Να μάθεις να ονειρεύεσαι και όχι να φοβάσαι. Να κυνηγάς και να τιμάς το όνειρό σου σαν να εξαρτιόταν η ζωή σου από αυτό. Στην κυριολεξία εξαρτάται.
ΝΑ ΞΥΠΝΑΣ ΑΞΗΜΕΡΩΤΑ. Την ώρα που όλα κοιμούνται. Μέσα στη σιωπή θα βρεις τον εαυτό σου. Μέσα στη σιωπή θα μάθεις να τα ακούς όλα.
Να κινείσαι κάθε μέρα: περπάτημα, τρέξιμο, κολύμπι, ποδήλατο, χορό, ό,τι εσύ γουστάρεις. Η κίνηση θα σε κάνει χαρούμενο, έξυπνο και υγιή. Η κίνηση από μόνη της θα φέρει τη μισή ζωή που ονειρεύεσαι.
Η ζωή σου δεν κρίνεται από τα πτυχία σου αλλά από τις συνήθειές σου. Να έχεις τις σωστές.
Να τιμάς τις αρχές και τις αξίες σου. Να τιμάς το μέσα σου. Αν δεν το τιμήσεις, κανένας δεν θα το τιμήσει. Να λες την αλήθεια σου ακόμα και όταν η φωνή σου τρέμει.
Να εξελίσσεις τον εαυτό σου κάθε μέρα. Έστω και 15 λεπτά. Αλλά κάθε μέρα. Διάβασμα, σεμινάρια, αυτογνωσία, ό,τι κάνει την ψυχή σου να ανθεί. Αν χάσεις ένα φαγητό, δεν θα πάθεις κάτι. Αν χάσεις το φαγητό της ψυχής σου, σίγουρα θα πάθεις.
Όταν είσαι ανάμεσα στο να κάνεις ή να μην κάνεις κάτι, πάντα να το κάνεις. Θα μετανιώσεις γι’ αυτά που δεν έκανες, όχι γι’ αυτά που έκανες. Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα. Τα λάθη σου είναι η πείρα σου.
Είσαι εδώ για να ζήσεις και όχι για να επιβιώσεις. Για να χαρείς, να κλάψεις, να πονέσεις, να πέσεις, να ξανασηκωθείς. Είσαι εδώ για να νιώσεις.
Δεν υπάρχει καλό και κακό συναίσθημα. Μόνο αληθινό συναίσθημα υπάρχει. Ο χειρότερος θάνατος δεν είναι να πεθάνεις. Ο χειρότερος θάνατος είναι να μη ζήσεις.
Να σε αγαπάς και να σε τιμάς σαν να ήσουν ο σημαντικότερος άνθρωπος της ζωής σου. Είσαι. Να σε προσέχεις σαν τα μάτια σου. Να σε ταΐζεις καλά, να σε φροντίζεις, να κάνεις παρέα με τους καλύτερους.
Να είσαι επιεικής μαζί σου, αλλά να μη σου χαρίζεσαι. Δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο από το να είσαι καλά με τον εαυτό σου.
Να κάνεις αυτό που κάνει την καρδιά σου να χτυπάει. Αυτός είναι ο σκοπός της ζωής σου. Στον σκοπό της ζωής σου θα είσαι ευτυχισμένος. Τον σκοπό σου δεν θα τον βρεις. Θα σε βρει αυτός. Θα σου χτυπήσει την πόρτα. Να την ανοίξεις. Κι όταν πρόκειται για τον σκοπό της ζωής σου, να τους γράψεις όλους κανονικά ξέρεις πού.
Να έχεις ευγνωμοσύνη για τα πάντα. Για τα χέρια σου που πιάνουν, για τα πόδια σου που πατάνε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Ούτε καν η επόμενη αναπνοή. Να μάθεις να εστιάζεις στο καλό. Παντού υπάρχουν λουλούδια, αρκεί να θέλεις να τα δεις.
Να βγάλεις τις ειδήσεις από τη ζωή σου.Θα φέρνουν το χειρότερο αντί για το καλύτερο στο σπιτικό σου. Θα κλέβουν τη χαρά σου. Ο ιός του τρόμου είναι ο πιο κολλητικός απ’ όλους.
Να γράφεις καθημερινά. Σκέψεις, συναισθήματα. Το γράψιμο βάζει σε τάξη το μυαλό και την ψυχή.
Νοικοκυρεύει το μέσα σου. Θεραπεύει. Με το γράψιμο θα λύνεις τα προβλήματά σου, θα τα βρίσκεις με τον εαυτό σου. Κάθε φορά που γράφεις, κάνεις σύσκεψη με τον εαυτό σου. Να την κάνεις καθημερινά.
Να μάθεις να λες «όχι». Το «όχι» είναι η λέξη που θα αλλάξει τη ζωή σου. Το «όχι» οριοθετεί και αυτοπροστατεύει. Σε σώζει από ανθρώπους και καταστάσεις που κλέβουν από το μέσα σου. Να προσέχεις την ενέργειά σου περισσότερο και από τα μάτια σου.
Να επιλέγεις προσεκτικά τους φίλους σου. Γίνεσαι οι πέντε κολλητοί σου. Να διαλέγεις αυτούς που θέλουν να πάνε τη ζωή τους μπροστά. Αλλά κι αυτούς που χαίρονται με τη χαρά σου. Να χαίρεσαι κι εσύ με τη δική τους. Αυτό είναι φιλία.
Να ξέρεις πότε να ανοίγεις το κινητό και πότε να το κλείνεις. Το κινητό σου είναι εργαλείο για σένα και όχι εσύ γι’ αυτό. Να τη ζεις live τη ζωή, όχι σε μαγνητοσκόπηση. Να είσαι στο τώρα. Στο παρά πέντε, θα μετανιώσεις γι’ αυτά που δεν έζησες, όχι γι’ αυτά που δεν πόσταρες.
Είσαι εδώ για να ζήσεις και όχι για να επιβιώσεις. Για να χαρείς, να κλάψεις, να πονέσεις, να πέσεις, να ξανασηκωθείς. Είσαι εδώ για να νιώσεις. Δεν υπάρχει καλό και κακό συναίσθημα. Μόνο αληθινό συναίσθημα υπάρχει.
Ο χειρότερος θάνατος δεν είναι να πεθάνεις. Ο χειρότερος θάνατος είναι να μη ζήσεις.
Να επιλέγεις σωστά. Να μη βιάζεσαι. Να βουτάς τη γλώσσα στο μυαλό. Πάντα εσύ επιλέγεις. Είναι ψέμα ότι επιλέγουν οι άλλοι. Δεν επιλέγεις τον καιρό. Πάντα επιλέγεις όμως το πανί σου. Είσαι οι επιλογές σου, ακόμη και οι πιο ασήμαντες. Ευφυΐα είναι με τις τωρινές σου επιλογές να εξασφαλίζεις τη μελλοντική σου ευημερία.
Να κάνεις πάντα το κάτι παραπάνω. Να λες το «ευχαριστώ» και το «παρακαλώ», να χαμογελάς, να δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό, ακόμα κι αν δεν σου αρέσει αυτό που κάνεις. Να το αλλάξεις, αν δεν σου αρέσει.
Αν δουλεύεις περισσότερο απ’ ότι πληρώνεσαι, σύντομα θα πληρώνεσαι περισσότερο απ’ όσο δουλεύεις. Η ζωή δεν σου χρωστάει. Κανένας δεν σου χρωστάει. Μόνο εσύ σου χρωστάς. Χώνεψέ το.
Το να προσπαθήσεις να τους έχεις όλους ευχαριστημένους στη ζωή σου είναι εγγύηση για δυστυχία και αρρώστια. Εγγύηση για αρρώστια είναι, επίσης, το να κάνεις αυτό που δεν αγαπάς και να μην κάνεις αυτό που αγαπάς.
Όλα όσα ψάχνεις είναι μέσα σου.Πάντα ήταν και πάντα θα είναι. Αυτό που βλέπεις έξω είναι αυτό που έχεις μέσα. Ο μόνος τρόπος για να αλλάξεις το έξω είναι να αλλάξεις το μέσα.
Να μάθεις να συγχωρείς για να προχωράς μπροστά. Συγχωρώ δεν σημαίνει αποδέχομαι. Συγχωρώ σημαίνει απελευθερώνω και απελευθερώνομαι. Η χειροπέδη που κρατάει τον κλέφτη και τον αστυνομικό δεσμεύει εξίσου και τον κλέφτη και τον αστυνομικό.
Ξεφορτώσου σκουριασμένες πεποιθήσεις που δεν σε συμφέρουν. Τα λεφτά δεν είναι ούτε καλά ούτε κακά. Τα λεφτά είναι ό,τι είσαι κι εσύ. Όπως και όλος ο κόσμος γύρω σου.
Να λες πάντα την αλήθεια. Δεν θα χρειάζεται να θυμάσαι τίποτα και στο τέλος της ημέρας θα κοιμάσαι σαν πουλάκι.
Να προσέχεις τον χρόνο σου σαν τα μάτια σου. Όταν χάνεις μια ώρα, έχεις χάσει ένα κομμάτι από τη ζωή σου. Ο χρόνος δεν γυρνάει πίσω.
Ο χρόνος είναι πολυτιμότερος από το χρήμα. Ρώτα κάποιον που του μένουν τρεις μήνες. Αυτός ξέρει.
Κανένας δεν είναι ανώτερος από σένα ούτε κι εσύ ανώτερος από κανέναν. Είμαστε όλοι ισότιμοι. Και να μη διαχωρίζεις. Ρατσισμός δεν είναι μόνο ανάμεσα σε μαύρους και άσπρους, αλλά και ανάμεσα σε στρέιτ και γκέι, σε κόκκινους και μπλε, σε κρεατοφάγους και χορτοφάγους.
Στα μάτια του Θεού είμαστε όλοι ίσοι. Και ο πραγματικός Θεός δεν έχει θρησκεία.
Χίλιους μήνες έχεις να ζήσεις, όχι 1.000 χρόνια. Περαστικοί είμαστε και πριν προλάβουμε να το καταλάβουμε θα είμαστε όλοι σκόνη. Ανά πάσα στιγμή μπορεί να ανοίξει η πόρτα και να βρεθείς από την άλλη. Μην αναβάλεις ποτέ και τίποτα. Ειδικά την αγάπη. Κανένας δεν σου εγγυήθηκε ότι αύριο θα ζεις.
Αν έχεις παιδιά, να θυμάσαι ότι δεν είναι δικά σου. Δικά τους είναι και μόνο. Τα παιδιά είναι μικροί ενήλικοι. Να τους συμπεριφέρεσαι ισότιμα. Και μόνο με το παράδειγμά σου μπορείς να τα επηρεάσεις. Όχι με τα λόγια. Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.
Να τον λες τον καλό τον λόγο. Να τον έχεις εύκολο. Πρώτα σ’ εσένα θα γυρίσει. Όταν τον τσιγκουνεύεσαι, πρώτα από σένα τον στερείς.
Να μάθεις να ονειρεύεσαι και όχι να φοβάσαι. Να κυνηγάς και να τιμάς το όνειρό σου σαν να εξαρτιόταν η ζωή σου από αυτό. Στην κυριολεξία εξαρτάται.
Να ακούς περισσότερο απ’ όσο μιλάς. Και να κατανοείς περισσότερο απ’ όσο κρίνεις. Αυτό που κρίνεις, θα το ξαναβρείς παρακάτω να σε περιμένει. Καρατσεκαρισμένο.
Και να αγαπάς. Να αγαπάς πολύ. Να μην την τσιγκουνεύεσαι την αγάπη. Να προτιμάς να κάνεις λάθη από αγάπη, παρά από φόβο. Να μοιράζεις συνέχεια αγάπη, χαμόγελα, καλές πράξεις, καλοσύνη. Όταν είσαι σε δίλημμα, πάντα να ρωτάς: τι θα έκανε η αγάπη εδώ;
Να τα αγαπάς όλα. Εσένα, όμως, πιο πολύ.
Στέφανος Ξενάκης
www.newsitamea.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου