Και όταν έρχεται εκείνη η στιγμή της δοκιμασίας, νευριάζεις. Νομίζεις πως η ζωή η ίδια συνωμοτεί εναντίον σου, πως δε θέλει να είσαι χαρούμενος και ζωντανός. Τα βάζεις με όλους; με εσένα, με το Θεό, με τη ζωή, με τους άλλους. Χάνεσαι μέσα στην αρνητικότητα, θαρρείς πως ο κύκλος της χαράς έκλεισε για εσένα.
Και όταν έρχεται εκείνη η στιγμή της δοκιμασίας, δειλιάζεις. Και νομίζεις πως η ζωή συνωμοτεί εναντίον σου, πως θέλει το κακό σου. Πιστεύεις πως η πόρτα της χαράς έκλεισε για πάντα, αφήνοντας πίσω της μόνο αναμνήσεις.
Και όταν έρχεται η στιγμή της δοκιμασίας, μουδιάζεις. Και νομίζεις πως δε θα τα καταφέρεις, πως η ζωή σε ανάγκασε να υπερβείς των δυνάμεών σου. Και μακαρίζεις εκείνες τις ώρες που ήσουν ξέγνοιαστος, θεωρώντας πως τότε μόνο ήσουν πραγματικά ευλογημένος.
Και όταν φύγει η δοκιμασία που σε ταλαιπωρούσε και διαπιστώσεις πως μπόρεσες τελικά να την αντέξεις, τότε αισθάνεσαι ακόμα μεγαλύτερη χαρά. Δεν υπάρχει μέσα σου η υπερβολική φοβία πως αυτή η δοκιμασία ήταν η χειρότερη, διότι κατάφερε να σε κάνει περισσότερο δυνατό.
Και αισθάνεσαι ευλογημένος, διότι η ζωή πίστεψε πως μπορείς να τα καταφέρεις, πως από κάθε εμπόδιο στο τέλος θα βγεις νικητής. Και βγήκες.
Και όταν φύγει η δοκιμασία, θα δεις πως περισσότερο χαρούμενος από πριν ήσουν. Θα αισθανθείς τη μεγαλύτερη χαρά διότι ξαλάφρωσες, θα αισθανθείς τη σπουδαιότητα του αέρα επειδή τότε θα μπορείς να αναπνέεις ελεύθερα. Δε θα είσαι πια μέσα σε εκείνη τη δοκιμασία που έσφιγγε την ανάσα σου και δε σε άφηνε να αναπνεύσεις χωρίς αγωνία.
Και όταν φύγει η δοκιμασία, θα δεις πόσο σοφότερα θα αντιμετωπίζεις πλέον τα πράγματα. Δε θα είναι τα σωματικά σου μάτια εκείνα που θα έχουν αλλάξει, αλλά τα μάτια της ψυχής που πολλά θα έχουν ‘’διδαχθεί’’ να βλέπουν και να αντιλαμβάνονται διαφορετικά.
Μετά από καιρό και όταν πια δε θα έχεις κανένα φόβο, τότε αντιλαμβάνεσαι την αξία της κάθε δύσκολης στιγμής…
Μαρία Σκαμπαρδώνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου