Αν, όταν ήσασταν παιδί, νιώθατε πως δεν ανταποκρινόντουσαν στα συναισθήματά σας, φοβάστε την απόρριψη και αυτό το αίσθημα καθορίζει τις αντιδράσεις σας. Ο φόβος της εγκατάλειψης είναι κυρίαρχος και κάθε φορά που μια συμπεριφορά πυροδοτεί αυτόν τον φόβο, οι αντιδράσεις σας είναι απρόβλεπτες.
Όταν οι άνθρωποι με τους οποίους σχετίζεστε, δεν συμφωνούν με σας ή ακολουθούν τις δικές τους επιθυμίες, δυσφορείτε, νομίζοντας ότι θα απομακρυνθούν από σας. Φοβάστε πως δεν σας θέλουν, πως δεν τους αρέσετε αρκετά. Ο πόνος που βιώσατε έχει γίνει φόβος.
Δυσκολεύεστε να κατανοήσετε τη διαφορετικότητα του άλλου ανθρώπου, δυσκολεύεστε να έρθετε σε επαφή με τα δύσκολά του κομμάτια, παρόλο που δεν απειλούν αυτό που αισθάνεται για σας. Ενώ νιώθετε την ανταπόκρισή του, κάθε αρνητικό του στοιχείο το μεγαλοποιείτε, γιατί σας τρομάζει.
Ως παιδί κάνατε τα πάντα, ελπίζοντας πως έτσι θα είχατε την ανταπόκριση που χρειαζόσασταν. Μάθατε να λειτουργείτε τέλεια, μήπως και σας δοθεί αυτό που είχατε ανάγκη.
Κάθε ελάττωμα του ανθρώπου με τον οποίο σχετίζεστε, σας απομακρύνει από αυτήν την τελειότητα. Πως θα κερδίσετε την πολυπόθητη αποδοχή από εκείνους, αν έχετε ψεγάδια εσείς ή οι άνθρωποι με τους οποίους σχετίζεστε;
Αγάπη σημαίνει «αγαπώ το πληγωμένο κομμάτι του ανθρώπου μου όπως αγαπώ και εκείνο που με κάνει να νιώθω χαρά». Εσείς όμως αυτό το κομμάτι δεν το αντέχετε γιατί νιώθετε να επηρεάζει την εικόνα που θέλετε να διατηρήσετε, την εξάρτησή σας από πρόσωπα που έχετε ανάγκη την επιβεβαίωσή τους.
Και όσο εξαρτάστε δεν μπορείτε να συνδεθείτε ειλικρινά με τον άνθρωπό σας. Λέτε πως ό,τι κάνετε το κάνετε γιατί νομίζετε πως σας απορρίπτει με τη στάση του, στην πραγματικότητα όμως είστε εσείς που απορρίπτετε.
Ένα μικρό παιδί μέσα σας, όλο παράπονο για αυτό που έχει υποστεί, διψά να το θέλει κάποιος με όλη την καρδιά του, με τρόπο όμως εγωιστικό και απόλυτο.
Έτσι, κάθε φορά που δεν παίρνετε αυτό που θέλετε, με τον τρόπο που το θέλετε, λειτουργείτε επιθετικά, ίσως και λίγο άπληστα, από ανάγκη να πάρετε όσα δεν πήρατε.
Όταν ικανοποιείτε τις ανάγκες σας για αποδοχή και προσοχή, ανακουφίζετε το μικρό παιδί μέσα σας. Όταν αγκαλιάζετε τα συναισθήματά σας, τα συναισθήματα του μικρού παιδιού μέσα σας, νιώθετε ότι αξίζετε.
Σας αποδέχεστε, χωρίς να επικρίνετε αυτό που είστε. Όταν δεν σας απορρίπτετε, δεν παρερμηνεύετε τις αδυναμίες των ανθρώπων σας ως έλλειψη ανταπόκρισης, ως απόρριψη.
Δεν πιέζετε τους άλλους ανθρώπους να σας δώσουν αυτά που θέλετε, γιατί, έχοντας επίγνωση της αξίας σας, τα κατακτάτε μόνοι σας. Συμφιλιώνεστε με τις αδυναμίες σας και μπορείτε να κατανοήσετε τις αδυναμίες των ανθρώπων σας. Αγκαλιάζετε κάθε πληγωμένο κομμάτι του εαυτού σας, κατανοείτε και νιώθετε κάθε πληγωμένο κομμάτι όσων αγαπάτε.
Όταν ηγείστε στα δικά σας θέλω, τολμάτε σε ό,τι επιθυμείτε, σε ό,τι σας κάνει να νιώθετε χαρά και ελευθερία. Δεν εξαρτάστε, αλλά ελεύθερος αναλαμβάνετε ό,τι αγαπάτε.
Αγγελικής Μπολουδάκη – Ειδικός Ψυχικής Υγείας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου