Βάλε STOP..στη γκρίνια!
Όσοι φίλοι μου διαβάζετε αυτό το άρθρο, ήδη διαβάζοντας τον τίτλο θα έχετε βάλει τα γέλια. Σκέφτεστε αποκλείεται η μάστερ της γκρίνιας να τολμάει να σου δίνει συμβουλές να σταματήσεις την γκρίνια.
Κι όμως φίλοι μου και μη, σκοπός μου είναι να αποδείξω πως ο άνθρωπος αλλάζει, ειδικά όταν αρχίζει να ασχολείται λίγο παραπάνω με τον εαυτό του και την προσωπική του ανάπτυξη. Αυτό τον δρόμο θα δείξω και στους μαθητές μου σε λίγο καιρό, μέσω του Coaching.
Δεν θα πω ψέματα λοιπόν, όντως εδώ και πολλά χρόνια, φήμες λένε ίσως και από κούνια, τυγχάνει να είμαι αρκετά έως πάρα πολύ γκρινιάρα. Μίρλα, μιζέρια και γκρίνια, είχαν γίνει οι καλύτεροί μου φίλοι για πολλά χρόνια.
Δυστυχώς για μένα, αυτές οι έννοιες είχαν ταυτιστεί με την προσωπικότητά μου και η ταμπέλα της γκρινιάρας με κυνηγάει έως και σήμερα. Όχι άδικα θα μου πεις. Ήμουν από τους ανθρώπους που τους φταίνε όλα, το ένα τους βρωμάει, το άλλο τους ξινίζει.
Είχα ταυτιστεί τόσο πολύ με αυτή την συμπεριφορά, που είναι δύσκολο να διακρίνεις αν είναι ένα πολύ αρνητικό στοιχείο του χαρακτήρα μου ή μια περιοριστική πεποίθηση που μου ''φυτέψανε'' από μικρή ηλικία, με συνέπεια να την πιστέψω τόσο πολύ που την θεωρούσα δεδομένη και την επιβεβαίωνα συνεχώς.
Δυστυχώς τις περιοριστικές πεποιθήσεις είναι δύσκολο να τις διακρίνεις. (Θα αναφερθώ εκτενέστερα σε επόμενο άρθρο για τις περιοριστικές πεποιθήσεις).
Ό,τι και να ισχύει από τα δυο, το αποτέλεσμα ήταν ίδιο. Με την συμπεριφορά μου αυτή κούραζα πρώτα απ΄όλα τον εαυτό μου και έπειτα και τους γύρω μου. Όταν έχεις κάποιο πρόβλημα ή ένα έντονο χαρακτηριστικό, δεν μπορείς να καταλάβεις πόσο μεγάλο πρόβλημα προκαλείς στην ίδια σου την ζωή.
Εμένα αυτό που με έσωζε τόσο καιρό, πριν μπει η προσωπική ανάπτυξη στην ζωή μου, ήταν το χιούμορ μου και ο αυτοσαρκασμός μου. Ακριβώς επειδή αυτά τα στοιχεία είναι εκ διαμέτρου αντίθετα με την γκρίνια και την μιζέρια, είχα πάντα ανθρώπους στην ζωή μου και δεν έμεινα μόνη μου.
Μια φορά μου είχε πει η συγκάτοικός μου ,η Αγγελική, όταν μοιραζόμασταν το δωμάτιο στο Λονδίνο την πρώτη φορά, πως γενικά είμαι πολύ αρνητική αλλά δεν είμαι κακός άνθρωπος και αρνητική προς τους άλλους , γιατί έχω χιούμορ και αυτοσαρκάζομαι πολύ. Αυτό το έχω κρατήσει από τότε, γιατί συνειδητοποίησα ότι ισχύει τελικά.
Όταν η γκρίνια είναι αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας σου, είναι σαν να βάζεις ο ίδιος τρικικλοποδιές στον εαυτό σου και στην ζωή σου συνεχώς. Δεν τον αφήνεις να χαρεί , να χαλαρώσει και να γευτεί τα ωραία πράγματα της ζωής.
Προφανώς υπήρχαν και πολλές στιγμές στην ζωή μου που χανόμουν μέσα στην μαγεία τους και έβγαζα από πάνω μου τον τίτλο της γκρινιάρας, αλλά δυστυχώς είναι λιγότερες.
Στο μυαλό ενός ανθρώπου που σκέφτεται κατά αυτό τον τρόπο, επικρατεί ένα μόνιμο χάος και ένα μπουρδούκλωμα όπου δεν υπάρχει άκρη. Η μια αρνητική σκέψη οδηγεί στην επόμενη και πάει λέγοντας.
Όλα ξεκινάνε από τις σκέψεις που κάνεις , καθώς αυτές οδηγούν στο αντίστοιχο συναίσθημα και το συναίσθημα δημιουργεί την πραγματικότητα του. Στη συγκεκριμένη περίπτωση σε μια πιο μίζερη ζωή απ’αυτή που θα επιθουμούσα να έχω.
Οι γύρω σου το μόνο που μπορούν να δουν είναι αυτή η πραγματικότητα, όχι τι γίνεται στο δικό σου μυαλό. Αν μπορούσαν, ίσως το μόνο που θα ήθελαν να κάνουν , είναι να σε πάρουν μια αγκαλιά και να σου δείξουν πως είναι εκεί για σένα.
Το βασικότερο όμως είναι να το κάνεις εσύ αυτό για τον εαυτό σου. Όταν δηλαδή έρχονται πάλι οι σκέψεις που πλέον γνωρίζεις προς τα που οδηγούν, καλύτερα στην αρχή να τις αποδεχτείς και έπειτα να προσπαθήσεις να τις αλλάξεις, ώστε να αλλάξεις και την πραγματικότητά σου.
Από την προσωπική μου εμπειρία σου εγγυώμαι ότι αυτό δεν θα αλλάξει εν μια νυκτί, γιατί ο εγκέφαλός σου είναι προγραμματισμένος με αυτόν τον τρόπο για χρόνια, όμως με μικρές προσπάθειες που θα κάνεις κάθε μέρα, θα δεις θεαματικά αποτελέσματα μετά από κάποιο διάστημα. Τα μικρά βήματα θα σε οδηγήσουν στην μεγάλη αλλαγή.
Προσωπικά μέσω του δρόμου της προσωπικής ανάπτυξης, νιώθω κάθε μέρα ότι φεύγει ένα μικρό βάρος από πάνω μου. Αν γκρινιάζω ακόμη;
Εννοείται πως έχω πάλι τις αδύναμες στιγμές μου, απλά τώρα έχω μεγαλύτερη συνειδητότητα και μέσω κάποιων εργαλείων που προσφέρει το Coaching , μπορώ και αντιμετωπίζω πιο θετικά αυτές τις στιγμές αδυναμίας μου.
Ακριβώς αυτό θέλω να κάνω και ως Coach με τους μαθητές-πελάτες μου, να τους δείξω την αλλαγή μέσω της δικής μου εμπειρίας και όχι απλά να τους λέω αερολογίες, ώστε τελικά να πιστέψουν και αυτοί ότι μπορούν να αλλάξουν τον δικό τους δρόμο. Φυσικά να τους μεταδώσω και όλα αυτά τα εργαλεία που βοήθησαν και εμένα και όχι μόνο.
Το μότο μου <<όλα είναι δυνατά>>, το πιστεύω ακράδαντα και γι΄αυτό το τονίζω συνέχεια για να το πιστέψεις και εσύ. Το βλέπω σε εμένα, στους γύρω μου, παντού.
Όλα μπορούν να αλλάξουν προς το καλό, αρκεί να μείνεις συγκεντρωμένος στον στόχο και στο σκοπό σου. Ο δρόμος δεν θα είναι εύκολος αλλά σκέψου ότι μετά από ένα σημείο η αλλαγή είναι μονόδρομος.
Για εμένα ήταν μονόδρομος και έτσι αποφάσισα να μην αφήσω την γκρίνια να μου στερήσει την ζωή.
Για σένα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου