Από τον εσωτερικό πόλεμο στην Εσωτερική Ειρήνη.....!!!

Είναι βέβαιο ότι οι περισσότεροι από μας επιθυμούμε να επικρατήσει η ειρήνη στον πλανήτη μας και να ενισχύσουμε αυτή την κατεύθυνση φτάνοντας να παίρνουμε μέρος σε διάφορες διαδηλώσεις και συλλαλητήρια.

Ασφαλώς, αυτό είναι θετικό, πέρα όμως από τις καλές μας προθέσεις είναι μάλλον αδύνατον να επικρατήσει η ειρήνη στον πλανήτη επειδή το επιθυμούμε ή επειδή βγαίνουμε στους δρόμους φωνάζοντας γι’ αυτό.

Συνειδητοποιώντας μια αυταπάτη
Οι περισσότεροι από μας που φωνάζουμε και μαχόμαστε υπέρ της ειρήνης, παράλληλα, διατηρούμε συναισθήματα αντιπάθειας και μίσους για τους δυνατούς αυτού του κόσμου (π.χ. Αμερική, Αγγλία) ενώ συμπαθούμε τους αδύνατους λαούς. 

Αυτό είναι μια απόδειξη ότι ο πόλεμος και η ειρήνη ξεκινούν πρώτα απ’ όλα από μέσα μας. Πως όμως μπορούν να επικρατήσουν οι ειρηνευτικές δυνάμεις γύρω μας όταν 

μέσα μας επικρατούν αρνήσεις;

Για να επικρατήσει η ειρήνη και η αρμονία στον πλανήτη 

θα πρέπει πρώτα να επικρατήσει γαλήνη και αρμονία μέσα μας, στο κάθε άτομο ξεχωριστά, όπως αν θέλουμε να ξαναδούμε πάλι πράσινο ένα καμένο δάσος, χρειάζεται να φυτέψουμε και να περιποιηθούμε το κάθε δέντρο ξεχωριστά.

Με τον ίδιο τρόπο, σταδιακά θα δημιουργηθούν και θα ξεπηδήσουν, πρώτα, από μέσα μας, τα θετικά συναισθήματα για να πλημμυρίσουν το σπίτι μας και να κυριεύσουν κάθε μέλος της οικογένειας μας της γειτονιάς μας, της πόλης μας. 

Όσοι περισσότεροι το κάνουμε αυτό, τόσο πιο πολλοί συνάνθρωποι μας θα κυριεύονται και η ειρήνη θα επικρατήσει σταδιακά στον κόσμο, γιατί είναι αυταπάτη 

ότι μόνο τα λόγια και οι φωνές, μπορούν να αλλάξουν 

την κατάσταση.

Δυστυχώς στο όνομα της παγκόσμιας ειρήνης χάνουμε τη δική μας γαλήνη και αρμονία αρχίζοντας να εκπέμπουμε 

και να μεταδίδουμε αντιπάθεια και μίσος.

Νικώντας τον εσωτερικό εχθρόΤι χρειάζεται όμως να γίνει ώστε να καταφέρουμε να αποκαταστήσουμε την ειρήνη, τη γαλήνη και την αρμονία στον εσωτερικό μας κόσμο;

Ασφαλώς χρειάζεται να διαμορφώσουμε τα αρνητικά συναισθήματα με το σωστό τρόπο.

Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας έτσι που να μην τον κυριεύει ο θυμός, το μίσος η ζήλια 

ο εγωισμός, αλλά τα αντίστοιχα θετικά συναισθήματα, 

η καλοσύνη, η μακροθυμία, η συγχώρεση, η ανοχή, 

η υπομονή.

Και πως θα γίνει αυτό; υπάρχει τρόπος;
Και αν υπάρχει θα πρέπει να ενταχθούμε σε κάποια θρησκεία, δόγμα, αίρεση, η να ακολουθήσουμε κάποιον δάσκαλο;

Ο θυμός το μίσος η ζήλια, η σκληρότητα κτλ είναι μια πραγματικότητα που επικρατεί παγκόσμια, για αυτό και η τεχνική για να δαμάσει κάποιος αυτά τα αρνητικά συναισθήματα θα πρέπει να είναι, επίσης, παγκόσμια, ελεύθερη και κυρίως αδογμάτιστη. Ας πάρουμε για παράδειγμα το θυμό.

Υπάρχουν πολλοί τρόποι να ξεφύγουμε από τον θυμό μας.

Όταν είμαι θυμωμένος μπορώ να αρχίσω να μετρώ ένα - δυο -τρία…. Και θα δω ότι ο θυμός καταλαγιάζει. Αρχίζω να επαναλαμβάνω κάποια λέξη, οιαδήποτε λέξη, ή όποιος πιστεύει σε κάτι βαθύτερο, αρχίζει να εστιάζει σε αυτό 

που πιστεύει.

Και το αποτέλεσμα πιθανόν να είναι ότι ο θυμός να καταλαγιάσει. Αυτές όμως είναι προσωρινές λύσεις γιατί 

την επόμενη φορά θα θυμώσω πάλι για το ίδιο περιστατικό που θύμωσα την προηγούμενη, την επόμενη το ίδιο κοκ. Έτσι η ιστορία επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά.

Όταν στρέψω την προσοχή μου κάπου αλλού για να ξεφύγω από τον θυμό, αυτός είναι πολύ πιθανό να καταλαγιάσει, αλλά στην πραγματικότητα μπορεί με αυτό τον τρόπο να τον έχω σπρώξει βαθιά μέσα μου, με αποτέλεσμα την επόμενη φορά να ξαναεμφανιστεί δριμύτερος.

Η τεχνική της εσωτερικής μεταμόρφωσης
Κάποιοι σοφοί άνθρωποι αφού πρώτα βρήκαν τον τρόπο 

όχι να καταπιέζουν σε κάποια κρυφή πτυχή της ψυχής 

τους, τις αρνήσεις τους αλλά να τις ξεριζώσουν, έτσι που κατάφεραν να φτάσουν στην απελευθέρωση και τη φώτιση, στη συνέχεια από αγάπη και συμπόνια άρχισαν, να διδάσκουν αυτή την τεχνική στους άλλους.

Να λοιπόν κάποια απ’ τα διδάγματα τους :

«μην επιτρέπεις στον θυμό να εκδηλωθεί με λόγια ή πράξεις, μην τον καταπιέσεις βαθιά μέσα σου, απλά παρατήρησε τον». 

Αλλά πώς να παρατηρήσουμε το θυμό αφού δεν έχει μορφή, δεν έχει σχήμα;

Σύμφωνα με τις διδασκαλίες αυτές όταν εμφανιστεί ο θυμός δυο πράγματα συμβαίνουν παράλληλα στο σώμα, το ένα στο χονδροειδές επίπεδο και το άλλο σε πιο λεπτό επίπεδο.


Στο χοντροειδές επίπεδο θα διαπιστώσουμε ότι η αναπνοή μας έχει χάσει την ομαλότητα της, την κανονικότητα της, έχει χάσει το ρυθμό της.

Στο πιο λεπτό επίπεδο έχει αρχίσει μια βιοχημική αντίδραση στο σώμα, ένα είδος αίσθησης εξ’ αιτίας αυτού του θυμού.

Ο νόμος της φύσης είναι τέτοιος που όταν κάποιο συναίσθημα εμφανιστεί, η αναπνοή χάνει τον ρυθμό της, την κανονικότητα της και παράλληλα με αυτό εμφανίζεται κάποια αίσθηση στο σώμα.

Με κατάλληλη εκπαίδευση μπορούμε να μάθουμε να παρατηρούμε την αναπνοή, να παρατηρούμε την αίσθηση που εμφανίστηκε εξαιτίας αυτού του θυμού. 

Αν μάθουμε να παρατηρούμε την αναπνοή και την αίσθηση αντικειμενικά, τότε δεν θα επιτρέπουμε στο θυμό να εκδηλωθεί, ούτε να καταπιεστεί βαθιά μέσα μας. 

Η τεχνική ονομάζεται «βιπάσσανα», δηλαδή παρατηρώ 

την πραγματικότητα όπως είναι.

πηγή : [(Από την τεχνική του διαλογισμού «Vipassana» όπως διδάσκεται από τον Σ.Ν.Γοένκα και τους βοηθούς του).-"Δίοδος", τεύχος 34 σ11.]