Πολύ συχνά ακούγεται στις μέρες μας «έχω φτάσει στο όρια» και πολλές φορές αισθανόμαστε πως τα έχουμε ξεπεράσει κι αυτά! Η αδυναμία ελέγχου της καθημερινότητας και η συνεχής αναζήτηση πόρων για μία ποιοτική ή ακόμη και αξιοπρεπή ζωή μας αναγκάζει να τρέχουμε κυνηγώντας την όαση που αποδεικνύεται ψευδαίσθηση…
Και όσο τα όρια επεκτείνονται, αδυνατούμε να δούμε πως τα όρια της προσωπικότητάς είναι απεριόριστα σύμφωνα με το Δημιουργό μας και τις προδιαγραφές της δημιουργίας μας.
Κάθε φορά που αναζητούμε την ευκαιρία που θα μας φέρει πιο κοντά στην πραγματική ζωή, στην οριοθέτηση των σημαντικών, στον «ασφαλή» κύκλο της επιτυχημένης ζωής, χάνουμε ένα μέρος… λίγη ζωή κάθε φορά που αποτελεί βασικό μέρος που συνθέτει το κάδρο της ζωής μας!
Μία ζωή που μόνο όταν ξεφύγει από τον έλεγχό μας, μπορούμε να εκτιμήσουμε την αξία της… το δώρο της! Κανένας άνθρωπος που έζησε και περπάτησε πάνω στη γη δεν αναζήτησε φεύγοντας από αυτή τη ζωή μία ακόμη μέρα στο γραφείο ή λίγα ακόμη υλικά αγαθά… αλλά όλοι ανεξαιρέτως αποδέχτηκαν την αξία του στοργικού φίλου, της πραγματικής – συναισθηματικής παρουσίας, του χαμόγελου, της παρήγορης λέξης, της αλήθειας, του αγγίγματος.
Πόσο πολύ σπάνια αξιολογούμε το χρόνο που φεύγει, τη στιγμή που περνά και χάνεται… Η ζωή είναι στιγμές και κάθε φορά που περιμένουμε την επόμενη έχουμε ήδη βάλει σε στάση αναμονής τη ζωή μας. Εύχομαι να αφυπνιστούμε σύντομα χωρίς να χρειάζεται να περάσουμε μία ζωή στον προθάλαμο… στην κουζίνα της προετοιμασίας και όχι στην τραπεζαρία της απόλαυσης!
Ακόμη περιμένοντας, αναμένοντας με αγωνία τη στιγμή του γλυκού που η μητέρα μας κράταγε φυλαγμένο στο πιο ψηλό ράφι για να μην το φτάσουμε και που η αναμονή και η ανυπομονησία μας το έκαναν ακόμη πιο σημαντικό, ώσπου όταν ερχόταν η στιγμή να το δοκιμάσουμε ήταν για να συνειδητοποιήσουμε πως δε φτάνει ή πως τελείωσε….
Ας μην περιμένουμε να δούμε το άδειο βάζο, αλλά να γευτούμε τώρα το γλυκό περιεχόμενό του! Ας γίνουμε εμείς οι εκλεκτοί καλεσμένοι που τιμάμε τη ζωή μας με τον τρόπο ζωής μας και ας γευτούμε μόνοι μας ότι η ζωή και οι άλλοι μας στερούν!
Η βόλτα, το άγγιγμα, το χαμόγελο, ο καλός λόγος, η προσφορά, το μοίρασμα είναι μερικά από τα δώρα, τα πιο γλυκά πράγματα στη ζωή που δε μπορείς να τα γευτείς χωρίς να νοιώσεις την πληρότητα της συναισθηματικής απόδοσης που σου προσφέρουν…
Άνοιξε το καπάκι και βούτα μέσα στο βάζο! Μπορεί αύριο… σε λίγο…. κάποια στιγμή… όταν τελειώσεις τις δουλειές… όταν… όταν… όταν… να μην υπάρχει! Ή ακόμη πιο δύσκολο… να υπήρχε το γλυκό εκεί… για κάποιον άλλο που σου μεταφέρει πλέον την εμπειρία της γλυκιάς γεύσης του!
Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την συγγραφέα & life coach κ. Ξένια Γιαννάκη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου