-Δάσκαλε, το πρωί ξυπνάω από το ξυπνητήρι, πάω τρέχοντας στη δουλειά μου γιατί πρέπει να δουλέψω, γυρνάω κατάκοπος πίσω και προσπαθώ να δείξω στα παιδιά μου τι πρέπει να κάνουν για να γίνουν επιτυχημένα. Τρώμε μια συγκεκριμένη ώρα για να έχουμε την καλύτερη χώνεψη, γυμνάζω το κορμί μου γιατί πρέπει να έχω καλύτερη υγεία και πίνω οκτώ ποτήρια νερό την ημέρα. Βγαίνω με τους φίλους μου μία φορά την εβδομάδα γιατί πρέπει και αυτούς να δω, οργανώνω με το μυαλό μου τις μελλοντικές μου κινήσεις, σχεδιάζω μελετημένα τα πάντα και κοιμάμαι μια συγκεκριμένη ώρα για να χορτάσω τον ύπνο μου.
Εσύ τι κάνεις δάσκαλε;
-Το πρωί ξυπνάω ευγνωμονώντας που βλέπω την ανατολή του ήλιου. Πάω στη δουλειά μου με το αίσθημα της χαράς ότι θα προσφέρω σε αυτούς που έχουν έρθει να ζητήσουν από εμένα. Στα παιδιά μου, τους δείχνω αυτό που έχω γίνει, ώστε να μπορέσουν να γίνουν αυτό που εκείνα θέλουν.
Τρώω όταν πεινάω και γυμνάζομαι για να έρχομαι σε επαφή με τον εαυτό μου. Πίνω όταν διψάω και βγαίνω όταν θέλω να δω κάποιον. Κοιτάω τι παρέλειψα να κάνω από αυτά που μπορούσα να κάνω και αφήνω το αύριο να ανησυχεί για εκείνο. Πάω για ύπνο όταν νυστάζω, ευχαριστώντας για την ημέρα που πέρασα και τις εμπειρίες που μου έδωσε.
Αγαπητό μου παιδί. Κάνουμε τα ίδια πράγματα, με διαφορετική συνειδητότητα. Η ζωή είναι μία. Ο τρόπος που τη βλέπεις μπορεί να αλλάξει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου