Το δέντρο της Ζωής - Don Miguel Ruiz.....!!!!!!!

                

Η ιστορία κάνει έναν πλήρη κύκλο....!!!

ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΑΓΓΕΛΟΣ που έχει να μεταφέρει ένα μήνυμα. Είμαι ένας άγγελος που σας μεταφέρω ένα μήνυμα αλλά κι εσείς είστε άγγελοι - ίσως δεν το γνωρίζετε, ωστόσο εξακολουθείτε να είστε άγγελοι. Πάντοτε μοιραζόμαστε απόψεις και μεταφέρουμε μηνύματα, έτσι δεν είναι; Ανυπομονούμε να μεγαλώσουν τα παιδιά μας, ώστε να τους διδάξουμε αυτά που γνωρίζουμε. 

Θέλουμε να βάλουμε μέσα στα μικρά τους κεφάλια όλους εκείνους τους σπόρους που έχουμε: τι είναι σωστό, τι είναι λάθος τι είναι καλό και τι κακό. Ποιο είναι το μήνυμα που θέλουμε να μεταφέρουμε στα παιδιά μας; Κάνετε αυτό που λέω, αλλά όχι αυτό που κάνω; Πείτε μου την αλήθεια, τη στιγμή που εγώ λέω ψέματα διαρκώς;

Υπάρχουν δύο ειδών άγγελοι : άγγελοι που μοιράζουν την αλήθεια και άγγελοι που μεταφέρουν ψέματα. Η ερώτηση είναι : τι είδους άγγελοι είμαστε; Τι μήνυμα μεταφέρουμε; Όταν ζούσαμε στον παράδεισο, πριν τη γνώση, ήμασταν άγγελοι που μοιραζόμασταν την αλήθεια. 'Όταν φάγαμε το φρούτο από το Δέντρο της Γνώσης, ο έκπτωτος άγγελος αναπαρήγαγε στον νου μας τον εαυτό του και γίναμε κι εμείς έκπτωτοι άγγελοι. Είμαστε έκπτωτοι άγγελοι επειδή μεταφέρουμε ψέματα, ακόμα και αν δεν γνωρίζουμε ότι το κάνουμε.

Η φωνή του έκπτωτου αγγέλου είναι τόσο δυνατή που δεν μπορούμε να ακούσουμε την άλλη, σιωπηρή φωνή, αυτή που ονομάζω φωνή του πνεύματος, ατομικότητα, φωνή της αγάπης. Αυτή η σιωπηρή φωνή ήταν εκεί πάντα. Πριν μάθουμε να μιλάμε, όταν ήμασταν ενός ή δύο ετών την ακούγαμε αυτή τη φωνή.

Όταν ήμουν παιδί, συνήθιζα να βλέπω τον Ντόναλντ Ντακ του Γουώλτ Ντίσνεϊ. Το κεφάλι του Ντόναλντ από τη μια μεριά είχε έναν άγγελο και από την άλλη έναν διάβολο που του μιλούσαν και οι δύο. Αυτό είναι πραγματικό. Ο παραμυθάς είναι αυτός ο μικρός διάβολος. 

Έχουμε μια φωνή που μας λέει γιατί δεν είμαστε αρκετά καλοί, γιατί δεν αξίζουμε αγάπη, γιατί δεν μπορούμε να εμπιστευόμαστε, γιατί ποτέ δεν θα είμαστε σπουδαίοι ή όμορφοι ή τέλειοι. Αυτή η φωνή λέει ψέματα και η μόνη δύναμη που έχει είναι η δύναμη που της δίνουμε εμείς.

Η φωνή της γνώσης είναι δυνατή, δεν είναι σιωπηλή. Η φωνή του πνεύματός μας είναι σιωπηρή επειδή δεν έχει την ανάγκη να μας μιλήσει. Το σώμα μας δεν έχει ανάγκη να γνωρίζει πώς να είναι τέλειο σύμφωνα με τη δική μας οπτική, επειδή είναι τέλειο. 

Όταν γεννιόμαστε, δεν γνωρίζουμε τι είμαστε, τουλάχιστον όχι με λέξεις. Ωστόσο, το σώμα μας ξέρει τι είναι και δεν έχει την ανάγκη να το εξηγήσει με λέξεις, όπως και το συκώτι μας δεν έχει την ανάγκη να σπουδάσει σε ιατρική σχολή προκειμένου να τα καταφέρει να λειτουργήσει μέσα στο σώμα μας’ απλώς γνωρίζει τι πρέπει να κάνει.

Υπάρχουν και άλλα πράγματα που τα γνωρίζουμε έτσι κι αλλιώς. Μια γυναίκα δεν χρειάζεται να μάθει πώς να είναι γυναίκα δεν χρειάζεται να μάθει πώς να αναπτύσσει το έμβρυο η πώς να γεννήσει. Από τη φύση είμαστε ήδη αυτό που είμαστε. Δεν χρειάζεται να μάθουμε τι είμαστε. Αυτό είναι η σιωπηρή γνώση. Απλά ξέρουμε. Μπορούμε να αισθανόμαστε τη σιωπηρή γνώση όταν κλείνουμε τα μάτια μας όπως και κάθε φορά που αναπνέουμε.

Είμαστε ένας άγγελος και η ζωή μας είναι το μήνυμά μας. Αλλά τι είδους άγγελος θέλουμε να είμαστε; Δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο αφεντικά. Δεν μπορούμε να μοιραζόμαστε και ψέματα και αλήθεια την ίδια στιγμή. Έτσι δεν είναι;

Η γνώση ήταν κάποτε ο μεγαλύτερος τύραννος της ζωής μου, αλλά δεν έχει πια ισχύ πάνω μου. Δεν έχει δύναμη πάνω μου επειδή δεν την πιστεύω πια. Δεν αποδέχομαι πλέον εκείνη τη φωνή που μου λέει γιατί δεν με συμπαθεί κανείς, γιατί δεν αξίζω, γιατί δεν είμαι τέλειος άνθρωπος. 

Η γνώση τώρα πια είναι απλώς ένα εργαλείο επικοινωνίας, που το έχω στο τσεπάκι μου. Τώρα πια ξέρω τι είναι υπέροχο επειδή χάρη στη γνώση μπορώ να μιλάω μαζί σας και εσείς μπορείτε να με καταλαβαίνετε. Αυτό κάνω τούτη τη στιγμή - επικοινωνώ μέσα από τη γνώση. Κάθε τι που σας λέω είναι η έκφραση της τέχνης μου. 

Όπως ο Πικάσο χρησιμοποιεί χρώματα για να φτιάχνει τα πορτρέτα του, με τον ίδιο ακριβώς τρόπο χρησιμοποιώ κι εγώ τη γνώση μου για να κάνω πορτρέτα από αυτά που βλέπω και αισθάνομαι.

Τρεις ή τέσσερις χιλιάδες χρόνια πριν, οι πρόγονοί μας ανακάλυψαν ότι η γνώση είναι μολυσμένη με ψέματα. Εάν αποβάλουμε από τη γνώση μας όλα τα ψέματα, θα επιστρέψουμε στον παράδεισο που χάσαμε. Θα επιστρέψουμε στην αλήθεια και την αγάπη. 

Έτσι θα ενωθούμε πάλι με τον Θεό. Τώρα, μπορούμε να δούμε ότι η ιστορία του Αδάμ και της Εύας δεν είναι απλώς ένας μύθος, αλλά ένα σύμβολο που δημιουργήθηκε από έναν πνευματικό δάσκαλο που ανακάλυψε το ίδιο πράγμα που ανακάλυψαν και οι Τολτέκοι. Ο δημιουργός αυτής της ιστορίας γνώριζε ξεκάθαρα την αλήθεια και ο συμβολισμός που έκανε είναι υπέροχος.

Ναι, ο έκπτωτος άγγελος που ζούσε μέσα στο πρότυπο Δέντρο της Γνώσης έχει αναπαραχθεί μέσα σε κάθε άνθρωπο και ελέγχει μέχρι και σήμερα τις ζωές μας. Είμαστε σε καταληψία αλλά δεν υπάρχει λόγος να φοβόμαστε. 

Ο μεγάλος δαίμονας είναι απλώς και μόνο ένα ψέμα και τα ψέματά του δεν μας έχουν καταστρέψει ακόμα. Έχουν κάνει την καλύτερη προσπάθεια που μπορούσαν, αλλά έχουν αποτύχει επειδή είμαστε πιο ισχυροί από αυτόν τον έκπτωτο άγγελο. Είμαστε μία και μοναδική ύπαρξη και ζούμε για χιλιάδες χρόνια μέσα σε αυτό τον κόσμο.

Ο Αδάμ και η Εύα δεν πέθαναν. Είναι εδώ επειδή είμαστε κι εμείς εδώ. Εμείς είμαστε ο Αδάμ και η Εύα. Προσπαθούμε πάρα πολύ σκληρά να επιστρέψουμε στο μέρος απ' όπου ήρθαμε - τον Παράδεισο. Αυτό είναι το μέρος της αγάπης και της αλήθειας. Ξέρουμε ότι υπάρχει, επειδή το έχουμε στη μνήμη μας. Ήμασταν εκεί όταν γεννηθήκαμε, και κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου χρόνου της ζωής μας ήμασταν και σωματικά σε αυτό το μέρος.

Υπάρχουν προφητείες από πολύ διαφορετικές φιλοσοφίες του κόσμου που μας λένε ότι θα επιστρέψουμε σε αυτό το μέρος της αγάπης. Μερικοί το ονομάζουν Βασιλεία των Ουρανών, άλλοι το ονομάζουν Νιρβάνα ή Γη της Επαγγελίας. 

Οι Τολτέκοι το ονομάζουν Όνειρο της Δεύτερης Προσοχής. Η κάθε φιλοσοφία έχει ένα διαφορετικό όρο αλλά η έννοια είναι η ίδια: είναι ένα μέρος χαράς και αγάπης, είναι ένα μέρος ενότητας, της ενότητας της καρδιάς μας. Είναι η επανένωση με τη ζωή, επειδή είμαστε η εκδήλωση της μίας και μοναδικής ύπαρξης που υπάρχει.

Οι Τολτέκοι πιστεύουν ότι, μια μέρα, η κοινή λογική θα κυβερνήσει το όνειρο της ανθρωπότητας. Όταν συμβεί αυτό, θα ανακαλύψουμε ότι κάθε τι και κάθε ένας είναι τέλειος. Θα πάρει χρόνο για να εκπληρωθούν τα όνειρα αυτών των προφητών οι οποίοι γνώριζαν αυτό που θα συμβεί. 

Όταν μιλούσαν για μια κοινωνία αγάπης και ευτυχίας, το έκαναν επειδή ζούσαν τη ζωή τους με αυτό τον τρόπο και γνώριζαν ότι όλοι είμαστε ίδιοι. Αν μπορεί να φτάσει έστω και ένας άνθρωπος σε μια τέτοια επίτευξη, τότε μπορεί να το κάνει ο καθένας. 

Υπάρχουν επίσης προφήτες που μιλούν για καταστροφή και φόβο, αλλά πιστεύω ότι εξελισσόμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι υπάρχουν δισεκατομμύρια από εμάς και για να αλλάξει ολόκληρη η κοινωνία πρέπει να γίνει μια πολύ μεγάλη προσπάθεια. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν είναι ανέφικτο.

Κάθε τι μπορεί να αλλάξει και θα αλλάξει. Απλώς χρειάζεται χρόνος. Τον τελευταίο αιώνα ήμασταν μάρτυρες γρήγορων αλλαγών στην επιστήμη και την τεχνολογία. Η ψυχολογία έχει μείνει λίγο πίσω, αλλά θα συμβαδίσει κάποια στιγμή. 

Ο κόσμος στη σημερινή μας κοινωνία είναι εντελώς διαφορετικός από ό,τι σαράντα ή πενήντα χρόνια πριν. Σήμερα υπάρχουν λιγότερα ψέματα απ' όσα υπήρχαν πριν οκτακόσια χρόνια. Μόνο και μόνο βλέποντας την εξέλιξή μας, έχω την πίστη ότι θα ανακτήσουμε τον παράδεισο.

Φανταστείτε απλώς ότι ξυπνάμε και βρισκόμαστε στην Ευρώπη του Μεσαίωνα. Βλέπουμε τους ανθρώπους να υποφέρουν επειδή τη ζωή τους την κυβερνά η δεισιδαιμονία. Ζουν σε διαρκή φόβο επειδή πιστεύουν σε ψέματα. Νομίζετε ότι θα μπορούσαμε να ζήσουμε τη ζωή μας έτσι όπως τη ζούμε τώρα; Δεν νομίζω. Φανταστείτε ότι είμαστε γυναίκες και ότι θέλουμε να πούμε σε όλους για τα πιστεύω που κυβερνούν τώρα τη ζωή μας.

Μπορούμε να δούμε ότι δεν ταιριάζουμε στο όνειρό τους. Για εμάς το όνειρό τους είναι ένας πραγματικός εφιάλτης. Θέλουμε να πούμε στις γυναίκες ότι δεν χρειάζεται πια να υποφέρουν, δεν είναι ανάγκη να κακοποιούνται, θέλουμε να τους πούμε ότι είναι και αυτές άνθρωποι, ότι έχουν ψυχή και ότι έχουν δικαίωμα να είναι ευτυχισμένες και να εκφράζουν τον εαυτό τους.

Πώς νομίζετε ότι θα μας κρίνουν όλοι αν τους προσφέρουμε αυτές τις ιδέες; Σίγουρα θα πουν ότι είμαστε κακοί, δαιμονισμένοι, ότι μέσα από το στόμα μας μιλάει ο σατανάς. Πόσο καιρό νομίζετε ότι θα επιζήσουμε; Όχι για πολύ, επειδή θα μας έκαιγαν ζωντανούς. 

Εάν νομίζετε ότι η παρούσα κοινωνία μας είναι η κόλαση, σας λέω ότι πραγματική κόλαση ήταν εκείνη η κοινωνία. Μας είναι ξεκάθαρο ότι οι κοινωνικοί, ηθικοί και θρησκευτικοί κανόνες εκείνης της εποχής βασίζονταν σε ψέματα, αλλά γι' αυτούς δεν ήταν καθόλου προφανές.

Πιθανόν, τα ψέματα που πιστεύουμε για τον εαυτό μας να μην μας είναι τόσο ξεκάθαρα, αλλά μπορούμε να δούμε το αποτέλεσμα των πεποιθήσεών μας. Ποιο είναι το αποτέλεσμα: Η ζωή που κάνουμε. 

Όταν πιστεύουμε στην αλήθεια, το αποτέλεσμα είναι ευτυχία, αγάπη, καλοσύνη. Αισθανόμαστε καλά για τον εαυτό μας και για το κάθε τι. Αν δεν είμαστε ευτυχισμένοι, είναι επειδή πιστεύουμε σε ψέματα. Αυτή είναι η πηγή όλων των ανθρώπινων συγκρούσεων’ όλη μας η δυστυχία έρχεται από την πίστη μας στα ψέματα.

Πώς μπορούμε να σταματήσουμε όλη την ανθρώπινη αδικία, όλους τους πολέμους και την καταστροφή της Μητέρας Γης; Με το να μην πιστεύουμε σε ψέματα. Ακούγεται πολύ απλό, αλλά μπορείτε να φανταστείτε πόσο περίπλοκο είναι να ανασχηματίσουμε το σύστημα των πεποιθήσεων μιας ολόκληρης χώρας ή όλης της ανθρωπότητας; Τα ψέματα έχουν τον πλήρη έλεγχο της ανθρωπότητας.

Αυτό μαθαίνουμε σε οποιαδήποτε μυστηριακή σχολή όταν φτάνουμε σε ένα συγκεκριμένο επίπεδο προετοιμασίας, και είναι κάτι τόσο απλό, αλλά είναι μια από τις ανώτερες αποκαλύψεις σε αυτές τις σχολές.

Ο πραγματικός εχθρός είναι τα ψέματα κι αυτό ήταν το άκρως απόρρητο στις περισσότερες παραδόσεις, επειδή οι σοφοί θεωρούσαν ότι όποιος το γνώριζε θα είχε μεγαλύτερη ισχύ από τους άλλους και ίσως να χρησιμοποιούσε λάθος αυτή τη δύναμη. 

Αυτό ήταν το άλλοθι, αλλά προσωπικά πιστεύω ότι όσοι πραγματικά κατάλαβαν την αλήθεια, πιθανόν φοβόντουσαν να τη μοιραστούν. Γιατί; Επειδή οι άνθρωποι που πίστευαν στα ψέματα θα φοβόντουσαν την αλήθεια και θα τους έκαιγαν ζωντανούς. Στην πραγματικότητα αυτό συνέβη σε πολλά μέρη του κόσμου.

Τότε πώς θα ανακτήσουμε τον παράδεισο που χάσαμε; Η λύση είναι απλή: Η αλήθεια θα μας απελευθερώσει. Αυτό είναι το κλειδί της επιστροφής μας στον παράδεισο. Όταν ανακτούμε την αλήθεια, τη δική μας αλήθεια, τότε συμβαίνει ένα θαύμα. Ανοίγουμε τα πνευματικά μας μάτια και επιστρέφουμε στον παράδεισο. 

Ο παράδεισος είναι το πιο όμορφο παραμύθι, φτιαγμένο με αγάπη, και μαντέψτε ποιος δημιουργεί τον παράδεισο: εμείς δημιουργούμε τον δικό μας παράδεισο. Ο παράδεισος είναι ένα παραμύθι- είναι ένα όνειρο που μπορούμε να το δημιουργήσουμε εμείς. Αλλά για να δημιουργήσει η ζωή τον παράδεισο πρέπει να παραδοθεί στη ζωή ο πρωταγωνιστής του παραμυθιού και να της επιτρέψει να εκδηλωθεί χωρίς ψέματα.

Ο παράδεισος είναι εδώ και είναι διαθέσιμος στον καθένα μας. Ο παράδεισος είναι εδώ, αλλά πρέπει να έχουμε τα μάτια για να τον αντιληφθούμε. Αυτό ακριβώς υποσχέθηκαν ο Ιησούς, ο Βούδας, ο Μωυσής και ο Κρίσνα πολύ καιρό πριν, όπως και όλοι οι μεγάλοι δάσκαλοι στον κόσμο που δημιούργησαν μέσα στον νου τους τον παράδεισο. 

Όλοι τους μας λένε ότι εξαρτάται από εμάς. Αν μπορούν να το κάνουν αυτοί, τότε μπορούμε να το κάνουμε κι εμείς και, αν μπορούμε να το κάνουμε εμείς, τότε όλοι μπορούν να το κάνουν.

Η αλήθεια θα μας απελευθερώσει, αλλά υπάρχουν τα ψέματα που μας κρατούν σε αυτή την πραγματικότητα. Δεν γνωρίζω πόσο καιρό πριν το κατανόησαν για πρώτη φορά οι άνθρωποι, αλλά είναι τόσο απλό που κανείς δεν θέλει να το καταλάβει. Όλοι αναζητούν κάτι πιο περίπλοκο από αυτό, επειδή ο παραμυθάς δουλεύει με αυτόν τον τρόπο. 

Εάν δεν πιστέψουμε στα ψέματα, τότε θα βρεθούμε άμεσα στη διαδικασία της θεραπείας. Η Χριστιανική Μυστηριακή Σχολή το γνώριζε αυτό, όπως και οι Αιγύπτιοι και οι Τολτέκοι, αλλά ήταν δύσκολο να το εκφράσουν με λέξεις. Έτσι, δημιούργησαν θρύλους όπως το παραμύθι του Αδάμ και της Εύας.

Αυτό μου θυμίζει το άλλο μισό του παραμυθιού του Αδάμ και της Εύας. Στον παράδεισο υπάρχει άλλο ένα δέντρο, το Δέντρο της Ζώης, ή το Δέντρο της Αλήθειας. Ο θρύλος λέει ότι όποιος τρώει τον καρπό του, που είναι η αλήθεια, θα ζήσει για πάντα στον Παράδεισο, επειδή η ζωή είναι η αιώνια αλήθεια. 

Ο καρπός του Δέντρου της Ζωής είναι το μήνυμα που έρχεται κατευθείαν από τη ζωή, ή τον Θεό. Η ζωή είναι η μόνη αλήθεια’ είναι η δύναμη που δημιουργεί συνεχώς. Όταν βλέπουμε μέσα μας αυτή τη δύναμη και όταν τοποθετούμε την πίστη μας σε αυτήν τη δύναμη, είμαστε αληθινά ζωντανοί.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε τι εννοούσε ο Ιησούς όταν είπε: «Εγώ είμαι η ζωή και μόνο μέσα από εμένα μπορείτε να φτάσετε στον παράδεισο». Δεν μιλούσε για τον άνθρωπο Ιησού’ μιλούσε σαν να ήταν το Δέντρο της Ζωής. Αυτό που προσπαθούσε να πει είναι: «Εγώ είμαι το Δέντρο της Ζωής. Όποιος φάει τον καρπό μου θα ζήσει μαζί μου στο βασίλειο των ουρανών. Το βασίλειο των ουρανών είναι ένα βασίλειο όπου όλοι είναι βασιλιάδες».

Δεν είναι το ίδιο πράγμα που λέμε κι εδώ; Είμαστε οι βασιλείς στη δική μας πραγματικότητα. Είμαστε υπεύθυνοι για το δικό μας όνειρο ζωής. Ο Ιησούς είπε επίσης: «Το βασίλειο των ουρανών είναι όπως ένας γάμος που η νύφη είμαστε εμείς και η αλήθεια ή ο Θεός είναι ο γαμπρός και ζούμε σε έναν αιώνιο μήνα του μέλιτος». Δεν είναι υπέροχο;

Η αλήθεια δεν μπορεί να εξηγηθεί με λέξεις, έτσι ο Ιησούς προσπάθησε να χρησιμοποιήσει μια έννοια που θα μπορούσε να την καταλάβει ο καθένας. Συγκρίνετε την πραγματικότητα που αναφέραμε πριν με έναν μήνα του μέλιτος. 

Όταν είμαστε παντρεμένοι με την αλήθεια, ζούμε έναν αιώνιο μήνα του μέλιτος. Τον μήνα αυτό, κάθε τι στη ζωή μας σχετίζεται με την αγάπη. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, βλέπουμε το κάθε τι με τα μάτια της αγάπης. Όταν είμαστε ερωτευμένοι, τα πάντα είναι υπέροχα και όμορφα και μπορούμε να φτάσουμε τον παράδεισο.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε αυτό που εννοούσε ο Ιησούς όταν μιλούσε για συγχώρεση, για αγάπη και για παράδεισο. Είπε: «Αφήστε τα παιδιά να έρθουν κοντά μου επειδή όσοι είναι σαν κι αυτά μπορούν να εισέλθουν στο βασίλειο των ουρανών». 

Όταν είμαστε παιδιά, πριν αποκτήσουμε γνώση, δηλαδή πριν φάμε όλα τα ψέματα, ζούμε στον παράδεισο. Η πτώση συνέβη λόγω της αθωότητάς μας. Όταν ανακτάμε όμως αυτόν τον παράδεισο, ξαναγινόμαστε σαν παιδιά αλλά με μια μεγάλη διαφορά. Δεν είμαστε πια αθώοι. Είμαστε σοφοί. Αυτό μας εξασφαλίζει ανοσία, δεν μπορούμε να πέσουμε ξανά.

Επίσης, μπορούμε να πούμε ότι γινόμαστε σοφοί όταν τελικά φάμε τον καρπό από το Δέντρο της Ζωής. Το να φάμε τον καρπό αυτού του δέντρου συμβολίζει τη φώτιση. Φώτιση σημαίνει να γίνουμε φως, αλλά δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγράψουμε αυτή την εμπειρία. 

Γι' αυτό πρέπει να χρησιμοποιήσουμε τη μυθολογία και τη φαντασία μας ώστε να συλλάβουμε αυτήν την κατάσταση. Για να γνωρίσουμε τι πραγματικά είναι, πρέπει να το βιώσουμε, να βρεθούμε εκεί. Η αλήθεια είναι ο πραγματικός εαυτός μας είναι η δική μας ατομικότητα. Κανείς δεν μπορεί να μας οδηγήσει σε αυτό το μέρος. Μόνο εμείς μπορούμε να οδηγήσουμε εκεί τον εαυτό μας.

Μπορούμε να αλλάξουμε το δικό μας παραμύθι, αλλά πρέπει να αρχίσουμε με εμάς, με τον πρωταγωνιστή του παραμυθιού μας. Μπορούμε να μεταμορφώσουμε τον εαυτό μας από αγγελιαφόρο του ψεύδους, του φόβου και της καταστροφής σε αγγελιαφόρο της αλήθειας, της αγάπης και της δημιουργίας. 

Όταν επιστρέφουμε στην αλήθεια, ο τρόπος με τον οποίο εκφράζουμε τον εαυτό μας μέσα στην κοινωνία είναι πολύ καλύτερος. Η επικοινωνία μας βελτιώνεται και η δημιουργία μας είναι πιο ισχυρή και πιο δυνατή. Σε όλες τις κατευθύνσεις η ζωή, όπως εμείς τη γνωρίζουμε, αλλάζει προς το καλύτερο.

Δεν χρειάζεται να αλλάξουμε τον κόσμο’ χρειάζεται να αλλάξουμε τον εαυτό μας. Πρέπει να το κάνουμε με τον δικό μας τρόπο επειδή μόνο εμείς έχουμε τη δυνατότητα να γνωρίζουμε τον εαυτό μας. 

Είναι ολοφάνερο ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον κόσμο, τουλάχιστον όχι ακόμα, επειδή ο κόσμος δεν είναι προετοιμασμένος για την αλήθεια. Μπορούμε να αλλάξουμε μόνο τον εαυτό μας και αυτό είναι ένα μεγάλο βήμα. Με το να επιστρέψουμε στην αλήθεια, κάνουμε ένα μεγάλο βήμα για όλους.

Οι πύλες του παραδείσου είναι ανοιχτές και ο παράδεισος μας περιμένει. Αν δεν εισέλθουμε στον παράδεισο, είναι επειδή πιστεύουμε ότι δεν το αξίζουμε. Πιστεύουμε ότι δεν αξίζουμε να ζήσουμε σε έναν τόπο αλήθειας, χαράς και αγάπης. Αυτό είναι ψέμα. Αλλά αν το πιστέψουμε, αυτό το ψέμα θα ελέγχει το παραμύθι μας και δεν θα μπορούμε να περάσουμε τις πύλες του παραδείσου.

Η αλήθεια δεν είναι μέσα στο παραμύθι. Είναι μέσα στη δύναμη εκείνη που δημιουργεί ακόμα και το παραμύθι. Αυτή η δύναμη είναι η ζωή, είναι ο θεός. Αυτό, το ανακάλυψα πολύ πριν, και η ελπίδα μου είναι να μπορέσει να το καταλάβει πολύς κόσμος. 

Για να το κατανοήσουμε καλύτερα δεν αρκεί να πει το λογικό μυαλό μας : «Αχ ναι, είναι αλήθεια, είναι λογικό». Όχι, πρέπει να το κατανοήσουμε με την καρδιά μας. Εύχομαι πραγματικά ότι θα πάρουν αυτό το μήνυμα πολλοί άνθρωποι μέσα στην καρδιά τους επειδή μπορεί πραγματικά να αλλάξει τη ζωή. Μη με πιστέψετε με το κεφάλι σας’ αισθανθείτε αυτό που λέω με την καρδιά σας. 

Εστιάστε την προσοχή σας σε αυτό που αισθάνεστε και αυτό που θα αντιληφθείτε θα είναι η δική σας ατομικότητα που θα σας μιλάει. Αυτό που είναι αλήθεια είναι αλήθεια και ένα πολύ ισχυρό μέρος μας μπορεί να την αναγνωρίσει. Πιστέψτε στην καρδιά σας.

Όταν τελικά ο παραμυθάς λέει μόνο την αλήθεια, τότε η ζωή μας θα γίνει ένα έργο τέχνης. Όταν η φωνή της γνώσης γίνεται η φωνή της ατομικότητας, τότε επιστρέφουμε στην αλήθεια, επιστρέφουμε στον παράδεισο, στην αγάπη και κλείνει ο κύκλος. 

Όταν συμβεί αυτό, δεν πιστεύουμε πια στον δικό μας παραμυθά ή σε οποιονδήποτε άλλο παραμυθά. Αυτό είναι το παραμύθι μου και δεν χρειάζεται να το πιστέψετε. Εξαρτάται από εσάς αν θα το πιστέψετε ή όχι, αλλά αυτός είναι ο τρόπος που βλέπω τον κόσμο.

Τη στιγμή που αντιλήφθηκα το άπειρο, είδα ότι υπάρχει στο σύμπαν μία και μοναδική ύπαρξη. Αυτό είναι ο Θεός και επειδή κάθε τι και καθένας μας είναι μια εκδήλωση αυτής της μίας ύπαρξης, κάθε τι και καθένας μας θα επιστρέψει σε εκείνη την πηγή.

Δεν υπάρχει τίποτε να φοβόμαστε τώρα πια δεν χρειάζεται να φοβόμαστε να πεθάνουμε. Υπάρχει μόνο μία δύναμη και όταν πεθάνουμε, καθένας μας θα επιστρέψει στο ίδιο μέρος. Ακόμα και αν δεν θέλουμε, ακόμα και αν αντισταθούμε, θα επιστρέψουμε σε αυτό το μέρος, επειδή δεν υπάρχει κάπου αλλού που να μπορούμε να πάμε. 

Αυτό είναι το καλύτερο νέο για όλους μας. Δεν χρειάζεται να φοβηθούμε ότι θα καταδικαστούμε όταν πεθάνουμε. Τη στιγμή του θανάτου μας, όλοι επιστρέφουμε στον Θεό, αυτό είναι όλο. Αυτό δεν έχει να κάνει με το να είμαστε αρκετά καλοί για τον Θεό. Ο Θεός δεν ενδιαφέρεται για το αν είμαστε αρκετά καλοί. Απλώς μας αγαπάει.

Η ζωή μας είναι ένα παραμύθι. Είναι ένα όνειρο. Το βασίλειο των ουρανών είναι μέσα στον νου μας και το να επιστρέψουμε στον αυθεντικό μας εαυτό είναι απλώς και μόνο μια επιλογή. Να ζήσουμε τη ζωή μας μέσα στην αγάπη και την αλήθεια. Δεν υπάρχει λόγος να ελέγχουν τη ζωή μας ο φόβος και τα ψέματα. 

Εάν ανακτήσουμε τον έλεγχο του παραμυθιού μας, τότε θα έχουμε την ελευθερία να κάνουμε τη ζωή μας όσο πιο όμορφη μπορούμε, σαν να είμαστε καλλιτέχνες του πνεύματος. Από τη στιγμή που γνωρίζουμε ότι όλοι επιστρέφουμε στον Θεό, που είναι η αλήθεια, τότε το να πιστεύουμε σε ψέματα είναι απλώς ανόητο. 

Τα ψέματα στο παραμύθι μας δεν είναι σημαντικά. Αυτό που είναι σημαντικό είναι να απολαύσουμε τον χρόνο μας σε αυτή την πραγματικότητα, να ζούμε ευτυχισμένοι όσο είμαστε ζωντανοί.

Η ερώτηση είναι : Τι πρόκειται να κάνουμε με το παραμύθι μας; Η απόφασή μου είναι να γράψω το παραμύθι μου με αλήθεια και με αγάπη. Η δική σου;

http://7omokentroikykloiautognosias.blogspot.gr