Κάποιος που ήθελε να απαλλαγεί από τα βάσανα της καθημερινότητας, πήγε σε ένα βουδιστικό ναό κι αναζήτησε τη βοήθεια ενός δασκάλου. «Δάσκαλε», του είπε, «αν κάνω τέσσερις ώρες διαλογισμό την ημέρα, σε πόσο καιρό θα πετύχω την υπέρβαση;
Ο δάσκαλος τον κοίταξε κι αποκρίθηκε: «Με τέσσερις ώρες διαλογισμό την ημέρα, ίσως πετύχεις την υπέρβαση σε δέκα χρόνια».
Με τη σκέψη ότι μπορεί να αφιερώσει περισσότερο ακόμα χρόνο για την επίτευξη του σκοπού του, ο άνδρας είπε: «Δάσκαλέ μου, με οχτώ ώρες διαλογισμό την ημέρα, σε πόσο χρόνο θα πετύχω την υπέρβαση;»
Ο δάσκαλος τον κοίταξε πάλι κι αποκρίθηκε: «Με οχτώ ώρες διαλογισμό την ημέρα, ίσως πετύχεις την υπέρβαση σε είκοσι χρόνια».
«Μα θα μου πάρει περισσότερο χρόνο αν διαλογίζομαι πιο πολύ;» ρώτησε εκείνος απορημένος.
Κι ο δάσκαλος απάντησε: «Δεν βρίσκεσαι εδώ για να θυσιάζεις τη χαρά της ζωής. Βρίσκεσαι εδώ για να ζεις, για να είσαι ευτυχισμένος και για να αγαπάς. Αν σου αρκούν δυο ώρες διαλογισμού αλλά εσύ αφιερώνεις οχτώ, το μόνο που θα καταφέρεις θα είναι να εξαντλείσαι, να χάνεις το νόημα των πραγμάτων και να μην απολαμβάνεις τη ζωή.
Δίνε πάντα τον καλύτερο εαυτό σου κι ίσως κάποτε μάθεις ότι άσχετα από το πόσο χρόνο αφιερώνεις στο διαλογισμό, μπορείς να ζεις, να αγαπάς και να είσαι ευτυχισμένος».
Συνοδοιπόροι είμαστε με τον ίδιο προορισμό...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου