Την χαρακτήρισα κατά καιρούς ως την πιο δύσκολη περίοδο της ζωής μου και όχι άδικα, άλλωστε δεν θα ευχόμουνα σε κανένα συνάνθρωπο μου να τον επισκεφτεί αυτός ο δράκος. Είναι η κακιά η ώρα που ανακαλύπτουμε τον δράκο μέσα μας, να μας περικυκλώνει, να μας κυριεύει, να φουντώνει σιγά σιγά και όλο ένα να γίνεται και πιο ανυπόφορος.
Ένα συναίσθημα βίαιο, που δεν μπορείς εύκολα να αποτυπώσεις με λέξεις, κάτι πρωτόγνωρο, άθλιο που μοιάζει ανίκητο. Αμέτρητα βράδια κοιμηθήκαμε με τον φόβο της σκιάς του μέσα μας, την αγωνία για την επομένη φορά που θα έρθει να μας κατασπαράξει μια ακόμη κρίση πανικού.
Ο απόλυτος τρόμος, είναι ικανός να μας εξουθενώσει να μας κάνει να γονατίσουμε, να κλάψουμε να φωνάξουμε να νιώσουμε αδύναμοι, μικροί και δυστυχισμένοι.
Πότε, πότε έχανα την λαλιά μου, την επαφή με τους γύρω μου, πίστευα πως ο δράκος θα έμενε για πάντα μέσα μου. Ομολογώ πως αυτή η περίοδος της ζωής μου ήταν μαρτυρική αφού υπέφερα πάλευα μέσα μου, οι σκέψεις μου ήταν μαύρες, ήμουν αλήθεια εντελώς έξω από τα νερά μου.
Μου ήταν ανθρωπίνως αδύνατο να πιστέψω και να αποδεχτώ κυρίως ότι εγώ , η ψυχή της παρέας, εγώ με το περίσσιο θάρρος, μια δυναμική γυναίκα θα είχα υποκύψει στο τέρας.
Ξέρεις ήταν ψυχικά και σωματικά αδύνατο να παλέψω με τον δράκο, το μυαλό θολωμένο, εγώ ανήμπορη να σκεφτώ λογικά, πάλευα με τις μαύρες σκέψεις που μου πυροδοτούσε αυτό το άθλιο συναίσθημα.
Μεγάλωσα σε ένα υγιές περιβάλλον, με δυο υπέροχους, γονείς που πολλοί θα ζήλευαν. Φαινομενικά τίποτα δεν μου έλειπε για να δικαιολογήσω στον εαυτό μου τις αμέτρητες κρίσεις πανικού και το τέρας μέσα μου.
Και όμως δεν είναι απαραίτητο να έχεις ένα ''κακό'' παρελθόν για να περάσεις αυτή την εμπειρία. Το θηρίο ξύπνησε όταν κάποια μικρά μικρά στην καθημερινότητα μου με έκαναν να ανησυχώ να σκέφτομαι αρνητικά και σε συνδυασμό με τις κρίσεις πανικού να νιώθω πως θέλω να πεθάνω.
Ναι , αυτό είναι αλήθεια, έκλαιγα το βράδυ από τις ανυπόφορες κρίσεις πανικού και το τέρας μέσα μου και παρακαλούσα με λυγμούς να πεθάνω, τι την ήθελα τέτοια ζωή;
Ήμουνα ένας άνθρωπος, γεμάτος ενέργεια και αυτοπεποίθηση και αν μου έλεγε κανείς πριν μου συμβεί πως θα βίωνα την απόλυτη θλίψη θα τον έβγαζα τρελό, και όμως. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε πολλούς ανθρώπους γύρω μας.
Την στιγμή όμως που βιώνεις αυτό τον δράκο να φουντώνει μέσα σου και να νιώθεις ότι πρόκειται να πεθάνεις, γιατί πιθανόν να νομίζεις πως δεν μπορείς να αναπνεύσεις γιατί σου τελειώνει το οξυγόνο δεν έχεις καθαρό μυαλό να σκεφτείς πως είναι κάτι που θα περάσει.
Οι κρίσεις πανικού λοιπόν σε συνδυασμό με τον δράκο την κατάθλιψη, μπορούν να σε φέρουν αντιμέτωπο με το απόλυτο κενό με την πιο σκοτεινή και άσχημη πλευρά της ζωής.
Ένα πανδαιμόνιο γκρίζων συναισθημάτων, γέμιζαν μαρτυρικά τις ατελείωτες ώρες της ημέρας μου που έμοιαζε ομολογώ να έχει 1024 ώρες αντί για 24.
Ξέρεις πόσο οδυνηρό είναι να παρακαλάς να κοιμηθείς και να μην ξυπνήσεις ποτέ, απλά για να μην έρχεσαι αντιμέτωπος με την σκληρή πραγματικότητα της κατάθλιψης;
Ξέρεις πόσο δύσκολο είναι ένας νέος άνθρωπος να παλεύει μέσα του να βρει μια ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, μια σανίδα σωτηρίας; Αυτό το τέρας σου ρουφάει μαρτυρικά την ενέργεια σου κλέβει κυριολεκτικά το χαμόγελο από τα χείλη και σε βουλιάζει ψυχολογικά.
Αποδέξου το, μίλησε με κάποιο ειδικό μην αφήσεις τον δράκο να σε κατασπαράξει, όσο είναι νωρίς κάνε κάτι για αυτό μην χάνεις χρόνο. Καθόλου μην ντραπείς να το συζητήσεις με ένα δικό σου άνθρωπο που θα επιλέξεις εσύ, μην μείνεις πνιγμένος στις σκέψεις σου προσπάθησε, αγωνίσου και θα νικήσεις, θέλει κουράγιο ψυχή και υπομονή.
Εγώ τα κατάφερα μπορείς και εσύ. Όταν καταφέρεις να σκοτώσεις τον δράκο μέσα σου πίστεψε με η ζωή θα μοιάζει ανάξια να σε απογοητεύει ξανά.
Μικαέλας Κουλλέ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου