Υπάρχει μια Αγγλική παροιμία που λέει πως «η ανάγκη είναι η μητέρα της επινόησης». Αν νιώθουμε αυτή την έντονη επιθυμία – αυτή την ανάγκη – να κάνουμε κάτι, θα βρούμε τον τρόπο να τα καταφέρουμε. Η ανάγκη μας κάνει δυνατότερους. Από πολλές απόψεις.
Αυτό που μας κάνει αυτό που είμαστε, που χτίζει το χαρακτήρα και διαμορφώνει την προσωπικότητά μας δεν είναι μόνο οι περιστάσεις και οι πράξεις μας ως αντίδραση σε αυτές, αλλά το πώς αντιμετωπίζουμε τα όσα μας φέρνει η ζωή.
Πιο συγκεκριμένα, το πώς αποφασίζει ο καθένας να ζει τη ζωή του. Είναι η απάντηση στο ερώτημα του τι είναι αυτό που μας γεμίζει, που μας βοηθάει να επιβιώνουμε όταν νιώθουμε πως δεν μπορούμε άλλο, τι μας πλημμυρίζει με χαρά, μας κάνει να τα ξεχνάμε όλα, μας φέρνει γέλιο και ευτυχία. Και με ποιους θέλουμε να τα μοιραζόμαστε όλα αυτά.
Ανάμεσα στις ερωτήσεις που κάνουμε στον εαυτό μας είναι και οι ανάγκες που έχουμε και από τις οποίες εξαρτάται η συμπεριφορά μας.
Γιατί ο κάθε ένας από μας έχει διαφορετικές ανάγκες, διαφορετικές αντιλήψεις και διαφορετικές προτεραιότητες για αυτές.
Ο Αμερικανός ψυχολόγος Abraham Maslow ήταν αυτός ο οποίος διενήργησε κλινικές έρευνες ώστε να αποκωδικοποιήσει τους παράγοντες που παρακινούν τις ανθρώπινες συμπεριφορές.
Είναι γνωστότερος για τη θεωρία ιεράρχησης των αναγκών (την πυραμίδα αναγκών του Μάσλοου) που υποστηρίζει ότι υπάρχουν πέντε επίπεδα αναγκών, από τα οποία εξαρτάται όλη σχεδόν η συμπεριφορά μας.
Αυτά ταξινομούνται ιεραρχικά, ξεκινώντας από τις φυσιολογικές ανάγκες επιβίωσης στη βάση της πυραμίδας (οξυγόνο, νερό, τροφή, υγεία, βασικά αγαθά), περνάει στην ανάγκη για ασφάλεια και σιγουριά μέσα στο περιβάλλον στο οποίο ζούμε, έπειτα στις κοινωνικές ανάγκες – την ανάγκη για κοινωνικοποίηση, κοινωνική αποδοχή και φιλικών σχέσεων – στις ανάγκες αναγνώρισης και αυτοεκτίμησης...
που αποκτούνται μέσω της φήμης, του σεβασμού, της επιρροής, της δύναμης, της ελευθερίας και της ανεξαρτησίας, και κορυφώνονται στην ανάγκη για αυτοπραγμάτωση – την αίσθηση προσωπικής εξέλιξης και επιτυχίας, ικανοποίησης και πληρότητας, πως έχεις γίνει αυτό που ονειρεύεσαι.
Η άνοδος στην ιεραρχία αναγκών του Maslow μοιάζει σαν την ανάβαση μιας κλίμακας σκαλί-σκαλί, αφού αντιλαμβανόμαστε το επόμενο επίπεδο αναγκών μόνο αφού κατορθώσουμε να ολοκληρώσουμε το προηγούμενο. Κάπως έτσι καταφέρνουμε να εξελισσόμαστε. Σταδιακά. Συνειδητά. Με κόπο και προσπάθεια.
Μερικές φορές όμως πρέπει να νιώσουμε πως έχουμε χαθεί για να μπορέσουμε να ξαναβρούμε τον εαυτό μας και να διαπιστώσουμε τι πραγματικά χρειαζόμαστε – τι και ποιους έχουμε ανάγκη.
Το να το αντιληφθούμε αυτό, είναι το πρώτο βήμα στην αυτοπραγμάτωση, στη συνεχή μας πρόοδο και βελτίωση, στην κατανόηση πως ο κόσμος θα γίνει καλύτερος αν πρώτα αλλάξουμε εμείς. Ο καθένας ξεχωριστά.
Γιατί οι άνθρωποι που επιτυγχάνουν σε αυτό τον κόσμο είναι αυτοί που σηκώνονται δυνατότεροι όταν πέφτουν, που αναζητούν τις συνθήκες που θέλουν για να γίνουν καλύτεροι, κι αν δεν τις βρουν, έχουν το κουράγιο και τη θέληση να τις διαμορφώσουν μόνοι τους.
Μαρία – Χριστίνα Δουλάμη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου