Πόσες φορές θύμωσες και μου είπες να καθίσω στην άκρη γιατί τα όνειρά μου δεν αξίζουν.
Τα όνειρα είναι για τους αδύναμους , γι αυτούς που θέλουν να ξεφεύγουν από την αλήθεια της ζωής.
Μου είπες ότι δεν μπορώ να είμαι ο εαυτός μου , γιατί οι άλλοι δεν δέχονται την αλήθεια μου και έτσι θα μείνω στην μοναξιά να ζω με τις αυταπάτες μου.
.
Μου είπες ότι η αγάπη είναι αδυναμία όπως και το να εκφράζεις τα συναισθήματα σου ανοιχτά.
Μου είπες ότι δεν είμαι αρκετά εκείνο ή το άλλο ..
Δεν μου είπες ποτέ όμως, ότι αυτά όλα που μου έλεγες και αυτά που γράφτηκαν μέσα στο μυαλό μου , δεν ήμουν εγώ αλλά εσύ !!
Αυτός που μου περιέγραφες τα μικρά χρόνια της ζωής μου ήσουν εσύ , ένας ενήλικας πιο μικρός και από μένα, στην ψυχή , που ήμουν παιδί.
Στεκόσουν με φόβο απέναντι στην ζωή γιατί δεν ήξερες να ονειρευτείς και ήθελες να φοβάμαι και εγώ τα όνειρα για να μην νιώθεις μόνος ..
Ήθελες να μου σκοτώσεις τα όνειρα , για να μην νιώθεις λίγος , που δεν ονειρεύτηκες ποτέ ..
Ήθελες να μου πεις πως η αγάπη δεν αξίζει γιατί ποτέ δεν ένιωσες την αξία της ..
Ήθελες να μου πεις πως τα δάκρυα είναι χάσιμο χρόνου , γιατί δεν έπλυνες ποτέ την ψυχή σου μ αυτά , για να ξέρεις τι θησαυρός είναι !!
Ε λοιπόν τώρα που ανακάλυψα την απάτη σου, σου λέω αυτό : Θυμάμαι και πάλι ποιός είμαι εγώ !!
Είμαι παιδί που ξέρει να γελά , να ονειρεύεται , να ζει την ανεξαρτησία του, να αγαπάει με όλη την δύναμη της καρδιάς του . Να λούζει με τα δάκρυα την ψυχή του όποτε εκείνη σκληραίνει , γιατί κάτι δικό σου μιλάει μέσα της και ζητάει την κάθαρση !!!
Ξέχασα να ακούω συνέχεια μέσα στο μυαλό μου ,ποιός μου είπες ότι είμαι , για να θυμηθώ επιτέλους ,ποιός θέλω ΕΓΩ να είμαι !!
Άννα Μιχαηλίδου
Βιωματική θεραπεία
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου