Το ψυχικό τραύμα δημιουργεί συναισθήματα, τα οποία αν δεν επεξεργαστούμε τη στιγμή που βιώνουμε το τραύμα, παραμένουν εγκλωβισμένα στο μυαλό και το σώμα μας.
Αντί να θεραπευτούμε, το τραύμα παραμένει στο σώμα μας ως ενέργεια στο ασυνείδητό μας, επηρεάζοντας τη ζωή μας μέχρι τη στιγμή που θα το αποκαλύψουμε και θα το επεξεργαστούμε.
Στην ενήλικη ζωή, η υγιής ροή και η επεξεργασία των δυσάρεστων συναισθημάτων, όπως ο θυμός, η θλίψη, η ντροπή και ο φόβος είναι ουσιαστικής σημασίας για τη θεραπεία από το ψυχικό τραύμα της παιδικής ηλικίας.
Η πιο υγιής απάντηση στις συναισθηματικές πληγές της παιδικής ηλικίας είναι επίσης και η πιο σπάνια :
Όταν συμβαίνει το τραύμα, αναγνωρίζουμε την παραβίαση που προκάλεσε στην αίσθηση του εαυτού μας, αισθανόμαστε τα φυσιολογικά συναισθήματα που ακολουθούν και στη συνέχεια συνειδητοποιούμε ότι η παραβίαση δεν λέει τίποτα για εμάς προσωπικά, και έτσι μπορούμε να το ξεπεράσουμε.
Αλλά επειδή τα συναισθήματα όπως ο θυμός και η θλίψη είναι οδυνηρά – και επειδή το κλάμα ή το να ερχόμαστε πρόσωπο με πρόσωπο με τους άλλους ανθρώπους δεν είναι συχνά κοινωνικά αποδεκτό – αυτή η διαδικασία δεν συμβαίνει αυτόματα.
Αντ ‘αυτού, μπορεί να καταπνίξουμε τα συναισθήματά μας, αντί να τα αισθανόμαστε και να τα επεξεργαζόμαστε. Όταν είμαστε παιδιά, αυτή η διαδικασία είναι ακόμα πιο δύσκολη. Αυτό που μπορεί να επηρεάσει ελάχιστα έναν ενήλικα – π.χ. μια προσβολή σχετικά με την εμφάνιση – μπορεί να είναι “μαχαιριά” για ένα παιδί και να του δημιουργήσει προβλήματα όπως κατάθλιψη, διαταραχές στη διατροφή κοκ.
Στη συνέχεια κουβαλάμε αυτά τα ψυχικά τραύματα στην ενήλικη ζωή μας και αυτά επηρεάζουν τις σχέσεις μας, την καριέρα, την ευτυχία, την υγεία … τα πάντα. Αυτό συμβαίνει μέχρι να τα επεξεργαστούμε και να τα θεραπεύσουμε αναγνωρίζοντας τα συναισθήματά μας.
Γιατί δεν αισθανόμαστε πάντα τα συναισθήματά μας
Ακόμη και οι πιο προστατευτικοί γονείς που αγαπούν τα παιδιά τους, μπορούν να βλάψουν μακροχρόνια την συναισθηματική υγεία τους. Επειδή δεν θέλουν να τα βλέπουν να βιώνουν αρνητικά συναισθήματα όπως ο πόνος, οι γονείς πολλές φορές σπεύδουν όταν το παιδί αντιμετωπίζει μια αρνητική κατάσταση.
“Μην αισθάνεσαι άσχημα – όλα είναι εντάξει”, λένε όταν το παιδί αρχίζει να κλαίει. Η αλήθεια είναι ότι το πρόσκαιρο αρνητικό συναίσθημα μπορεί να είναι καλό για εμάς. Χρειάζεται να το βιώσουμε για λίγο, να το αναγνωρίσουμε και να σκεφτούμε γιατί αισθανόμαστε έτσι.
Υπάρχουν και γονείς που δεν είναι συμπονετικοί και ζητούν από τα παιδιά να σταματήσουν το κλάμα. Είτε έτσι είτε αλλιώς, το παιδί δεν μαθαίνει να διαχειρίζεται τα συναισθήματά του.
Δεν μαθαίνει ότι τα συναισθήματα είναι προσωρινά και φευγαλέα. Ότι έχουν μια προβλέψιμη αρχή, μέση και τέλος και τελικά θα τα ξεπεράσουμε. Όταν δεν μαθαίνουμε πώς να αντιλαμβανόμαστε τα συναισθήματά μας, ίσως αρχίσουμε να ερμηνεύουμε όλα τα συναισθήματα ως τρομακτικά.
Για να θεραπεύσουμε ένα τραύμα της παιδικής ηλικίας, πρέπει να ολοκληρώσουμε τη διαδικασία που έπρεπε να ξεκινήσει πριν από δεκαετίες, όταν συνέβη το τραυματικό περιστατικό.
Την πρώτη φορά που δοκιμάζετε αυτή την τεχνική, καλό είναι να αρχίσετε με ένα μικρής σημασίας περιστατικό.
Βήμα 1: Γείωση
Για να λειτουργήσει αυτή η διαδικασία, πρέπει να βιώνετε το παρόν. Αρχικά, βρείτε ένα ήσυχο μέρος, όπου δεν θα σας ενοχλήσει κανείς. Καθίστε άνετα με τα μάτια σας κλειστά και πάρτε αρκετές βαθιές αναπνοές που στρέφουν την προσοχή σας στο σώμα σας.
Πιέστε και απελευθερώστε τους μυς και νιώστε τη βαρύτητα στα χέρια σας. Αφήστε τον εαυτό σας να αισθανθεί συνδεδεμένος με το έδαφος κάτω από τα πόδια σας. Φανταστείτε ένα ρεύμα ενέργειας από την ουρά σας μέχρι το κέντρο της γης. Μόλις αισθανθείτε ότι εστιάζεστε στο σώμα σας, μεταβείτε στο Βήμα 2.
Βήμα 2: Ανάκληση
Σκεφτείτε μια κατάσταση που σας αναστάτωσε πρόσφατα. Βρείτε κάτι που προκάλεσε μια ήπια έως ισχυρή συναισθηματική αντίδραση. Ελέγξτε τι συνέβη με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες και φανταστείτε τον εαυτό σας πίσω σε εκείνη την στιγμή και τον τόπο. Ζήστε όλο το περιστατικό ξανά με τις αισθήσεις σας. Όταν αρχίζουν να εμφανίζονται συναισθήματα, μεταβείτε στο Βήμα 3.
Βήμα 3: Αίσθηση
Συνεχίστε να αναπνέετε βαθιά και να χαλαρώνετε. Στη συνέχεια, αναζητήστε νοητά στο σώμα σας για οποιεσδήποτε αισθήσεις. Παρακολουθήστε κάθε φυσική αντίδραση που αντιμετωπίζετε – μυρμήγκιασμα, σφίξιμο, καψίματα, πόνος κλπ. Κάθε μία από αυτές τις αισθήσεις είναι μια μικρή πληροφορία που σας βοηθάει να καταλάβετε...
την αρνητική εμπειρία σας στο παρελθόν. Εξερευνήστε αυτές τις αισθήσεις και σιωπηλά περιγράψτε τις στον εαυτό σας με όσο το δυνατόν περισσότερες λεπτομέρειες. Μόλις διερευνήσετε και περιγράψετε όλες τις φυσικές σας αντιδράσεις, μπορείτε να προχωρήσετε στο Βήμα 4.
Βήμα 4: Ονομάστε το
Συνδέστε ένα συναίσθημα με κάθε μία από τις αισθήσεις που αισθάνεστε. Είναι το σφίξιμο που νιώθετε στο στήθος, άγχος; Είναι η θερμότητα που αισθάνεστε στα χέρια ή στον αυχένα, θυμός; Είναι σημαντικό να αναγνωρίσετε τις λεπτές διαφορές μεταξύ παρόμοιων συναισθημάτων.
Αυτό θα σας δώσει μια μεγαλύτερη αίσθηση της εμπειρίας σας και την πληρέστερη γνώση του εαυτού σας. Μόλις ονομάσετε τα συναισθήματά σας, μεταβείτε στο Βήμα 5.
Βήμα 5: Αγάπη
Ως μέρος μιας προσεκτικής προσέγγισης για την επούλωση του τραύματος, πρέπει να αποδεχτούμε πλήρως όλα όσα αισθανόμαστε. Πείτε: “Αγαπώ τον εαυτό μου που νιώθει (θυμωμένος, λυπημένος, ανήσυχος κλπ.).” Κάνετε αυτό με κάθε συναίσθημα που νιώθετε, ιδιαίτερα με τα πιο σκληρά.
Αγκαλιάστε την ανθρώπινη φύση σας και αγαπήστε τον εαυτό σας γι ‘αυτό. Αφού αποδεχτείτε και αγαπήσετε τον εαυτό σας για κάθε σας συναίσθημα, προχωρήστε στο βήμα 6.
Βήμα 6: Νιώστε το και ζήστε το
Καθίστε με τα συναισθήματά σας και τις αισθήσεις σας, αφήνοντας τα συναισθήματα να σας διαπερνούν και να ρέουν. Μην προσπαθήσετε να τα αλλάξετε ή να τα αποκρύψετε. Παρατηρήστε τα. Αναγνωρίστε και καλωσορίστε κάθε δυσφορία που αισθάνεστε, γνωρίζοντας ότι θα φύγει σύντομα και θα σας βοηθήσει να θεραπευτείτε.
Αφήστε το σώμα σας να ανταποκριθεί με τον τρόπο που θέλει ή χρειάζεται. Αν νιώθετε την ανάγκη να κλάψετε, κάντε το. Εάν αισθάνεστε την ανάγκη να φωνάξετε ή να ρίξετε μια γροθιά σε ένα μαξιλάρι, θα πρέπει να φωνάξετε ή να χτυπήσετε το μαξιλάρι.
Εκφράζοντας τα συναισθήματά σας – με παραγωγικό τρόπο – είναι το κλειδί για να ενεργοποιηθούν μέσα σας και να τα επεξεργαστείτε πλήρως. Όταν αισθανθείτε και βιώσετε τα συναισθήματά σας, μεταβείτε στο βήμα 7.
Βήμα 7: Λάβετε το μήνυμα και τη σοφία του
Οι αισθήσεις ή τα συναισθήματα που βιώνετε τώρα συνδέονται με μία ή περισσότερες εμπειρίες στο παρελθόν σας; Σας δίνει οποιαδήποτε εικόνα για τη ρίζα του τραύματος ή μια αρνητική, περιοριστική πεποίθηση για τον εαυτό σας; Αυτή τη στιγμή, ίσως να σκέφτεστε, “Δεν μου έρχεται τίποτα.”
Ρωτήστε τον εαυτό σας: “Αν αυτή η αίσθηση ή το συναίσθημα θα μου έλεγαν κάτι, τι θα ήταν;” Όταν νομίζετε ότι έχετε ακούσει όλα τα μηνύματα που σας στέλνουν τα συναισθήματα, προχωρήστε στο Βήμα 8.
Βήμα 8: Μοιραστείτε το
Εάν αισθάνεστε άνετα να μοιράζεστε τις σκέψεις σας με κάποιον άλλο, κάντε το. Διαφορετικά, γράψτε για αυτές σε ένα χαρτί. Περιγράψτε τι συνέβη όταν συνέβη το περιστατικό που σας τραυμάτισε για πρώτη φορά, πώς αντιδράσατε εκείνη την στιγμή και τι μπορείτε να δείτε τώρα.
Μιλώντας ή γράφοντας για τις εμπειρίες και τα συναισθήματά σας είναι ένα σημαντικό βήμα για την επούλωση του τραύματος. Γράφοντας γράμματα (χωρίς να τα στέλνετε) σε εκείνους που σας βλάπτουν μπορεί να είναι μια πολύ αποτελεσματική μέθοδος για να διώξετε ένα συναίσθημα. Μόλις έχετε μοιραστεί τις σκέψεις σας, πηγαίνετε στο τελικό βήμα.
Βήμα 9: Αφήστε το να φύγει
Οπτικοποιήστε την ενέργεια που τραυματίστηκε μέσα σας ή πραγματοποιείστε μια τελετουργική απελευθέρωση, όπως σκίζοντας μια επιστολή που γράψατε στο άτομο που σας έβλαψε ή απορρίπτοντας το τραύμα με τη μορφή ενός αντικειμένου στη θάλασσα.
Ενώ η διαδικασία επούλωσης των συναισθηματικών πληγών μπορεί να σας κάνει να νιώσετε άβολα στην αρχή, τελικά θα αποδειχθεί ένα πολύ ικανοποιητικό ταξίδι και θα ανταμειφθείτε.
Η ενέργεια που σπαταλούμε όταν δεν έχουμε επουλώσει το τραύμα θα απελευθερωθεί και ο χώρος που καταλάμβανε κάποτε μέσα μας, θα γεμίσει με μια νέα θετική ενέργεια που μπορεί να μας βοηθήσει να οικοδομήσουμε μια ζωή που θα αγαπήσουμε.
psychologytoday.com
Andrea Brandt Ph.D. M.F.T.
Μετάφραση-επιμέλεια: enallaktikos.gr
Image by Silvia Grav
Byawakengr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου