Η ευτυχία δεν δίνεται στη ζωή - πρέπει να την κατακτήσετε. Τα ανθρώπινα όντα έχουν φτιαχτεί για να επιβιώνουν, όχι για να είναι χαρούμενα. Έχουμε προγραμματιστεί να επιβιώνουμε, αλλά αν θέλουμε την ευτυχία πρέπει να κάνουμε κάτι σαν «χακάρισμα».
Όποιος θέλει να αναλάβει την πρόκληση της ευτυχίας πρέπει να συνειδητοποιήσει πως το πιο σημαντικό πράγμα στη ζωή είναι να ανακαλύψουμε το νόημα της.
Όπως ο José Luis Sampedro, συγγραφέας, ανθρωπολόγος και Ισπανός οικονομολόγος είπε, ο λόγος που είμαστε ζωντανοί είναι για να ζήσουμε και να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας. Οι περισσότεροι από εμάς, σε κάποια στιγμή της ζωής μας έχουμε αναρωτηθεί για ποιο λόγο ζούμε.
Το να ξέρουμε τι να απαντήσουμε σε αυτή την ερώτηση θα μας δώσει ένα νόημα στην ύπαρξή μας. Ένα αληθινό και σωστό νόημα.
Όλα όσα βλέπουμε στον εξωτερικό κόσμο είναι απλώς μια αντανάκλαση της εσωτερικότητας μας, αυτών που σκεφτόμαστε και νιώθουμε. Τα ελαττώματα και οι αρετές που βλέπουμε στους άλλους είναι, μέχρι ένα σημείο, αυτό που κουβαλάμε μέσα μας.
Ωστόσο, στις αμφιβολίες και στις ερωτήσεις που έχουμε, οι περισσότερες απαντήσεις βρίσκονται μέσα μας, επειδή το Σύμπαν που ζει μέσα μας είναι ήδη ένα πολύ μαγευτικό.
Τι θα κάνατε αν ξέρατε πως δε θα αποτύχετε;
Το νόημα της ζωής- κουβαλάμε το δικό μας σύμπαν
Μπορεί να ακούγεται λίγο ειρωνικό, αλλά μόνο εμείς είμαστε αυτοί που μπορούμε να στενοχωρήσουμε τον εαυτό μας και να επιτρέψουμε στην συναισθηματική ταραχή να μας καταβάλει. Η αιτία της ταλαιπωρίας μας δεν βρίσκεται έξω αλλά μέσα… στο πως αντιμετωπίζουμε τον πόνο.
Οι άλλοι μπορούν να μας σκοτώσουν σωματικά, αλλά σε συναισθηματικό επίπεδο μόνο εμείς έχουμε την δύναμη να βλάψουμε τον εαυτό μας ή να επιβάλουμε την τάξη.
Ακόμα και αν ελευθερωθεί το μυαλό μας, αυτός ο φανταστικός πόλεμος γεννά μια σειρά από συναισθηματικά εμπόδια όπως άγχος, μνησικακία, μίσος, τιμωρία και την επιθυμία για εκδίκηση.
Ο τρόπος που ερμηνεύουμε με τα πράγματα, μαζί με τις συναισθηματικές αντιδράσεις είναι αυτό που μας κάνει να ταλαιπωρούμαστε και να ερχόμαστε σε σύγκρουση με τον εαυτό μας. Τελικά, είμαστε η αιτία του κακού μας.
Γι αυτόν τον λόγο το να συγκεντρωθούμε στον εαυτό μας και το να γνωρίσουμε τα συναισθήματα μας μας φέρνει πιο κοντά στη βαθύτερη γνώση του εσωτερικού σύμπαντος μας και στο νόημα της ζωής.
Εν τέλει, το μόνο που μπορούμε να αλλάξουμε στη ζωή μας είναι ο εαυτός μας. Όλα τα άλλα είναι ένα σενάριο ψευδαίσθησης. Μπορούμε να στεναχωρηθούμε επειδή θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο χωρίς αδικία και με περισσότερη ισότητα, μόνο για να τον δούμε να χειροτερεύει όλο...
και περισσότερο. Αντίθετα, το να αλλάξουμε και να βελτιώσουμε την εσωτερική μας ζωή είναι το αληθινό μας έργο. Αν το πετύχουμε αυτό θα μας δώσει ατέλειωτη γαλήνη και ένα καινούργιο τρόπο για να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις.
«Το καλύτερο που μπορείς να κάνεις για την ανθρωπότητα είναι να είσαι χαρούμενος και να μάθεις να βρίσκεσαι σε γαλήνη με τον εαυτό σου» – Seneca
Για να χτίσουμε το δικό μας Σύμπαν πρέπει να είμαστε γενναίοι
Η γενίκευση αποτελεί απειλή για μας. Χανόμαστε σε πόλεις γεμάτες με μεγάλα κτίρια και κανόνες που σπανίως λέγονται αλλά συχνά επιβάλλονται. Σε πολλές περιπτώσεις θυσιάζουμε το να πράττουμε σύμφωνα με τις αξίες μας για να προβάλλουμε μια καλύτερη εικόνα του εαυτού μας.
Αυτός είναι ένας από τους τρόπους με τους οποίους το «σύστημα» μας ελέγχει με την ανταμοιβή που μας προσφέρει σε αντάλλαγμα. «Κάνε αυτό, κάντο με τον τρόπο που σου λέω και θα σε φροντίσω.»
Έτσι καταλήγουμε να αντιμετωπίζουμε τα πάντα εκτός από τον εαυτό μας: το αμάξι, τη μηχανή, το ένα και το άλλο. Περνάμε την μέρα μας αυτόματα, χωρίς να συνειδητοποιούμε πως θα μπορούσαμε να ζήσουμε πολύ καλύτερα.
Μερικές φορές, αναλόγως με το με ποιον βρισκόμαστε και το που είμαστε, δείχνουμε τον εαυτό μας με τον έναν τρόπο ή με τον άλλον. Επιλέγουμε τι θέλουμε να δείξουμε στο Σύμπαν και τι θέλουμε να κρύψουμε.
Αυτό σε συγκεκριμένες περιπτώσεις μπορεί να φανεί χρήσιμο: στην αναζήτηση εργασίας, σε συναντήσεις, στη δουλειά κτλ. Αλλά μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει μεγάλη δυσαρμονία μέσα στην ψυχή.
Ίσως η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζουμε είναι να βρούμε τον εαυτό μας, να συνδεθούμε τον εσωτερικό εαυτό μας και να είμαστε αληθινοί για μεγαλύτερες χρονικές περιόδους. Αυτή είναι μια πρόκληση, ποτέ απειλή.
Αν και θα υπάρξουν δυσκολίες στη διαδρομή, η αίσθηση που θα μας ακολουθεί θα είναι αυτή της γαλήνης.
Θα πρέπει να είμαστε ενεργοί και όχι απλώς να αντιδρούμε στο έλεος των ρευμάτων που παράγουν όσα μας περιβάλλουν. Και τότε θα ανακαλύψουμε αληθινά το νόημα της ζωής.
«Σιγουρευτείτε πως πάντα θα καλοδέχεστε την αποτυχία. Θα πρέπει πάντα να λέτε: Αποτυχία, είναι ευχαρίστηση μου να σε έχω, πέρασε. Γιατί έτσι δε θα με φοβίσεις.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου