πάθος...
Αλλά Με Την Κατάλληλη Εκπαίδευση Και Εξάσκηση Είναι Πολύ Απλό, Να Παρατηρήσει Την Αναπνοή Και Τις Αισθήσεις Που Νιώθει, Πάνω Στο Σώμα Του, Που Συνδέονται Και Οι Δυο Άμεσα, Με Τα Νοητικά Μιάσματα.
Όσο περισσότερο ασκείται κανείς, σ’ αυτή την τεχνική, θα δει πως τόσο πιο γρήγορα, μπορεί να ξεφύγει απ’ τον αρνητισμό.
Σταδιακά, ο νους απελευθερώνεται απ’ τα μιάσματα και γίνεται αγνός. Κι ένας αγνός νους, είναι πάντα γεμάτος αγάπη... ανυστερόβουλη αγάπη για τους άλλους... γεμάτος συμπόνια, για τα ελαττώματα και τις δυστυχίες τους, γεμάτος χαρά, για την επιτυχία και ευτυχία τους, κι εντελώς ατάραχος, μπροστά σ’ οποιαδήποτε κατάσταση κι αν προκύψει.
Το Να Παρατηρείς Την Πραγματικότητα, Έτσι Όπως Είναι... Παρατηρώντας Την Αλήθεια Μέσα Σου... Σημαίνει, Να Γνωρίζεις Τον Εαυτό Σου... Στο Πραγματικό, Εμπειρικό Επίπεδο...
Όσο Εξασκείται Κανείς, Βγαίνει Σταδιακά, Απ’ Την Δυστυχία Των Αρνητισμών Του...
Από Την Χονδροειδή, Εξωτερική, Εμφανή Αλήθεια, Διεισδύει Στην Απώτατη Αλήθεια Του Νου Και Της Ύλης...
Στην Συνέχεια Το Υπερβαίνει Κι Αυτό... Και Βιώνει Μια Αλήθεια Που Βρίσκεται, Πέρα Απ’ το Νου Και Την Ύλη... Πέρα Απ’ Τον Χρόνο Και Τον Χώρο... Πέρα Απ’ Το Εξαρτημένο Πεδίο Της Σχετικότητας...
...Την Αλήθεια Της Συνολικής Λύτρωσης, Απ’ Όλους Τους Αρνητισμούς & Απ’ Όλες Τις Δυστυχίες...
Σ’ Αυτή Την Απώτατη Αλήθεια, Μπορεί Κανείς Να Δώσει Ό,τι Όνομα Θέλει... Πάντως Πρόκειται, Για Τον Τελικό Στόχο Όλων Των Ανθρώπων...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου