Ο άνθρωπος μπορεί με έναν ευφυή τρόπο να χρησιμοποιήσει τον νόμο της Ανταπόδοσης (κάρμα) προς όφελός του. Ο νόμος του Κάρμα λειτουργεί βάσει των πράξεων που κάνουμε αυτή τη στιγμή, καθώς και και των πράξεων του παρελθόντος και, συνεπώς, των καταστάσεων που διαμορφώθηκαν απ’ αυτές.
Έτσι, στην τωρινή μας ενσάρκωση θα αντιμετωπίσουμε μια σωρεία καταστάσεων που έρχονται από το παρελθόν, καθώς και αυτές που-συνήθως - απερίσκεπτα διαμορφώνουμε τώρα για να τις αντιμετωπίσουμε στο μέλλον.
Ο άνθρωπος όμως, που δεν έχει φτάσει ακόμα στο επίπεδο του Διδασκάλου, είναι πολύ δύσκολο να διακρίνει τι είδους Κάρμα (ανταπόδοση) έχει διαμορφώσει.
Αφ’ ετέρου, ένας μέσος άνθρωπος μπορεί μεν να έχει ακούσει ή διαβάσει τι είναι ο Καρμικός νόμος, αλλά επειδή δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη την λειτουργία του, να συνεχίσει να δρα απερίσκεπτα μην κατανοώντας ότι και η παραμικρή του κίνηση ή ενέργεια θα ενεργοποιήσει τον νόμο του Κάρμα, που πάντοτε λειτουργεί ως νόμος δράσης-αντίδρασης.
Το Συμπαντικό Κάρμα είναι σαν ένας τεράστιος ποταμός που συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά του. Αλληγορικά, μέσα σε αυτόν τον ποταμό υπάρχουν διαφόρων ειδών ψάρια, άλλα έμπειρα και άλλα άπειρα. Τα έμπειρα γνωρίζουν πώς να χρησιμοποιούν τον ίδιο τον ποταμό.
Χρησιμοποιούν το ρεύμα του προς διευκόλυνσή τους. Αφήνουν να τα παρασύρει χωρίς να κάνουν την παραμικρή κίνηση, επειδή γνωρίζουν πού οδηγεί. Έτσι τα έμπειρα ψάρια-δηλαδή οι Μύστες - χρησιμοποιούν το νερό του ποταμού προς όφελός τους. Δεν αντιστέκονται στο ρεύμα σπασμωδικά, αλλά κάνοντας τις ελάχιστες δυνατές κινήσεις αφήνουν να τους παρασύρει.
Αντιθέτως, η μεγάλη πλειονότητα των ψαριών (το μεγαλύτερο μέρος της ανθρωπότητας) είναι άπειρη και κάνει σπασμωδικές κινήσεις, που πολλές φορές την οδηγούν ακόμη και ενάντια στο ρεύμα. Το ίδιο συμβαίνει και στο βασίλειο των πουλιών.
Όταν πνέει πολύ ισχυρός άνεμος, τα άπειρα πουλιά κοπιάζουν πολύ για να ισορροπήσουν το πέταγμά τους, ενώ τα έμπειρα έχοντας απλώς τα φτερά απλωμένα εκμεταλλεύονται τα ρεύματα που δημιουργεί ο ισχυρός άνεμος, και έτσι πετούν καταναλώνοντας με αυτόν τον τρόπο ελάχιστη ενέργεια.
Αυτό ακριβώς κάνουν και οι Μύστες. Αφήνουν το ρεύμα, να τους παρασύρει και δεν αντιστέκονται σε αυτό. Το ίδιο θα μπορούσε να κάνει κάθε άνθρωπος που θα ενδιαφερόταν σοβαρά να εξελιχθεί. Επειδή όμως κάποιος που ασχολείται με τον Εσωτερισμό δεν είναι υποχρεωτικά και Μύστης, θα πρέπει να λάβει ορισμένα πράγματα υπόψη του.
Θα πρέπει να ψάξει βαθιά μέσα του να βρει τι πραγματικά ζητεί από τη ζωή του. Αναφέρω τη λέξη «πραγματικά», γιατί πάρα πολλοί άνθρωποι υποκαθιστούν τις επιθυμίες τους με άλλες νομίζοντας ότι έτσι θα λύσουν το πρόβλημά τους.
Εδώ όμως κάνουν λάθος. Ήλθαμε σε αυτόν τον κόσμο για να περάσουμε τις εμπειρίες που μόνοι μας καθορίσαμε ως ελεύθερες οντότητες, άσχετα αν έχουμε συνείδηση του Ανώτερου Εαυτού μας ή όχι. Τις περισσότερες φορές ζούμε έχοντας συνήθειες που ούτε καν μας εκφράζουν.
Θα πρέπει λοιπόν κατ’αρχήν να ψάξουμε προσεκτικά μέσα μας να βρούμε αν εκφράζουμε τις πραγματικές μας επιθυμίες. Πολλές φορές αυτές οι επιθυμίες έχουν σχέση και με πράγματα που δεν είναι αποδεκτά από τον κοινωνικό περίγυρο , και πολλές φορές το άτομο, φοβούμενο την κοινωνική κατακραυγή, τις καταπνίγει χωρίς να δώσει την απαιτούμενη σημασία. Εδώ γίνεται μία παρεξήγηση.
Η αποστροφή για μία επιθυμία το μόνο που κατορθώνει είναι να φουντώνει την επιθυμία. Αν έχουμε επιθυμίες που θεωρούνται κακές, είτε από τη δική μας ηθική είτε από το κοινωνικό σύνολο, ό,τι και αν αφορούν αυτές οι επιθυμίες, υπάρχει μόνο μία λύση.
Να φανταστούμε τον εαυτό μας ως τρίτοι, ως παρατηρητές, να δρα με τις συγκεκριμένες επιθυμίες. Φανταστείτε λοιπόν τον εαυτό σας να δρα με μία συγκεκριμένη επιθυμία. Ψάξτε αν όντως η επιθυμία αυτή είναι πραγματική. Σιγουρευτείτε αν όντως αυτή η επιθυμία δεν έχει αρνητικές επιπτώσεις στους συνανθρώπους σας και στο περιβάλλον σας.
Εάν δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, και νιώθετε την ανάγκη να την πραγματοποιήσετε, θα πρέπει να το κάνετε. Έτσι φτάνουμε στην ιεράρχηση των επιθυμιών και των πόθων σας. Αφού ξεκαθαρίσετε τι ακριβώς θέλετε να κάνετε, ρίξτε το βάρος σας στον στόχο σας ή στους στόχους σας.
Ασχοληθείτε με ό,τι σας ευχαριστεί και σας γεμίζει πραγματικά, αφήνοντας κατά μέρος τα υποκατάστατα. Θα πρέπει βέβαια να δώσετε έναν αγώνα για τον στόχο σας. Και εδώ είναι που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε τον Νόμο του Κάρμα προς όφελός σας.
Από τη στιγμή που αποφασίσετε να εκπληρώσετε έναν στόχο σας πραγματικά, θα πρέπει και να τον ποθείτε ολόψυχα. Αν η επιθυμία σας δεν είναι πραγματική, δε θα νιώσετε από μέσα σας μία συνεχή θέρμη και δύναμη για την πραγματοποίησή της. Το πρώτο που πρέπει να κάνετε είναι να εκφράσετε προς τον Θεό τη θέληση για την πραγματοποίησή της.
Αν η επιθυμία προέρχεται από τον πραγματικό σας εαυτό, είναι, δηλαδή, πραγματική και όχι στιγμιαία, αυτομάτως ενεργοποιείτε τον νόμο του Κάρμα, που έλκει καταστάσεις για την ικανοποίησή της.
Πάντοτε να συνοδεύετε το αίτημά σας με το «εάν είναι θέλημα Θεού να εκπληρωθεί η επιθυμία μου». Από τη στιγμή που την εκφράζετε ολόψυχα - με την καρδιά σας - αρχίζει η ενεργοποίηση του νόμου. Εδώ βρίσκεται το μεγάλο μυστικό.
Ο άνθρωπος που έχει γαλουχηθεί με τη νοοτροπία του δυτικού πολιτισμού κάνει ένα μεγάλο αγώνα για να εκπληρώσει τις επιθυμίες του, επειδή ακριβώς δεν γνωρίζει ότι μπορεί να έλξει την ικανοποίησή τους με τη θέλησή του και μόνον.Έτσι έχουμε μια τεράστια σπατάλη ενέργειας, που θα μπορούσε να αποφευχθεί.
Πολλές φορές αυτή η σπατάλη είναι εξαιρετικά φθοροποιός. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα : Ας φανταστούμε έναν άνθρωπο που συνεχώς κινείται ψάχνοντας να βρει μια λύση σε κάποιο πρόβλημα. Η πραγματική λύση μπορεί να περάσει από μπροστά του και να μην την αντιληφθεί, γιατί εκείνη τη στιγμή ψάχνει να βρει ο ίδιος λύσεις για μία επιθυμία του Ανώτερου Εαυτού του.
Ενώ όμως ο Ανώτερος Εαυτός έλκει τη λύση, ο κατώτερος απασχολείται διαρκώς με την εξεύρεση λύσης με τα δικά του περιορισμένα μέτρα και σταθμά, και δεν την αντιλαμβάνεται που έρχεται προς αυτόν. Έτσι πολλές φορές έχουν χαθεί λύσεις σε πάρα πολύ σοβαρά ζητήματα.
Όλα αυτά θα μπορούσαν να αποφευχθούν , εάν εφαρμόζαμε τον τρόπο ζωής των αγγέλων, ακολουθώντας δηλαδή τον δρόμο της ελάχιστης αντίστασης. Αυτό το κατορθώνουμε μόνο με έναν τρόπο : Παραμένουμε καθαρά παθητικοί μετά την έκφραση της επιθυμίας μας. Δεν θα πρέπει να μας ενδιαφέρει πότε θα εκπληρωθεί η επιθυμία, αλλά απλώς να ποθούμε διακαώς την εκπλήρωσή της.
Εάν περάσει κάποιος χρόνος μπορεί να απογοητευτούμε. Είναι τότε που μπορεί ο Ανώτερος Εαυτός μας να μας δημιουργεί μία ευκαιρία για να ελέγξουμε αυτή την επιθυμία. Αν έχει ατονήσει σημαντικά, τότε δεν ήταν πραγματική.
Αν εξακολουθεί να μας διακατέχει ολόψυχα, τότε είναι σίγουρο ότι θα εκπληρωθεί. Το χρονικό όριο εξαρτάται από το πόσο εμείς είμαστε έτοιμοι και στο υλικό πεδίο για την εκπλήρωσή της, και σε αυτό το σημείο μπερδεύονται οι περισσότεροι.
Αρκεί να λάβετε υπόψη σας ότι ο Ανώτερος Εαυτός γνωρίζει πότε είμαστε έτοιμοι για σημαντικά γεγονότα. Από τη στιγμή λοιπόν, που εκφραστούμε ολόψυχα, ο Ανώτερος Εαυτός ενεργοποιεί τον Νόμο και ενεργοποιείται και ο ίδιος για να εκπληρώσει την επιθυμία προετοιμάζοντας πάντοτε το έδαφος, αφού όμως πρώτα προετοιμάσει εσάς τους ίδιους.
Συνοπτικά, θα έλεγα ότι πρέπει να εκφράζουμε τις επιθυμίες μας με διαλογισμό, με προσευχή, με οραματισμό ή όπως αλλιώς έχουμε μάθει, και μετά να μένουμε εντελώς παθητικοί περιμένοντας την εκπλήρωσή τους. Θα πρέπει να είμαστε σίγουροι για το αν είναι αληθινές και δεν θα πρέπει να τις βλέπουμε ξεχωριστά από εμάς.
Πρέπει πάντοτε να φανταζόμαστε πώς θα δρούσαμε μέσα στο περιβάλλον μας, εκπληρώνοντάς τις, καθώς και τι αντίκτυπο θα είχαν στον περίγυρό μας. Τέλος, καλό θα είναι να διαλογιστούμε κατά πόσον είμαστε εμείς οι ίδιοι έτοιμοι για την εκπλήρωσή τους.
Απόσπασμα από το βιβλίο «Σύγχρονες επιστολές των διδασκάλων της Σοφίας», του Roger De Pins, εκδόσεις Τετρακτύς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου