Πρώτος εξέφρασε την ιδέα ο Βενιαμίν Φραγκλίνος, ο οποίος το 1784 είχε γράψει ότι οι ανθρώπινες κοινωνίες θα κέρδιζαν πολλά αν σηκώνονταν από το κρεβάτι νωρίτερα.
Το είχε σκεφτεί ένα πρωινό όταν ξυπνώντας συνειδητοποίησε πόσο λιγότερο πετρέλαιο έκαιγε την νύχτα σε σχέση με την Αμερική.
Έπρεπε να περάσουν 130 χρόνια, στην διάρκεια των οποίων αρκετοί είχαν χλευάσει την ιδέα του, για να ασχοληθεί κάποιος με την ιδέα αυτή.
Το 1916, μεσούντος του Α Παγκοσμίου Πολέμου οι Γερμανοί συνειδητοποιούν ότι η θέσπιση θερινής ώρας θα μείωνε την κατανάλωση ενέργειας για τεχνητό φως και θα εξοικονομούσε πολύτιμο άνθρακα για τις ανάγκες του πολέμου.
Το μιμήθηκαν σύμμαχοι και εχθροί, όμως λίγο αργότερα το μέτρο καταργήθηκε πάλι. Το 1942 το μέτρο εφαρμόστηκε υποχρεωτικά στις ΗΠΑ για τρία χρόνια, ενώ την περίοδο 1973 – 1974 κατά την διάρκεια της πετρελαϊκής κρίσης θεσπίστηκε πάλι.
Το μέτρο σήμερα εφαρμόζεται σε πάνω από 70 κράτη, κυρίως στην Δύση.
Στην Ελλάδα πρώτη φορά εφαρμόστηκε το 1975, ενώ από το 1996 και μετά όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συγχρονίστηκαν ως προς τις ημερομηνίες μετάβασης από την χειμερινή στην θερινή ώρα.
Η χώρα, σύμφωνα με μελέτες που έγιναν στο παρελθόν εξοικονόμησε σε διάστημα 7 μηνών 201 ώρες ενέργειας.
Πλέον, η επίσημη ώρα κάθε κράτους είναι η ώρα της πρωτεύουσας, αφού στην πραγματικότητα είναι διαφορετική η ώρα ανάμεσα σε δύο πόλεις της ίδιας χώρας λόγω των διαφορετικών συντεταγμένων τους.
Στην Αμερική οι μετρήσεις που έγιναν το 1970 έδειξαν ότι εξοικονομήθηκε ενέργεια 1%.
Πάντως, η πιο επεισοδιακή αλλαγή ώρας έγινε στην Βενεζουέλα με τον Ούγκο Τσάβες να δηλώνει : Δεν με νοιάζει αν με λένε τρελό, η νέα ώρα θα εφαρμοστεί.
Όπως σε όλα τα πράγματα έτσι και η… αλλαγή ώρας συναντά αντιδράσεις. Αρκετοί υποστηρίζουν ότι είναι χωρίς όφελος αυτή η αλλαγή, ενώ στην Βρετανία υπάρχει και κίνημα «κατά της αλλαγής της ώρας»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου