Πριν αρχίσω να διαλογίζομαι ένιωθα πως είχα δύο πλεονεκτήματα : ήμουν από την Ινδία και λόγω του ιατρικού μου υπόβαθρου ήξερα τα οφέλη του διαλογισμού. Όταν λοιπόν σκέφτομαι τα πέντε πράγματα που εύχομαι να ήξερα πριν από τριάντα χρόνια, θα μπορούσα να αλλάξω τον τίτλο του άρθρου σε «Πέντε πράγματα που εύχομαι να ήξεραν όλοι».
1. Ο διαλογισμός είναι φυσική κατάσταση. Δεν είναι κάτι εξωτικό που εισήχθη από την Ανατολή και τις πολιτιστικές αξίες της.
2. Ο διαλογισμός έχει να κάνει με το νου, το σώμα και το πνεύμα ως ολότητα και όχι ως τρία διαφορετικά πράγματα.
3. Τα οφέλη του διαλογισμού πιθανότατα πάνε βαθύτερα από όσο φανταζόμαστε. Τουλάχιστον, η γενετική δραστηριότητα ανταποκρίνεται πολύ γρήγορα και ουσιαστικά στον διαλογισμό.
4. Ο διαλογισμός αποκαλύπτει τον πραγματικό εαυτό που κρύβεται στον πυρήνα κάθε ανθρώπου.
5. Η κατάσταση της απόλυτης επίγνωσης που επιτυγχάνεται μέσω του διαλογισμού είναι η βάση των πάντων.
Αυτά τα πράγματα δεν μου ήταν τελείως άγνωστα. Πριν τριάντα χρόνια εμφανιζόταν η σύνδεση νου-σώματος με έρευνες οι οποίες επιβεβαίωναν εμπειρίες που παλιότερα είχαν απορριφθεί ως υποκειμενικές, θρησκευτικές, ξένες προς τις αξίες του Δυτικού κόσμου, ή φανταστικές.
Υπέθεσα όμως – λανθασμένα – πως ο διαλογισμός υπήρχε μέσα στα γονίδιά μου – ως Ινδός που είμαι – και αυτό θα με έκανε «φυσικό διαλογιστή», ενώ οι φίλοι μου από τον Δυτικό κόσμο που έκαναν διαλογισμό, θα έπρεπε να έχουν μάθει τον τρόπο.
Καθώς διαβάζετε αυτά τα πέντε πράγματα που παράθεσα, η σημασία τους θα ποικίλει φυσικά, ανάλογα με το δικό σας υπόβαθρο, το πόσο καιρό διαλογίζεστε και άλλους, προσωπικούς παράγοντες. Όλα όμως έχουν ένα κοινό : στην ανθρώπινη επίγνωση υπάρχει μια κρυφή πραγματικότητα.
Χρησιμοποιώ έναν σχετικά ουδέτερο ορισμό, τον πραγματικό εαυτό, ώστε αυτή η κρυφή πραγματικότητα να μη συγχέεται με διάφορες θρησκευτικές παραδόσεις.
Στις παγκόσμιες παραδόσεις, υπάρχει πάντοτε η αντίθεση μεταξύ δύο καταστάσεων της συνειδητότητας. Η πρώτη είναι η κατάσταση της διττότητας ή του διαχωρισμού. Η δεύτερη είναι η κατάσταση της ολότητας ή της συνείδησης ενότητας.
Από όλες τις εκφράσεις των καταστάσεων αυτών, ο διαχωρισμός είναι φυσιολογικός γιατί η πραγματικότητα που αντιμετωπίζουμε σε καθημερινή βάση αποτελείται από αντίθετα : καλό και κακό, φως και σκοτάδι, ευχαρίστηση και πόνος κλπ. Ο νους μας έχει συνηθίσει να «λύνει» θέματα διττότητας επιλέγοντας την επιθυμητή πλευρά κάθε αντίθετου. Γι΄ αυτό προσπαθούμε να είμαστε καλοί, ηθικοί άνθρωποι που ακολουθούν τις ανθρωπιστικές αξίες.
Κατά κάποιον τρόπο όμως, η κατάσταση του διαχωρισμού διαιωνίζει τον πόνο, άσχετα με το πόσο καλοί, αγνοί και με καλές προθέσεις είμαστε. Έτσι, για χιλιάδες χρόνια υπήρχαν σοφές παραδόσεις που έλεγαν, «Ο διαχωρισμός είναι δεδομένος αν αποφασίσετε να παραμείνετε σε μια συγκεκριμένη κατάσταση επίγνωσης.
Φαίνεται φυσιολογικός επειδή δέχεστε πως ο νους είναι ίδιος με τα περιεχόμενά του, με τις σκέψεις, τις εικόνες, τις επιθυμίες και τις αισθήσεις που γεμίζουν το κεφάλι σας. Αυτή η δραστηριότητα όμως λαμβάνει χώρα σε αντίθεση με ένα φόντο που είναι σιωπηλό, ολοκληρωμένο κι ελεύθερο από πόνο. Αυτός είναι ο πραγματικός σας εαυτός και όταν φτάσετε εδώ, η ολότητα είναι το ίδιο φυσιολογική με τον διαχωρισμό».
Σε κάθε παράδοση, η υπόσχεση μιας ανώτερης κατάστασης συνειδητότητας έχει κεντρικό ρόλο. Στη σύγχρονη γλώσσα, η συνειδητότητα είναι σαν μια οθόνη στην οποία μπορεί να προβληθεί οποιαδήποτε ταινία. Άσχετα με το τι συμβαίνει σε αυτή την ταινία, η οθόνη δεν επηρεάζεται.
Έτσι, ο καθένας έχει επιλογή μεταξύ του «Εγώ» που βρίσκεται στο κέντρο μιας συνεχούς δραστηριότητας ή ενός «Εγώ» που είναι η ίδια η συνειδητότητα.
Τα πέντε πράγματα που παρέθεσα αποτελούν συνειδητοποιήσεις βασικού επίπεδου, οι οποίες επιτρέπουν στο νου σας, ακόμα κι αν είναι βυθισμένος στη διττότητα και στο παιχνίδι των αντιθέτων, να δει μια άλλη όψη του εαυτού του. Αυτό είναι το πρώτο και πιο σημαντικό πράγμα, να δείτε ένα άνοιγμα στην ολότητα.
Όταν άρχισα να διαλογίζομαι – και μέχρι έναν βαθμό, ακόμα και σήμερα – ήταν ξεκάθαρο πως οι άνθρωποι είναι διστακτικοί να αρχίσουν τον διαλογισμό, εκτός κι αν έχουν κίνητρα που αγγίζουν τον ξεχωριστό εαυτό – το Εγώ.
Αυτό ισχύει. Τα οφέλη του νου-σώματος από τον διαλογισμό έχουν αποδειχθεί μέσα από εκατοντάδες μελέτες. Από την άλλη πλευρά, κάποιοι άνθρωποι έχουν πειστεί να αρχίσουν να γίνονται πνευματικά αγνοί και βελτιωμένοι σε αυτό που καταλαβαίνουν ως εαυτό.
Κι αυτό ισχύει αλλά τοποθετεί το πνεύμα σε μια προνομιακή θέση πάνω από το νου και το σώμα. Η αλήθεια είναι πως η ολότητα δεν μπορεί να επιτευχθεί σαν να λύνουμε ένα παζλ, τοποθετώντας τα κομμάτια στη θέση τους.
Η ολότητα είναι μια κατάσταση από μόνη της. Αν δεν ήταν, θα μπορούσε να έλθει κάποιος και να μας διαλύσει το παζλ που τόσο προσεχτικά είχαμε φτιάξει. Όντας όμως μια κατάσταση από μόνη της, η ολότητα – ή συνείδηση ενότητας – είναι η βάση της ύπαρξης.
Είναι η μήτρα της δημιουργίας, το μοναδικό αληθινό «πράγμα» από το οποίο έχουν δημιουργηθεί ο κόσμος «εδώ» και ο κόσμος «εκεί έξω». Έτσι, ο διαλογισμός έχει μια μυστηριώδη ικανότητα να μεταμορφώνει τους ανθρώπους γιατί άσχετα με το πόσο κακό έχει κάνει η κατάσταση διαχωρισμού, τόσο ατομικά όσο και σε κοινωνικό επίπεδο, ο καθένας μας είναι άρρηκτα ολοκληρωμένος.
Πώς μπορούμε να είμαστε ολοκληρωμένοι και να μην το γνωρίζουμε; Αυτό είναι το μυστήριο που φέρνει ο διαλογισμός. Ταυτόχρονα, μας παρουσιάζει την απάντηση στο μυστήριο: η ολότητα είναι το ήρεμο έδαφος της ύπαρξης και γι΄ αυτό δεν είναι γνωστό ως πράγμα, με τον τρόπο που είναι γνωστά άλλα πράγματα όπως οι πέτρες, τα σύννεφα και τα δέντρα.
Όταν η επίγνωση έχει επίγνωση του εαυτού της, είναι ολοκληρωμένη. Όταν η επίγνωση επικεντρώνεται σε ένα αντικείμενο, είτε «εδώ» είτε «εκεί έξω», η κατάσταση της ολότητας μεταμφιέζεται. Γίνεστε ο παρατηρητής σε κάτι που μοιάζει να βρίσκεται έξω από εσάς. Στην πραγματικότητα, ολόκληρο το Σύμπαν υπάρχει στη συνειδητότητα: γι΄ αυτό, ολόκληρη η εμπειρία βρίσκεται μέσα σας.
Το να το γνωρίζω και να το κατανοώ αυτό ήταν πολύ να το ζητώ από τον εαυτό μου όταν άρχισα να διαλογίζομαι. Κοιτώντας προς τα πίσω – με την επίγνωση που μου έχει φέρει ο διαλογισμός μετά από τόσα χρόνια – εκτιμώ τη διαδικασία η οποία απομακρύνει κάθε έναν από τον διαχωρισμό και τον φέρνει στην ολότητα.
Η ζωή τελικά καταλήγει σε μια επιλογή και με τον διαλογισμό, η επιλογή του να είμαστε ολοκληρωμένοι έρχεται φυσιολογικά.
Deepak Chopra MD, FACP: Ιδρυτής του Ιδρύματος Chopra και συνιδρυτής του Κέντρου Ευεξίας Chopra. Είναι παγκοσμίου φήμης πρωτοπόρος στην ενσωματωμένη ιατρική και στην προσωπική μεταμόρφωση. Είναι επίσης πιστοποιημένος από το Συμβούλιο Εσωτερικής Παθολογίας, Ενδοκρινολογίας και Μεταβολισμού. Μέλος του Αμερικανικού Κολλεγίου Ιατρών και της Αμερικανικής Ένωσης Κλινικής Ενδοκρινολογίας.
Μετάφραση : Nίκος Πνευματικός για την Εστία της Θεραπείας, www.healinghome.gr
πηγή: chopra.com
photo credit: internet & fotolia
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου