Μαγκιά
Λιτή λέξη, ουσιαστική
Συνδυασμένη με γενναίες αποφάσεις στη ζωή μας.
Συνηθισμένοι να την χρησιμοποιούμε χαρακτηρίζοντας αντρικές συμπεριφορές.
Και πράγματι, έχει να κάνει με την συμπεριφορά μας, με τον τρόπο που ζούμε, που φερόμαστε και λειτουργούμε σε κάθε μας στιγμή.
Μα όχι με το φύλο
Η μαγκιά δεν έχει φύλο, το τσαγανό ενός ανθρώπου δεν ορίζει αν είσαι Άντρας η Γυναίκα.
Και ούτε το βρίσκεις στο δρόμο, ή το 'χεις ή δεν το 'χεις.
Για αυτή τη μαγκιά λοιπόν θα πούμε σήμερα και το πώς την εισπράττουν και την δέχονται κάποιοι άλλοι.
Πως την φοβούνται και εν τέλει πως την κρίνουν.
Θέλει μαγκιά λέει να αρνηθείς της σιγουριάς τα κυβικά.
Πολύ θα πω εγώ!
Έλα όμως που κάποιοι γεννήθηκαν με αυτή, πορεύθηκαν μαζί της χέρι - χέρι διεκδικώντας ανθρώπους, πράγματα και καταστάσεις.
Είναι πολύ εύκολο να υπομείνεις, να κάνεις υπομονή, για μερικούς.
Μα όταν σηκώνεις κεφάλι και βλέπουν να τα βγάζεις πέρα, κάτι ρε γαμώτο χαλάει στη συνταγή!
Όταν ψάχνεις λύσεις και σιγά σιγά βρίσκεις δρόμους που δεν γνώριζες πως μπορείς να μπεις, μα έδειξες τη μαγκιά και μπήκες και τους περπάτησες, τότε ορισμένοι δεν είναι τόσο συγκαταβατικοί όσο ήταν πριν μαζί σου.
Ίσως γιατί εκείνοι δεν θα είχαν την δική σου μαγκιά για να κινηθούν όπως εσύ.
Κι αυτό δεν αρέσει…
Τότε αποφασίζουν να γίνουν κριτές σου, ή ακόμα χειρότερα οι επικριτές σου.
Και πού;
Στη ζωή σου. Στις αποφάσεις σου.
Στη μαγκιά σου να τα τινάξεις όλα και να ξαναστήσεις το παιχνίδι από την αρχή
Κρίνουν, μη γνωρίζοντας τα δικά σου δεδομένα, η πως θα ήταν εκείνοι στη δική σου θέση, πως θα φέρονταν σε μια παρόμοια κατάσταση.
Πως θα τα κατάφερναν…τι θα αντιμετώπιζαν, τι θα έπρατταν
Ή μήπως εκ των προτέρων, γνωρίζουν πως δεν έχουν τα κότσια να έκαναν αυτό που εσύ τολμάς;
Ιδού το ερώτημα…
Ίσως εδώ να βρίσκεται και η απάντηση για αυτή την στάση τους
Δεν αποδέχονται τις πράξεις σου όχι γιατί κάνεις κάτι κακό, η ακραίο, μα γιατί τολμάς να το κάνεις!
Τη μαγκιά σου να αλλάξεις, να είσαι χαρούμενος ή ακόμα και να την πατήσεις με τις νέες σου επιλογές δεν αποδέχονται.
Το να παραδεχτούν πως δεν έχουν το τσαγανό για κάτι παρόμοιο, αποκλείεται, δε τους ταιριάζει κιόλας.
Έτσι, τι τους μένει;
Να ασκούν κριτική πάνω σου.
Δε μας ενδιαφέρει αν είναι καλοπροαίρετη, η κακοπροαίρετη
Η κριτική, κριτική, παραμένει…
Δεν έχει δικαίωμα κανείς άνθρωπος να κρίνει τις επιλογές σου, αν ανήκεις κάπου και κάποιος μπορεί να σε κρίνει αυτός είσαι μόνο εσύ.
Τους νόμους και τα όρια στην ζωή μας τα θέτουμε οι ίδιοι.
Όσο για κανόνες…προτείνω να τους ορίσουμε εμείς μερικούς, έτσι για την αλητεία!
Κανόνας Νο 1:
Μη κρίνεις για να μην κριθείς! Παλιό, μα τόσο σοφό!
Κανόνας Νο 2:
Ε, εσείς οι άμεμπτοι, κοιταχτείται στο καθρέφτη σας, δείτε τα σωστά δείτε και τα λάθη σας, μάθετε και αποδεχτείτε εσάς. Φτιάξτε πρώτα αυτό που βλέπετε μπροστά σας, κάντε την δική σας κριτική και αφήστε μας ήσυχους
Κανόνας Νο 3:
Η πλειοψηφία αυτών που αρέσκονται να μας κάνουν κριτική, είναι κενοί ζωής οι ίδιοι. Δεν γνωρίζω γεμάτο και ευτυχισμένο άνθρωπο που να αναλώνεται στο να κρίνει τις ζωές άλλων.
Κανόνας Νο 4:
Δείτε παρακαλώ τι ζόρια ακριβώς τραβάτε με τη πάρτη σας και ίσως βρείτε τόσα πολλά, που δεν θα σας μείνει χρόνος να ασχολείστε με τους υπόλοιπους.
Κανόνας Νο 5:
Παρατήρησε πως οι άνθρωποι που μας κρίνουν είναι λίγο βουτυράτοι…μαλθακοί αν προτιμάς!
Και αυτό γιατί, η κριτική τους έχει να κάνει εν μέρει με αυτά που οι ίδιοι δε μπορούν, η δε τολμούν να κάνουν. Όχι από ανικανότητα, μα από φόβο για την κοινή γνώμη!
Κανόνας Νο 6:
Η πιο συνηθισμένη ταμπελίτσα που φορούν, είναι αυτή των ανθρώπων που λένε πως μας αγαπούν και μας μιλούν για το καλό μας! Πρόσεξε τους λίγο παραπάνω…οι άνθρωποι που μας αγαπούν, μας ακούνε μας συμβουλεύουν και μας στηρίζουν! Όλοι οι άλλοι δεν είστε πουθενά!
Κανόνας Νο 7:
Μια παροιμία λέει” Μεγάλωσαν οι ποδιές μας και σκεπαστήκαν οι πομπές μας”
Για να σηκώνετε λοιπόν που και που τη ποδίτσα σας να δείτε τι κρύβεται από κάτω!
Κανόνας Νο 8:
Ανήκουν στο στενό σου περιβάλλον, στη διεθνή βιβλιογραφία θα τους βρεις και ως “Τοξικούς”. Απομάκρυνέ τους τάχιστα!
Κανόνας Νο 9:
Πάρτους στην πλάκα. Από την στιγμή που πάρουν το ύφος δικαστή πάνω στην έδρα, δώσε πόνο!!!
Κανόνας Νο 10: Ο Αναμάρτητος πρώτος τω λίθω βαλέτω.
…Τολμάς;;;
Αδέρφια ψυχραιμία λοιπόν.
Κατά πρώτων, δεν ερωτηθήκατε για να μας πείτε τη γνώμη σας, πόσο μάλλον να μας κρίνετε. Παρ’ όλα αυτά σας ανεχόμαστε να την διατυμπανίζετε, στολισμένη με κανόνες ηθικής.
Δε μας χρειάζονται αγαπητοί έχουμε τους δικούς μας.
Ας παραδεχτούμε όλοι πως υπάρχουν κάποιοι πιο μάγκες από εσάς.
Κάποιοι που έχουν τα κότσια και το τσαγανό να κάνουν ότι επιθυμούν.
Κατά δεύτερον, τσάμπα μιλάτε διότι δεν σας ακούει και κανείς…
Ναι, ναι και πάλι ναι κάποιοι αρνούνται της σιγουριάς τα κυβικά.
Έτσι απλά!
Χριστίνας Καζανιάτορα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου