Όταν αντιμετωπίζουμε μια δύσκολη κατάσταση ή βιώνουμε ένα δύσκολο συναίσθημα, συχνά απευθυνόμαστε στους γύρω μας για απαντήσεις : στους φίλους, την οικογένεια ή τους συναδέλφους στη δουλειά.
Ίσως δεν περνάει από το μυαλό μας να συμβουλευτούμε τον εαυτό μας γι’ αυτό που μας απασχολεί, έτσι δεν κοιτάμε μέσα μας, για ν’ανασύρουμε μέσα από τα εσωτερικά μας αποθέματα την καθοδήγηση, την κατανόηση ή την ανακούφιση που αναζητάμε.
Μέσα μας όμως υπάρχει πάντα μια αστείρευτη πηγή σοφίας που κάποιοι ονομάζουν ανώτερο εαυτό. Ο εαυτός αυτός παρόλο που μπορεί να κείτεται κρυμμένος κάτω από πολλά επιφανειακά στρώματα σύγχυσης ή άγνοιας , έχει τη δική του φωνή , ταυτότητα και δύναμη.
Ο λόγος που δεν είναι πάντα τόσο προσβάσιμος είναι ότι οι εμπειρίες μας, οι καταστάσεις, οι σκέψεις μας κι όλα όσα ζούμε στην καθημερινότητα μας, μπορεί να τον βύθισαν σε σημείο που δεν είναι απόλυτα ορατό. Η διαδρομή που οδηγεί στον ανώτερο εαυτό μας είναι συχνά γεμάτη εμπόδια, κι έτσι μπορεί να ξεγελιόμαστε και να νομίζουμε ότι δεν υπάρχει.
Κι όμως, υπάρχει μέσα σε όλους μας, πάντα.
Το πρώτο βήμα για να έρθουμε σ’επαφή με αυτόν είναι να εμπιστευτούμε την ιδέα ότι ως άνθρωποι, είμαστε απόλυτα ικανοί να βρούμε τις απαντήσεις, να εξέλθουμε από τη δυσκολία και να θεραπεύσουμε τον εαυτό μας.
Δεύτερον, αποφάσισε να εξερευνήσεις με συμπόνια, αγάπη και κατανόηση την τωρινή σου εμπειρία όποια και να είναι αυτή. Ο ανώτερος εαυτός σου δεν μπορεί να είναι επικριτικός, αυστηρός, δύσκολος. Είναι σοφός, καταλαβαίνει πέρα από τις λέξεις και τα γεγονότα, καταλαβαίνει καλύτερα και βαθύτερα απ’όλους.
Ένας αποτελεσματικός τρόπος για να έρθεις σε επαφή με την εσωτερική σου καθοδήγηση είναι να γράψεις ένα γράμμα στον εαυτό σου. Θυμήσου να ότι είναι σημαντικό να γράψεις αυτό το γράμμα με αγάπη , κι όχι με επίκριση.
Για ν’αρχίσεις το γράμμα σου , προσπάθησε να νιώσεις εκείνο το μέρος του εαυτού σου που μπορεί να είναι ευγενικό και γεμάτο κατανόηση για τους άλλους,δηλαδή πώς θα ήσουν εάν φρόντιζες κάποιον που αγαπάς.
Αναλογίσου τον γενικό σου τρόπο, τον τόνο της φωνής σου και τα συναισθήματα που πηγάζουν από τον φροντιστικό εαυτό σου. Σκέψου ποια χαρακτηριστικά θα ήθελες να έχει ο συμπονετικός εαυτός σου.
Δεν έχει σημασία εάν αισθάνεσαι ότι είσαι έτσι αλλά επικεντρώσου στο ιδανικό που θα ήθελες να είσαι. Αφιέρωσε λίγο χρόνο για να σκεφτείς και να έρθεις σε επαφή με αυτό το ευγενικό σου κομμάτι.
Όπως γράφεις το γράμμα σου, προσπάθησε να επιτρέψεις στον εαυτό σου να έχει κατανόηση και αποδοχή της δύσκολης κατάστασης ή συναισθήματος που βιώνει. Για παράδειγμα, ίσως να νιώθεις έντονη θλίψη αυτή την περίοδο στη ζωή σου.
Το γράμμα σου μπορεί ν’αρχίζει «Αγαπητέ εαυτέ, λυπάμαι που νιώθεις θλίψη…η θλίψη σου είναι κατανοητή γιατί…». Σημείωσε τους λόγους, αναγνωρίζοντας ότι η θλίψη σου έχει νόημα. Μετά θα μπορούσες να συνεχίσεις το γράμμα σου γράφοντας : «θα ήθελα να ξέρεις ότι … π.χ το γράμμα σου μπορεί να λέει ότι όταν είμαστε θλιμμένοι, η θλίψη μας, συνοδεύεται από ένα σύνολο σκέψεων και συναισθημάτων κι ότι ο τρόπος που βλέπεις τα πράγματα τώρα , ίσως είναι η καταθλιπτική σκοπιά των πραγμάτων κι όχι η πραγματικότητα.
Ιδέες : Υπάρχουν πολλές ιδέες που θα μπορούσες να περιλάβεις στο γράμμα σου. Δε χρειάζεται να τις καλύψεις όλες - μπορείς να καλύψεις διαφορετικές ιδέες σε άλλα γράμματα. Με όλες αυτές τις ιδέες, ακόμα κι είναι δύσκολο, προσπάθησε να μη λες στον εαυτό σου τι θα έπρεπε ή τι δεν θα έπρεπε να κάνεις. Θυμήσου ότι δεν υπάρχει σωστό και λάθος αλλά αυτό που μετράει είναι η προσπάθεια να σκεφτείς διαφορετικά.
Αποστασιοποίηση : Εφόσον αποδεχτείς την δύσκολη εμπειρία/συναίσθημα που περνάς θα ωφελούσε να δεις εάν το γράμμα σου θα μπορούσε να σε βοηθήσει ν’ αποστασιοποιηθείς από την κατάσταση για λίγο.
Για παράδειγμα, σκέψου πως θα μπορούσες να αισθάνεσαι σε κάποιες εβδομάδες, μήνες ή χρόνια ή θυμήσου καλές στιγμές που βιώνεις ακόμα και μες στη δυσκολία σου.Φέρε στο μυαλό σου δύσκολες στιγμές του παρελθόντος και πως τις αντιμετώπισες.
Δεν είσαι μόνος/η : Όταν περνάμε δύσκολα , μπορεί να νιώθουμε διαφορετικοί και αποκομμένοι από τους άλλους. Όμως , αντί να νιώθεις μόνος/η,σκέψου ότι πολλοί άνθρωποι μπορεί να έχουν παρόμοιες δυσκολίες όπως κι εσύ. Όσο πιο αποκομμένος αισθάνεσαι, τόσο θα μεγαλώνει η μοναξιά σου. Όταν καταλάβεις πόσο κοινή είναι κάθε επίπονη ανθρώπινη εμπειρία, το αίσθημα της απομόνωσης θα μειωθεί.
Αυτοκριτική : Εάν νιώθεις πεσμένος/η, απογοητευμένος/η ή εάν είσαι σκληρός/η με τον εαυτό σου, στο γράμμα σου, σημείωσε ότι η αυτοκριτική συχνά δημιουργείται από απογοήτευση (π.χ κάνουμε ένα λάθος), απώλεια (π.χ της ελπίδας για αγάπη), ή φόβο (π.χ της κριτικής ή της απόρριψης).
Η αυτοκριτική είναι ένας τρόπος που έχεις μάθει για ν’αντιμετωπίζεις αυτά τα πράγματα ή για να βγάζεις τον εκνευρισμό σου πάνω στον εαυτό σου, δεν είναι όμως μια βοηθητική/υποστηρικτική συμπεριφορά. Γι’αυτό χρειάζεται ν’αναγνωρίσουμε,να κατανοήσουμε και να είμαστε συμπονετικοί απέναντι στην απογοήτευση, την απώλεια και το φόβο.
Συμπονετική συμπεριφορά : Σκέψου ποια θα ήταν μια συμπονετική αντιμετώπιση αυτή τη στιγμή ή κάποια στιγμή στο μέλλον. Εάν υπάρχουν πράγματα που αποφεύγεις ή βρίσκεις δύσκολο να κάνεις, γράψε κάποια μικρά βήματα που θα μπορούσαν να σε βοηθήσουν να προχωρήσεις μπροστά.
.
Τι σε βοηθάει : Με το γράμμα σου, δοκίμασε ν’ανακαλύψεις και να επικεντρωθείς σε αυτό που πραγματικά σε βοηθάει.
Εάν υπάρχουν σκέψεις που έρχονται στο μυαλό σου και σε κάνουν να νιώσεις άσχημα, παρατήρησε τις, άστες να περάσουν και συγκεντρώσου ξανά στο τι θα μπορούσε να σε βοηθήσει. Θυμήσου δεν υπάρχουν «πρέπει/δεν πρέπει».
Ερωτήσεις : Δοκίμασε να προσεγγίσεις συγκεκριμένες ερωτήσεις σε σχέση με τη δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζεις. Θα μπορούσες να σκεφτείς ότι μέσα από σένα γράφει ο ανώτερος εαυτός σου, εκείνος που είναι σοφός και γεμάτος κατανόηση.
Ζεστασιά : Επικεντρώσου σε συναισθήματα ζεστασιάς και την πραγματική επιθυμία να βοηθηθείς, στο γράμμα σου. Όταν τελειώσεις το γράμμα, διάβασε το αργά στον εαυτό σου, με όση ζεστασιά μπορείς να εκφράσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου