Δεν είμαι επαρκής ή μήπως όλα είναι state of mind τελικά…
Ξεκινώντας θα ήθελα να σας κάνω έναν πρόλογο.
Το κείμενο λοιπόν αυτό έχει ως αφορμή τύπου καφέ με φίλη στο μπαλκόνι και κουβεντούλα. Καθώς παίρναμε χαλαρά τον καφέ μας συζητούσαμε τα διαφορά καθημερινά θέματα δουλειά, φλερτ κοκ, έπεσε στο τραπέζι μια προσωπική μου εμπειρία με μια κοινή μας φίλη.
Με αυτήν την κοπέλα λοιπόν κάποτε εγώ έκανα πολύ παρέα. Ήμασταν σαν αδερφές. Μια περίοδο η σχέση μας άρχισε να γίνεται τοξική με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, άσχετος για το συγκεκριμένο κείμενο, γι´ αυτό ίσως σας γράψω άλλη στιγμή.
Έφτασε κάποτε η ώρα που οι δρόμοι μας ήταν καιρός να χωρίσουν. Ήρθε λοιπόν σπίτι μου και αφού είχαμε πλέον ψυχρανθεί μετά από κάποια λογομαχία, βρεθήκαμε να μιλήσουμε.
Καθώς συζητούσαμε μου είπε τα εξής: «Αισθάνομαι άσχημα γιατί είναι στιγμές που σε ζηλεύω και δε μ´ αρέσει αυτό το συναίσθημα. Σε θεωρώ όμορφη, έξυπνη και πολύ καλό άνθρωπο και αισθάνομαι μειονεκτικά. Θα ήθελα λοιπόν να πάρουμε λίγο χώρο και χρόνο να ηρεμήσω και να δω τα πράγματα καθαρά!»
Θα ήθελα λοιπόν να σταθούμε για λίγο σε αυτό. Η φίλη μου λοιπόν έβλεπε σε εμένα πράγματα που μεν θεωρούσε ίσως πως δε τα έχει στον βαθμό που θα τα ήθελε (χωρίς φυσικά αυτό να σημαίνει πως ήταν πραγματικότητα γιατί ήταν ένα εξαιρετικό άτομο, όμορφο και έξυπνο πλάσμα) και αφετέρου πως έπιανε τον εαυτό της να θέλει να έχει αυτά που έβρισκε σε εμένα ελκυστικά με μια τάση ζήλειας.
Θα ήθελα βέβαια να σημειώσω εδώ πως δίνω την φίλη μου αυτή σαν παράδειγμα, βάζοντας στην θέση της και μένα αλλά και τον καθένα από εμάς, όλοι μας έχουμε βιώσει κάτι ανάλογο κάποια στιγμή της ζωής μας είτε με φίλο, είτε με υλικό αγαθό κοκ.
Αυτό το συναίσθημα της ζήλειας το έχουμε όλοι, γιατί μας έχει δοθεί σαν ερέθισμα από τις πολλαπλές εικόνες που βομβαρδιζόμαστε πλέον και δεν μας αφήνουν να νιώθουμε επαρκείς.
Θες λίγο το διαδίκτυο και οι εφαρμογές του, θες η μόδα που όλες οι γυναίκες ακόμη και οι άνδρες αλλάζουν και γίνονται ενός συγκεκριμένου προτύπου εικόνες;! Πάρτε το όπως θέλετε αλλά πάντα μιλάμε για μη ρεαλιστικές μορφές εικόνων.
Πλέον κάποιος πιάνει μια δουλειά, παντρεύεται, έχει μια όμορφη σχέση, αγοράζει ένα καλό αμάξι, ένα καλό κινητό και αυτόματα σκέφτεται ο εκάστοτε απέναντι : «Εγώ γιατί να μη το έχω και το έχει αυτός.»
Επομένως πλημμυρίζεται με αισθήματα ζήλειας, άσχημων συναισθημάτων: «Γιατί αυτός και όχι εγώ», με αποτέλεσμα να καταρρακώνεται και παράλληλα να γεμίζει αλλά και να στέλνει κάθε αρνητική ενέργεια σε αυτόν τον άνθρωπο. Αντ´ αυτού θα μπορούσε να σκεφτεί: «Τι όμορφο αυτό που έκανε ,αγόρασε κοκ ο …… πολύ χαίρομαι γι´ αυτόν».
Πιστέψτε με μεγαλύτερο αποτέλεσμα θα έχει και για το άτομο που το σκέφτηκε αλλά και για τον απέναντι.
Γυρνώντας λοιπόν στην φίλη, έχοντας χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανασφάλειες και ίσως μια άσχημη περίοδο, έβαζε σε μειονεκτική θέση τον εαυτό της ψάχνοντας σε εμένα κάτι που ίσως θα ήθελε, χωρίς φυσικά να ξέρει αν θα της ταίριαζε.
Έχουμε επομένως εμείς οι άνθρωποι την τάση όταν βλέπουμε κάτι στον άλλον να το θέλουμε και για εμάς, χωρίς απαραίτητα να κοιτάξουμε μέσα μας και να αισθανθούμε ευγνώμονες γι´ αυτά που ήδη έχουμε (τα θεωρούμε δεδομένα και τα προσπερνάμε).
Εστιάζοντας όμως σε εμάς μπορεί να συνειδητοποιήσουμε πως έχουμε πολύ όμορφα στοιχεία και αν κάτι δε μας αρέσει δε χρειάζεται τίποτα παρά μόνο να το διορθώσουμε αλλά όχι να γίνουμε κάτι άλλο.
Καλό είναι να κοιτάμε με τα δικά μας δεδομένα τι θα ήταν η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας και όχι τι μας αρέσει στον άλλον, που στο κάτω κάτω της γραφής ίσως να μη μας ταιριάζει (συνήθως αυτό ισχύει ).
Βλέποντας λοιπόν πως κάποιος πετυχαίνει κάτι στη ζωή του, έχει μια όμορφη και υγιή σχέση κοκ, προσπαθήστε να σκεφτείτε τι θα θέλατε να έλεγε ο άλλος άνθρωπος για εσάς, μπείτε για λίγο στην θέση του.
Όσο πιο όμορφα σκεφτείτε για τα επιτεύγματα του άλλου τόσο πιο όμορφα και παραγωγικά θα γίνουν και τα πράγματα στην ζωή σας. Κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Κάθε άτομο έχει το δικό του ξεχωριστό μονοπάτι, του δικούς τους στόχους και τα δικά του όνειρα για να εκπληρώσει.
Το αν κάποιος αδυνάτισε, ομόρφυνε, έχει ένα ωραίο αυτοκίνητο, έχει έναν καλό σύντροφο, έκανε ανακαίνιση στο σπίτι του και αλλά τόσα πράγματα που βλέπουμε καθημερινά, είναι και θα παραμείνουν μια όμορφη στιγμή στη ζωή κάποιου άλλου.
Χάνοντας λοιπόν τον χρόνο μας με το να ασχολούμαστε με τη ζωή του, μένουν πίσω τα δικά μας όνειρα, οι δικοί μας στόχοι.
Την επόμενη φορά λοιπόν που θα δείτε μια οποιαδήποτε εικόνα ή μάθετε κάτι από τα παραπάνω θα σας παρακαλούσα απλά να σκεφτείτε ποσό όμορφο είναι αυτό και να χαρείτε με την χαρά του εκάστοτε ανθρώπου.
Στη συνέχεια και με όλη την αγάπη και την θετικότητα που θα έχει γεμίσει η καρδιά σας, αγκαλιάστε τους δικούς σας στόχους, εστιάσετε σε αυτούς, οραματιστείτε τους με όλη σας την καρδιά και την ψυχή και πιστέψτε με το ταξίδι σας θα είναι έτοιμο να ξεκινήσει.
Αν εμείς οι άνθρωποι εστιάζαμε σε εμάς μόνο, κανείς πια δε θα έλεγε πως τα όνειρα δε γίνονται πραγματικότητα. Άλλωστε όλα είναι state of mind...
Όπου εστιάζεις την ενέργεια σου αυτό δημιουργείς.
Η καθημερινότητα μας δεν τυχαίνει, εμείς την φτιάχνουμε. Εμείς και οι σκέψεις μας. Για αυτόν ακριβώς τον λόγο προσέξτε τι λέτε και τι σκέφτεστε.
Το σύμπαν όπως και ο εγκέφαλος δεν αντιλαμβάνονται την χρήση των αρνητικών μορίων όπως το δε και το μη. Μιλά ορθά και σκέψου ορθά. Ένα όνειρο για να υλοποιηθεί θέλει κόπο, ενέργεια και πολύ αγάπη.
Όταν καθόμαστε και ασχολούμαστε με τις ζωές των άλλων είμαστε ήδη πολύ απασχολημένοι ώστε να δώσουμε ενέργεια εκεί που πραγματικά έχει αξία άρα τα όνειρα μας πάνε στα σκουπίδια.
Τι λέτε; Μήπως από δω και στο εξής να κοιτάξουμε λίγο παραπάνω τη δίκη μας ζωή και να φτιάξουμε τη μαγική μας πραγματικότητα λιθαράκι λιθαράκι.
Και που ξέρετε μπορεί μια μέρα να ξυπνήσετε μέσα στο όνειρο σας πρωταγωνιστές, μόνο που πια δε θα είναι όνειρο αλλά η πραγματικότητα που με κόπο εσείς φτιάξατε γιατί σταματήσατε να ασχολείστε με ανούσια πράγματα και εστιάσετε σε αυτόν τον ξεχωριστό και υπέροχο εαυτό!
Σε εσάς…Με εκτίμηση αγάπη και φως.....Κοντέσα
Σοφία Καραγιάννη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου