Ενα από τα παράδοξα του πολιτισμού μας είναι η αποτυχία της τεχνολογίας και της επιστήμης να απαντήσουν στα ερωτήματα του ανθρώπου και να του δώσουν λύσεις στην καθημερινότητά του, και αυτό σε επίπεδο τόσο φιλοσοφικό όσο και πρακτικό.
Η μοντέρνα ιατρική επιστήμη έχει πραγματικά να μας δείξει θαύματα σε στατιστικό επίπεδο, αλλά αδυνατεί να πλησιάσει τον άνθρωπο, τον καθένα χωριστά, να τον θεραπεύσει ατομικά και να τον απαλλάξει μια για πάντα από την ασθένεια.
Ενα από τα πιο σημαντικά όμως πράγματα για τον άνθρωπο είναι η υγεία του και αυτό αποδεικνύει το γεγονός ότι ο καθένας είναι έτοιμος να δώσει πολλά από όσα έχει, έστω και για μια ελπίδα καλύτερης υγείας.
Η ιατρική όμως έχει απογοητεύσει τον άνθρωπο και αυτός με το φόβο μήπως ακολουθεί λάθος δρόμο, ολοένα και περισσότερο προσπαθεί να βρει λύση σε εναλλακτικές θεραπείες. Το πρόβλημα είναι όμως ότι οι θεραπείες αυτές δεν έχουν την επιστημονική εγκυρότητα της επίσημης ιατρικής.
Αν και η ηλικία τους είναι χιλιάδες χρόνια, ενώ η ηλικία της επίσημης ιατρικής είναι λιγότερο από έναν αιώνα, ωστόσο δεν προσφέρουν έστω και τυπικά εγγύηση επιτυχίας, γιατί δεν έχουν επιστημονικότητα, όπως μας την κληροδότησε ο ορθολογισμός.
Τελευταία όμως οι εναλλακτικές θεραπείες αποκτούν όλο και περισσότερο ενδιαφέρον και ήδη πολλοί γιατροί επιστρέφουν σ' αυτές. Σιγά-σιγά αποκτούν την επιστημονική μεθοδικότητα που τους έλειπε και όλο και περισσότεροι ασθενείς καταφεύγουν, απογοητευμένοι από την ορθόδοξη ιατρική, σε αυτές.
Οι εναλλακτικές θεραπείες βασίζονται σε μια άλλη θεώρηση του ανθρώπου και του κόσμου, αλλά η αποτελεσματικότητά τους μας κάνει έτοιμους να απορρίψουμε όσα μας διδάσκει η επίσημη επιστήμη και να ανατρέξουμε χωρίς ενδοιασμούς στην πολύ πιο πλούσια και πολύ πιο σοφή παράδοση, αυτήν που μας κληροδοτεί η ιστορία, το παρελθόν της ανθρωπότητας μέσα από μεγάλους πολιτισμούς, από παραδόσεις, από μύθους, από θρησκείες και από τρόπους ζωής.
Η χρωματοθεραπεία όπως και όλα τα είδη εναλλακτικής ιατρικής (όπως και η σύγχρονη γενετική αντιμετώπιση των ασθενειών) είναι ατομική.
Δηλαδή η αντιμετώπιση και η θεραπεία κάθε ανθρώπου είναι ιδιαίτερη περίπτωση. Κάθε άνθρωπος είναι ξεχωριστό ον με τις δικές του ιδιαιτερότητες σε όλα τα σώματά του. Αυτό σημαίνει ότι η υγεία και η ασθένεια πρέπει να αντιμετωπιστούν ιδιαίτερα σε κάθε άτομο.
Δεν υπάρχει μία θεραπεία για κάθε είδος ασθένειας, αλλά η θεραπεία εξαρτάται από το άτομο που ασθενεί. Αυτή είναι η βάση της παραδοσιακής ιατρικής και η μεγάλη διαφορά της από την ιατρική επιστήμη, που προσπαθεί να γιατρέψει ασθένειες και όχι ανθρώπους.
Μόνο η σύγχρονη γενετική επιστήμη (που ακόμα βρίσκεται στην αρχή της) υπόσχεται να αντιμετωπίσει κάθε άνθρωπο χωριστά, επειδή διαφορετικό είναι το γενετικό υλικό σε κάθε άνθρωπο.
Η αρωματοθεραπεία και η χρωματοθεραπεία είναι δύο από αυτές τις παραδοσιακές θεραπευτικές μεθόδους. Οι βάσεις τους είναι πολύ απλές, όσο απλή είναι και η κοσμοθεώρηση της παράδοσης. Το θεμέλιό τους είναι η θεώρηση του ανθρώπου με εντελώς διαφορετικό τρόπο απ' ότι μας λέει η επιστήμη.
Σύμφωνα μ' αυτήν, πέρα από το φυσικό σώμα υπάρχουν και άλλα λεπτότερα σώματα που διαφεύγουν γενικά των αισθήσεών μας. Το φυσικό σώμα του ανθρώπου το περιβάλλει το λεγόμενο αιθερικό σώμα, ηλεκτρομαγνητικής φύσης, με μέγεθος λίγο μεγαλύτερο του φυσικού.
Ακόμα λεπτότερα είναι το ενεργειακό σώμα (ή πρανικό, από τη λέξη πράνα=ενέργεια), υπεύθυνο για τη λήψη και την αποβολή ενέργειας από τον οργανισμό, το συγκινησιακό ή αστρικό σώμα, όπου βρίσκονται τα συναισθήματα, θετικά ή αρνητικά, το κατώτερο και το ανώτερο νοητικά σώματα που αναλαμβάνουν την ανθρώπινη νόηση, από τις κατώτερες εγωιστικές σκέψεις μέχρι τα ιδεώδη και τις αξίες και τέλος το διαισθητικό ή βουδικό σώμα (βούδι=φως, διαίσθηση) και το άτμα. Τα δύο τελευταία σώματα δεν είναι ενεργοποιημένα στον άνθρωπο, αλλά από ό,τι λένε οι παραδόσεις, θα ενεργοποιηθούν στο μέλλον.
Τα πρώτα σώματα πέραν του φυσικού είναι δυνατόν να γίνουν ορατά στο μάτι, είτε μέσω της εξάσκησης του παρατηρητή, είτε μέσω ειδικών τεχνικών και συσκευών που χρησιμοποιεί και η χρωματοθεραπεία.
Ο αιθέρας, το πρανικό σώμα και ακόμα το αστρικό και το νοητικό αποκαλύπτουν, ανάλογα με την κατάσταση, το χρώμα και τις αποχρώσεις τους, την κατάσταση της υγείας του ανθρώπου από το φυσικό μέχρι το νοητικό του σώμα.
Αν ονομάζαμε όλο αυτό το περίβλημα του ανθρώπινου οργανισμού αύρα, τότε αυτή διαφέρει σημαντικά από άνθρωπο σε άνθρωπο για τον διορατικό που μπορεί να τη δει.
Πέρα από τα 7 συστήματα και όργανα του φυσικού σώματος που γνωρίζει και μελετά η ιατρική επιστήμη, υπάρχουν 7 άλλα όργανα που ανήκουν στο πρανικό σώμα και βρίσκονται κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης, από τη βάση της (κόκκυγας) μέχρι την κορυφή του κρανίου.
Αυτά ονομάζονται τσάκρα και είναι πολύ σημαντικά για τη σωστή λειτουργία του οργανισμού σε όλα τα επίπεδα, γιατί απορροφούν την ενέργεια από το περιβάλλον και την κατανέμουν στον οργανισμό. Η σωστή λειτουργία τους είναι βάση για την ισορροπία στον οργανισμό και την καλή υγεία.
Εκτός από τα επτά κύρια τσάκρα υπάρχουν και άλλα δευτερεύοντα τσάκρα, ο αριθμός των οποίων φτάνει τις πολλές εκατοντάδες, με πιο σημαντικά αυτά που βρίσκονται στα χέρια, στα πέλματα και στα γόνατα.
Τόσο τα χρώματα όσο και τα αρώματα επιδρούν σε αυτά τα πιο λεπτά σώματα του ανθρώπου και στα τσάκρα. Σύμφωνα με την παραδοσιακή θεώρηση (και αυτή είναι η πρώτη διαφορά με την ορθόδοξη ιατρική), οι ασθένειες προδιαγράφονται στα εξωτερικά στρώματα της αύρας πριν εμφανιστούν στα πιο πυκνά σώματα και τελικά στο φυσικό σώμα. Η θεραπεία της αύρας μπορεί να εμποδίσει την εμφάνιση της ασθένειας στο υλικό επίπεδο.
Η άλλη σημαντική διαφορά των παραδοσιακών μορφών θεραπείας είναι η σημασία του θεραπευτή.
Ο θεραπευτής δεν χειρίζεται απλώς τεχνικές, όπως στη σύγχρονη ιατρική, αλλά έχει ενεργό ρόλο. Το ποιόν του θεραπευτή, οι ηθικές του βάσεις, οι προθέσεις του και οι ψυχικές του δυνάμεις είναι πολύ σημαντικές για τη θεραπεία. Μια αρνητική σκέψη διαταράσσει τις ενέργειες και προκαλεί βλάβη στο ενεργειακό σώμα του ασθενή. Μια θετική σκέψη αντίθετα συντονίζεται και βοηθά τη θεραπευτική δράση των μέσων που χρησιμοποιεί.
Οι παραδοσιακές θεραπείες είναι κραδασμικές, ή ενεργειακές. Χρησιμοποιούν δηλαδή τις δονήσεις, ή την ενέργεια που εκπέμπουν κάποια υλικά, όπως τα αρώματα ή τα χρώματα, για να επιδράσουν στο ενεργειακό σώμα του ανθρώπου και στα τσάκρα, επαναφέροντας τη σωστή λειτουργία τους.
Ο θεραπευτής μπορεί να μην αγγίξει καθόλου το σώμα του ασθενούς ή μπορεί να συμπεριλάβει στοιχεία παραδοσιακής θεραπείας σε μία σωματικού τύπου θεραπεία, όπως είναι το μασάζ.
ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Η ζωτική ενέργεια των φυτών είναι κάτι αόρατο και άπιαστο. Αυτή την ενέργεια μπορούμε να απομονώσουμε σ' εκείνο που ονομάζουμε αιθέριο έλαιο του φυτού. Αυτά τα αιθέρια έλαια, όταν εξαχθούν με κατάλληλη διαδικασία από το φυτό, μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στην αρωματοθεραπεία.
Κάθε αιθέριο έλαιο, ανάλογα με την αιθερική του ιδιαιτερότητα, μπορεί να επιδράσει με συγκεκριμένο τρόπο και με συγκεκριμένο θεραπευτικό αποτέλεσμα στα διάφορα μέρη ή λειτουργίες του σώματος.
Η ενεργειακή αρωματοθεραπεία κάνει χρήση των αιθέριων ελαίων, για να επενεργήσει στο αιθερικό και ενεργειακό σώμα. Για να το πετύχει αυτό, χρησιμοποιεί τις λεπτές κραδασμικές ενέργειες των αιθέριων ελαίων και όχι τις κοινά αποδεκτές φυσικές τους ιδιότητες (χημική σύνθεση).
Η αρωματοθεραπεία επιδρά στο αιθερικό ή στο ενεργειακό σώμα, με σκοπό να θεραπεύσει το φυσικό.
Χάρη στις έρευνες των τελευταίων δεκαετιών, γνωρίζουμε τις φυσικές ιδιότητες και τη δράση των αιθέριων ελαίων, τη σύστασή τους, τη δράση εναντίον συγκεκριμένων βακτηριδίων και ιών, το πώς εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και με ποιο μηχανισμό δρουν στο φυσικό επίπεδο.
Ακόμα, αποκτήσαμε μερικά στοιχεία για την επίδρασή τους στον εγκέφαλο. Τα αιθέρια έλαια ήταν η βάση των σκευασμάτων για ιατρικούς και θεραπευτικούς σκοπούς σε όλους τους μεγάλους πολιτισμούς. Μπορούμε να μελετήσουμε τον τρόπο με τον οποίο χρησιμοποιήθηκαν τα φυτά στο παρελθόν σε διάφορους λαούς, στις σαμανικές παραδόσεις, την τέχνη, τη θρησκεία, τους μύθους. Μπορούμε να μελετήσουμε τα ίδια τα φυτά και να μάθουμε πολλά από τις ιδιότητές τους.
Υπάρχει μια τολμηρή θεωρία του Marcel Lavabre, σύμφωνα με την οποία τα φυτά έχουν ένα είδος συλλογικής μνήμης και θυμούνται με ποιους τρόπους χρησιμοποιήθηκαν από τον άνθρωπο στο παρελθόν και αυτή η μνήμη ενδυναμώνεται κάθε φορά που τα χρησιμοποιούμε για τον ίδιο σκοπό.
Η θεωρία αυτή συμβαδίζει με τη θεωρία των μορφογενετικών πεδίων.
Στο δυτικό κόσμο, από τον 19ο αιώνα οι φαρμακοποιοί άρχισαν να παράγουν χημικά σκευάσματα, απομιμήσεις των αιθέριων ελαίων μόνο ως προς την υλική σύσταση, που δεν μπορούσαν όμως να μιμηθούν τις αιθερικές και ενεργειακές ιδιότητες. Τα σκευάσματα αυτά είναι βέβαια πιο φθηνά στην παραγωγή, αλλά αποτελεσματικά μόνο σαν αρώματα και όχι στην ενεργειακή θεραπεία.
Στη σωματική θεραπεία, τα αιθέρια έλαια εισέρχονται στην κυκλοφορία του αίματος και έχουν εμφανή αποτελέσματα στο φυσικό σώμα.
Στην ενεργειακή αρωματοθεραπεία όμως χειριζόμαστε τα έλαια με εντελώς διαφορετικό τρόπο.
Ο παραδοσιακός αρωματοθεραπευτής εργάζεται με πολύ αραιά διαλύματα αιθέριων ελαίων, περίπου 3% ή ακόμη αραιότερα μέχρι 0,5%.
Θεωρητικά λοιπόν δεν θα έπρεπε να υπάρχει καμία επίδραση στο σώμα. Η δράση όμως των αιθέριων ελαίων δεν στηρίζεται στη φυσική και τη χημική τους σύσταση, αλλά στις ενεργειακές τους ιδιότητες οι οποίες δεν ελαττώνονται με την αραίωση.
Οπως συμβαίνει και στην ομοιοπαθητική, τα αιθέρια έλαια μεταφέρουν τους κραδασμούς των φυτών από τα οποία προέρχονται και αυτή την ενέργεια είναι που χρησιμοποιούμε. Η δράση των αιθέριων ελαίων είναι ποιοτική και όχι ποσοτική.
Είναι σημαντικό να χρησιμοποιούμε τη σωστή διάλυση αρώματος και να γνωρίζουμε ότι υπερβολική δόση ή συμπύκνωση μπορεί αντί για θετικό, να έχει αρνητικό αποτέλεσμα.
Η εργασία με τα αιθέρια έλαια ακολουθεί μερικούς βασικούς κανόνες.
Πρώτα απ' όλα ο θεραπευτής πρέπει να γνωρίζει τους κανόνες ασφάλειας για τη χρήση των ελαίων, γιατί υπάρχουν αιθέρια έλαια που είναι επικίνδυνα, ειδικά όταν χρησιμοποιηθούν σε ευαίσθητα άτομα.
Δεύτερον, τα διαλύματα πρέπει να είναι πολύ αραιά, γιατί έτσι αυξάνεται η ενεργειακή δράση του ελαίου. Τρίτον, πρέπει να δοθεί προσοχή στην καλή ποιότητα των αιθέριων ελαίων, να είναι καθαρά και παρασκευασμένα με όλες τις προφυλάξεις, ώστε να μην καταστραφεί η ενεργειακή τους σύσταση.
Τέταρτον, απαιτούνται αγνές προθέσεις και υγιής ηθική από τον θεραπευτή. Τα αιθέρια έλαια είναι ουσίες πολύ πτητικές.
Εξατμίζονται πολύ γρήγορα. Με βάση το δείκτη πτητικότητάς τους, διακρίνουμε τα αιθέρια έλαια σε τρεις κατηγορίες: τις υψηλές νότες, που είναι τα πλέον πτητικά έλαια και ενεργούν σχεδόν άμεσα με αναζωογονητικό τρόπο, τις μεσαίες νότες, με μέτρια πτητικότητα, που επιδρούν στις λειτουργίες του σώματος (π.χ. χώνεψη) και τις χαμηλές νότες, που είναι τα λιγότερο πτητικά και έχουν δράση χαλάρωσης και ηρεμίας.
Βλέπουμε ότι η διάκριση σε "νότες" ακολουθεί τη θεωρία περί κραδασμών, συχνοτήτων και ενέργειας. Μία άλλη ταξινόμηση των αιθέριων ελαίων είναι με βάση το τσάκρα στο οποίο επιδρούν, δηλαδή με το οποίο συντονίζεται η συχνότητα της ενέργειάς τους.
Τα αιθέρια έλαια που επιδρούν στο πρώτο τσάκρα (Μουλαντάρα) είναι αυτά που προσγειώνουν, που ενδυναμώνουν. Τα περισσότερα έχουν κοκκινωπό χρώμα και ανάμεσά τους βρίσκουμε το μύρο, το πατσουλί, το βετιβέρ, το λιβάνι, το ροδόξυλο και το ελεμί.
Στο δεύτερο τσάκρα (Σβαδιστάνα) επιδρούν αρώματα με πιο αραιό χαρακτήρα και με ιδιότητες αναπαραγωγικές και δημιουργικές. Ανάμεσά τους είναι το γιασεμί, το τριαντάφυλλο, το σάνταλο.
Στο τρίτο τσάκρα του ηλιακού πλέγματος (Μανιπούρα), τα πιο σημαντικά είναι το κυπαρίσσι και το βετιβέρ, που αφορούν τον ψυχολογικό κόσμο.
Στο τέταρτο τσάκρα της καρδιάς (Αναχάτα) επιδρά το τριαντάφυλλο, το περγαμόντο και η ινούλα και το μελισσόχορτο. Επίσης το γιασεμί. Τα αρώματα αυτά έχουν σχέση με ελεγμένα συναισθήματα και με το νοητικό.
Στο πέμπτο τσάκρα του λαιμού (Βισούδι) ανήκουν αρώματα με μπλε χρώμα, που σχετίζονται με τον ανώτερο νου, το λόγο. Το γερμανικό άκι, το αγγλικό χαμομήλι ανήκουν εδώ. Ακόμα επιδρά και το μύρο.
Στο έκτο τσάκρα του μετώπου (Αγνα) έχουμε να κάνουμε με την ενόραση και τη διαίσθηση. Εδώ επιδρά το δεντρολίβανο, το κυπαρίσσι, το ελίχρυσο και το θυμάρι.
Στο έβδομο τσάκρα της κορυφής (Σαχασράρα) έχουμε αρώματα που αντιστοιχούν και σε άλλα τσάκρα, το γιασεμί και το τριαντάφυλλο, όπως επίσης και το σανταλόξυλο και η λεβάντα. Επίσης αναφέρεται και το λιβάνι με την ιδιότητά του να μας συνδέει με το θείο. Ακόμα το ροδόξυλο και το ελεμί.
ΤΑ ΚΥΡΙΟΤΕΡΑ ΑΡΩΜΑΤΑ ΚΑΙ Η ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥΣ
Βασιλικός : Βαρυστομαχιά, Ωτίτιδες, Ημικρανία, Σπασμοί, Ασθμα, Κρυολόγημα, Τόνωση.
Δεντρολίβανο : Δυσκοιλιότητα, Διάρροια, Τυμπανισμός, Πέτρες της χολής, Αρθρίτιδες, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Ασθμα, Βρογχίτιδα, Πληγές.
Γαρίφαλο : Διάρροια, Δυσπεψία, Ιγμορίτιδα, Πονόδοντος, Ασθμα, Νευραλγίες, Βρογχίτιδα, Πλευρίτιδα, Ιλαρά.
Ευκάλυπτος : Διάρροια, Κρυολόγημα, Αρθρίτιδα, Νευραλγίες, Ασθμα, Βρογχίτιδα, Ερπης, Πληγές, Αγριοκυπαρίσσι Τόνωση Κυκλοφορικού, Τυμπανισμός, Δυσπεψία, Αιμορροϊδες, Ρευματισμοί, Ακμή, Εκζεμα, Δερματίτιδες.
Γιασεμί : Γέννα, Αναπνευστική Δυσκολία, Βήχας, Βραχνάδα, Δερματίτιδα Ιεροβότανο Υπέρταση, Βράχνιασμα, Γυναικολογικά προβλήματα, μολύνσεις δέρματος.
Καμφορά : Τυμπανισμός, Δυσκοιλιότητα, Αναπνευστικά, Ακμή, Εγκαύματα, Πληγές.
Κανέλα : Τυμπανισμός, Κολικοί, Βήχας, Τόνωση Δέρματος
Λεμόνι : Αναιμία, Κιρσοί, Υπέρταση, Λαρυγγίτιδα, Αρθρίτιδα, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Ασθμα, Ερπης, Ρυτίδες.
Λεβάντα : Υψηλή Πίεση, Ταχυπαλμία, Ωτίτιδες, Ημικρανία, Ρευματισμοί, Κυτταρίτιδα, Ακμή, Εκζεμα, Δερματίτιδα.
Σάνταλο : Κολικοί, Διάρροια, Γαστρίτιδα, Ναυτία, Μολύνσεις Δέρματος, Συνάχι, Βήχας, Λαρυγγίτιδα.
Περγαμόντο : Κολικοί Στομάχου, Τυμπανισμός, Δυσπεψία, Αναπνευστικά, Αμυγδαλίτιδα, Βρογχίτιδα, Ακμή, Ερπης.
Μαντζουράνα : Υψηλή Πίεση, Δυσκοιλιότητα, Εντερικοί Σπασμοί, Πονοκέφαλος, Μυϊκοί Πόνοι, Σπασμοί, Ασθμα, Συνάχι.
Μύρο : Διάρροια, Τυμπανισμός, Ανορεξία, Αιμορροϊδες, Αφθα, Στοματίτιδες, Φλεγμονές, Πληγές.
Πτιγκρέιν : (Φύλλα Νεραντζιάς) Ακμή, Οίδημα.
Μέντα : Κρυολόγημα, Πονοκέφαλος, Ημικρανία, Ιγμορίτιδα, Βρογχίτιδα, Συνάχι, Βήχας.
Νερόλι: (Ανθη Νεραντζιάς) Διάρροια, Τυμπανισμός, Τόνωση Δέρματος, Ταχυπαλμία.
Φασκόμηλο : Διουρητικό, Πόνοι Αρθρώσεων, Ρευματισμοί, Παχυσαρκία, Πληγές, Τόνωση Δέρματος
Πεύκο : (βελόνες) Πέτρες στη Χολή, Κυστίτιδα, Νεφρά, Μολύνσεις του Αναπνευστικού, Ασθμα, Βρογχίτιδα, Γρίπη.
Κέδρος : Κυστίτιδα, Ακμή, Πιτυρίδα, Συνάχι.
http://www.psixologikosfaros.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου