Στη ζωή θα κληθείς πολλές φορές να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους.
Ερχόμαστε αντιμέτωποι με διλήμματα ή αδιέξοδα κι εκεί παύει να είναι πια παιχνίδι της μοίρας. Πρέπει να πάρεις τη ζωή στα χέρια σου και να πράξεις αναλόγως. Να επιλέξεις…
Το ένα θα σε ωφελεί, το άλλο θα σε ικανοποιεί, το άλλο θα αγαπάς, το άλλο όμως θα πρέπει να το διαλέξεις. Τι να κάνεις, ζωή σαν παιχνίδι, με πόρτες που όποια ανοίγεις σε οδηγεί σε μια νέα κατάσταση, καλύτερη ή χειρότερη.
Αυτό, το αποτέλεσμα δηλαδή των επιλογών μας, δε θα το ξέρουμε ποτέ εκ των προτέρων, εξ' ού κι η αξία της εμπειρίας, όμως και πάλι οφείλεις να επιλέξεις, να πάρεις το ρίσκο ή να κρατήσεις τη στάθμη των επιλογών σου σε ασφαλές επίπεδο.
Στον τομέα των σχέσεων η κατάσταση συνήθως είναι πιο περίπλοκη. Είτε λόγω απόστασης (όχι αποκλειστικά χιλιομετρικής) είτε λόγω συναισθηματικής ανωριμότητας του ενός, η σχέση μπαίνει στη συντήρηση κι εσύ είσαι σε μια μόνιμη κατάσταση αναμονής κι ερωτημάτων.
Τι οδήγησε σε αυτό, τι φταίει, πώς θα συνεχιστεί… Το κύριο, όμως, ερώτημα που σε τριβελίζει είναι αν πρέπει να αποχωρήσεις από αυτήν την κατάσταση κι αν θα είναι καλύτερα μετά.
Φυσικά και θα είναι. Η απάντηση είναι μία, οριστική κι απολύτως κατανοητή. Εφόσον οι ίδιες σου οι πράξεις δεν επέφεραν αυτήν την κατάσταση κι εφόσον πάλι οι ίδιες σου οι πράξεις δε στάθηκαν ικανές να διαλύσουν την εν λόγω κατάσταση, τότε δεν υπάρχει κανένας απολύτως λόγος να φθείρεσαι ψυχικά για κάτι αέναο και χλιαρό.
Τα ανθρώπινα συναισθήματα είναι πολύτιμα και κάνεις δεν τα αξίζει άνευ ανταπόκρισης, πόσο μάλλον να τα κρατά και σε αναμονή. Δώσε, λοιπόν, στον εαυτό σου την αξία που του πρέπει κι απομακρύνσου από κάτι ανθυγιεινό, όπως οι αβάσιμες προσδοκίες κι οι αμφιβολίες που αυτές κουβαλούν.
Στην τελική, στη ζωή δεν μπαίνει pause, ο χρόνος κυλά και σίγουρα είναι πολύτιμος για να τον σπαταλάς έτσι. Έκανες μια επιλογή, άνοιξες μια πόρτα, όμως μέχρι εδώ σε βγάζει, δεν έχει να σου δώσει κάτι άλλο πια.
Περνάς στη νέα σου επιλογή. Ναι, ποτέ δεν ξέρεις, αν αυτή θα είναι καλύτερη ή χειρότερη, όμως ένα πράγμα είναι σίγουρο, θα είναι νέα επιλογή κι έστω και την εμπειρία της θα την κερδίσεις.
Μπορεί να ακούγεται κάπως επιφανειακό κι εγωιστικό, όμως έχουμε γεμίσει σχέσεις που δε στηρίζονται στην αγάπη και τον έρωτα αλλά σε ανασφάλειες, συνήθεια, φόβο για τη μοναξιά κι ανόητες τύψεις ηθικοπλαστικού χαρακτήρα, που η κοινωνία έχει επιβάλλει και σε μετατρέπουν σε ένα κοινωνικό ρομπότ χωρίς περαιτέρω συναισθήματα, παρά μόνο λογική και φόβο.
Η ζωή είναι μικρή για να είμαστε δειλοί και φτωχοί σε εμπειρίες, επειδή κάποιοι θέλησαν να μας κρατήσουν στάσιμους. Μην τους κάνεις τη χάρη. Προχώρα και πάντοτε θα βρίσκεις τρόπο να κάνεις εσύ ο ίδιος το έδαφος πρόσφορο. Αρκεί να θυμάσαι πως δε χρωστάς τίποτα σε κανέναν, παρά μόνο στον εαυτό σου.
Μάθε επομένως στη ζωή σου να σκέφτεσαι και σένα, να παίρνεις ρίσκα κι εκ του αποτελέσματος να κρίνεις, διότι αν επιμένεις σε κάτι τετριμμένο και χέρσο δε θα οδηγηθείς πουθενά, δε θα λάβεις τίποτα νέο κι η συναισθηματική σου επένδυση, αργά ή γρήγορα, θα ναυαγήσει.
Συντάκτης: Νικολέττα Δημητρίου – pillowfights.gr
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου