«Ποτέ μην υπενθυμίζεις την παρουσία σου. Κανείς δεν σε ξέχασε κατά λάθος», έλεγε ένα quote που έπεσε στην αντίληψή μου στο διαδίκτυο. Και η αλήθεια είναι ότι είναι μία εξαιρετική ρήση. Πόσο αληθινό.
Να μην την υπενθυμίζεις λοιπόν την παρουσία σου. Να μην κυνηγάς μόνο εσύ κάτι, γιατί οι σχέσεις είναι διάδραση, είναι αμφίδρομες. Να επιλέγεις ανθρώπους δίπλα σου που να μην χρειάζεται να τους πείσεις για την αξία σου, για σένα.
Να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, που δεν θα νιώθεις ότι είσαι η δεύτερη ή η τρίτη επιλογή τους, που δεν θα χρειάζεται να παρακαλάς για ένα μήνυμα, για ένα τηλεφώνημα ή για την προσοχή τους.
Γιατί αυτό ακόμα και αν εσύ δεν το καταλαβαίνεις, επηρεάζει την αυτο-εικόνα σου, την αυτοπεποίθησή σου, την αυτοεκτίμησή σου. Επηρεάζει ακόμα και τις επόμενες επιλογές σου, τις επόμενές σου σχέσεις.
Να μην παρακαλάς λοιπόν, γιατί αυτοί οι άνθρωποι προφανώς είτε έχουν να λύσουν τα δικά τους θέματα είτε δεν θέλουν να σου αφιερώσουν το χρόνο που σου αξίζει.
Να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, που να σε σέβονται και να σου δίνουν αξία, που να σε φροντίζουν και να σε καλομαθαίνουν, που να σου μιλούν, να επικοινωνούν μαζί σου, να καταλαβαίνουν τις ανάγκες σου και να σε ακούν.
Τι μαγική λέξη. Τι αρετή. Δώρο σε μία σχέση. Να μας ακούει κάποιος και να μπορούμε να τον ακούμε. Μα πάνω από όλα, να έχεις ανθρώπους δίπλα σου, που θα σου δίνουν την αξία, που εσύ ο ίδιος, εσύ η ίδια δίνεις στον εαυτό σου.
Γιατί οι άλλοι ακόμα και αν σου δώσουν κάτι παραπάνω, εσύ ποτέ δεν θα μπορέσεις να το αναγνωρίσεις και να καταλάβεις ότι το άξιζες. Πάντα θα το αποδίδεις στην τύχη, στις συμπτώσεις και στους άλλους. Ποτέ όμως στη δική σου αξία.
Να μην κυνηγάς να σου δώσουν προσοχή λοιπόν οι άλλοι και μια θέση στη ζωή τους. Να στη δίνουν απλόχερα, γιατί την αξίζεις.
Ελένη Σολταρίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου