Από αγόρι σε άνδρα
Χρειάζεται να γνωρίζουμε ότι η χρονολογική ηλικιακή ωρίμανση δε συνοδεύεται απαραίτητα από τη συναισθηματική ωριμότητα. Συνηθίζεται να λέγεται από κάποιους, ότι τα αγόρια όσο κι αν μεγαλώσουν, παραμένουν πάντοτε παιδιά! Όμως… έρχεται κάποτε η στιγμή που καλούνται – και πρέπει – να λειτουργήσουν ως ώριμοι άνδρες!
Οι Λόγοι
Μερικοί – ανάμεσα σε άλλους – σημαντικοί λόγοι για το φαινόμενο αυτό :
Ντάντεμα – Υπερβολική εκδήλωση αγάπης από γονείς και κυρίως από τις μητέρες!
Όπως αναφέρουν, στο δημοφιλές βιβλίο τους «Γονείς και Έφηβοι» (εκδ. Θυμάρι), οι εξαιρετικοί ψυχολόγοι Don Dinkmeyer και Gary McKay, αλλά ομολογώ και η δική μου εμπερία των 22 ετών συντονίζοντας ομάδες σχολών γονέων, το υπερβολικό ντάντεμα ή αλλιώς η υπερπροστασία, αποτελεί μία από τις πιο συνηθισμένες μορφές έλλειψης σεβασμού η οποία κάνει το έφηβο να χάνει την εμπιστοσύνη στον εαυτό του, να πιστεύει ότι είναι ανώριμος, ότι δε μπορεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες μόνος του και ότι χρειάζεται συνεχώς την προσοχή και φροντίδα των άλλων.
Έτσι συνηθίζει να αναμένει οι άλλοι μόνιμα να τον «υπηρετούν», να τον «κουβαλούν» στη ζωή και να του λύνουν τις όποιες δυσκολίες παρουσιάζονται. Π.χ. Να ξυπνάμε τον έφηβο, ενώ θα μπορούσε (και θάπρεπε) να το κάνει το ξυπνητήρι αυτό(!) ή να απαντούμε για λογαριασμό του, σε ερώτηση που απευθύνεται στον ίδιο!
Η σημασία της παιδικής ηλικίας και μερικές έρευνες
Εδώ να σημειώσουμε κάτι εξαιρετικά σημαντικό: Την εικόνα για τον εαυτό του το παιδί τη σχηματίζει από την πολύ μικρή του ηλικία, μέσα από τη στάση των γονέων απέναντι του, τη γνώμη τους για το ίδιο, έτσι όπως αυτή φαινόταν, μέσα από τις πράξεις τους, από αυτά που του έλεγαν ή δεν του έλεγαν.
Λιγότερο μορφωμένα τα σημερινά αγόρια σε σχέση με το παρελθόν, όπως και σε σχέση αναλογικά με τα κορίτσια
Έρευνες που έγιναν σε έφηβους, κατά την δεκαετία του 1980 όπως αναφέρεται στο βιβλίο του Dr. Leonard Sax «Boys Adrift» (Basic Books, 2007) όπως επίσης και στο πολυσυζητημένο βιβλίο «Why boys fail» (Amacom 2007) του Richard Whitemire, αναφορικά με το ποιοι αρέσκονται να διαβάζουν βιβλία στον ελεύθερο χρόνο τους, έδειξαν ότι η διαφορά ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια ήταν πολύ μικρή.
Πρόσφατα, αντίστοιχη έρευνα έδειξε, ότι υπάρχει χάσμα ανάμεσα στα δύο φύλα, αν και το ποσοστό των κοριτσιών που διαβάζουν βιβλία έχει επίσης μειωθεί. Ωστόσο, τα αγόρια σήμερα απλά δε διαβάζουν, όσο διάβαζαν παλαιότερα.
Πριν από 40 χρόνια, οι άνδρες πτυχιούχοι Πανεπιστημίου ήταν μακράν περισσότεροι από τις γυναίκες, που φαίνεται να εξηγείται ως φαινόμενο, πέραν της εξήγησης περί των συνθηκών της διαφορετικής θέσης της γυναίκας σε παλαιότερες εποχές.
Ο επιβαρυντικός ρόλος των video games
Η χρήση στις νεαρές ηλικίες, με τους νέους 13-17 ετών να χρησιμοποιούν το Ίντερνετ κατά 87% καθημερινά
Φυσικά, τα αγόρια έχουν μεγάλη ανάγκη για επιτεύγματα και πρόκληση. Τα βιντεοπαιχνίδια απεμπλέκουν τα αγόρια από τις πραγματικές αναζητήσεις του «έξω» κόσμου.
Η ανάγκη των αγοριών για επίτευξή, ικανοποιείται από το να “ισοπέδώσουν κάποιον” σε κάποιο βίντεο-παιχνίδι. Έτσι δεν αισθάνονται την ανάγκη να βγουν στον αληθινό κόσμο και να λύσουν πραγματικά προβλήματα οπότε η κοινωνία δεν εξυπηρετείται.
Πού οδηγούνται, έτσι, τα αγόρια; Σε μετατόπιση.
Δεν κάνουν, δηλαδή, άλλα πράγματα που θα έπρεπε, όπως να κοιμούνται και να μελετούν. Βρίσκουν κίνητρο μόνο στο να πάνε στην επόμενη πίστα του game και όχι να τα πάνε καλά στην γραμματική των Αγγλικών.
Τι πρέπει να κάνουν οι γονείς στο ζήτημα αυτό;
Οι γονείς πρέπει να περιορίσουν τα video games.
Δεν θα πρέπει τα παιδιά να «στήνονται» περισσότερα από 40 λεπτά την ημέρα μπροστά στον υπολογιστή, ειδικά τις ημέρες που έχουν σχολείο – και το πολύ μία ώρα το σαββατοκύριακο.
Δε θα πρέπει να παίζουν παιχνίδια που δίνουν πόντους κάθε φορά που σκοτώνουν κάποιον.
Δεν θα πρέπει να έχουν υπολογιστή στην κρεβατοκάμαρά τους. Οι περισσότεροι γονείς τρέμουν στην ιδέα, ότι θα πρέπει να τα βάλουν με το παιδί τους, για να αφήσει από τα χέρια του το tablet. Οι περισσότεροι γονείς ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ τα παιδιά τους – κάτι που ήταν αδιανόητο πριν από 40 χρόνια.
Τι συμβουλεύουμε τους γονείς:
Να μη φοβούνται να κάνουν τη δουλειά τους! – να γίνουν αυστηροί με τα όρια, αν αυτό χρειάζεται κάποιες φορές. Είναι λάθος τα παιδιά να παίρνουν το κινητό στο κρεβάτι! Πάρτε το πίσω στις 9:00 το βράδυ και ξαναδώστε το πρωί. Ακόμα: Βάζετε τα παιδιά σας νωρίς για ύπνο!
Θα είχαμε πολύ λιγότερες «διαγνώσεις» ΔΕΠΥ, αν τα παιδιά κοιμόντουσαν τουλάχιστον 9 ώρες κάθε βράδυ! Και θα κοιμόντουσαν περισσότερο τα παιδιά, αν δεν είχαν ηλεκτρονικές συσκευές στα δωμάτιά τους.
Στο ίδιο βιβλίο “Boys Adrift”, ο Leonard Sax, εξηγεί ότι τα αγόρια χρειάζεται – δε θέλουν – να είναι υπεύθυνοι. Εάν δεν χρειάζονται όμως, τότε δεν ανθίζουν. Οι άνδρες παραιτούνται αν δεν χρειάζονται. Και λόγω ενός γενικού μηνύματος της κοινωνίας που τείνει να αφήνει υπονοούμενα ότι οι άνδρες δε χρειάζονται πλέον, πολλοί μένουν στα υπόγεια των γονιών τους.
Ο κόσμος όμως χρειάζεται άνδρες!
Έρη Κεχαγιά, Ψυχολόγος – Ψυχοθεραπεύτρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου