Κατά πάσα πιθανότητα όλοι μας έχουμε παππούδες και γιαγιάδες που έχουν πεθάνει, αλλά παρόλο που δεν ζουν πλέον ακόμα νιώθετε την παρουσία τους και συγκεκριμένα πράγματα σας τους θυμίζουν. Αυτό οφείλεται στο ότι οι παππούδες μας, όπως πολλοί κοντινοί μας άνθρωποι, δεν σταματούν απαραίτητα να μας προσέχουν αφού τελειώσει η ζωή τους.
Ο δεσμός που έχει ένα εγγόνι με τους παππούδες του προέρχεται από την άνευ όρων αγάπη και εκτίμηση.
Ενώ πολλοί μεγαλώνουν έχοντας τους, πολλοί είναι αυτοί που τους χάνουν από την παιδική ηλικία. Αυτός είναι ένας φοβερός πόνος που είναι πολύ δύσκολο να αντιμετωπιστεί, και ιδιαίτερα σε μικρή ηλικία είναι ακόμα πιο δύσκολος.
Έτσι, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτοί που αγαπάμε εξακολουθούν να είναι μαζί μας. Είναι εκεί κάθε μέρα είτε το παρατηρούμε είτε όχι. Αρκετοί πιστεύουν ότι μετά τον θάνατο οι παππούδες μας επιλέγουν να γίνουν οι πνευματικοί οδηγοί μας για να μας βοηθούν καθώς προχωράμε σε αυτόν τον κόσμο.
«Οι πολύ παλιοί και οι πολύ νέοι έχουν κάτι κοινό που τους συνδέει. Η αυγή και το ηλιοβασίλεμα βλέπουν τα αστέρια να λάμπουν στον ουρανό. Το πρωί, το μεσημέρι και το απόγευμα, όχι». – Ελίζαμπεθ Γκοτζ
Οι παππούδες ίσως να «πεθαίνουν» αλλά είναι πραγματικά νεκροί; Το ότι τους νιώθετε κάποιες φορές δεν είναι τυχαίο. Το ότι δεν ανήκουν πλέον σε «αυτόν τον κόσμο» δεν σημαίνει ότι δεν είναι μαζί σας.
Δεν είναι τόσο «νεκροί» όσο φαίνονται, είναι θα λέγαμε αόρατοι και δεν μπορείτε να τους μιλήσετε. Μπορείτε όμως να επικοινωνήσετε μαζί τους αν πραγματικά πιέσετε τον εαυτό σας.
Οι άνθρωποι για τους οποίους ενδιαφερόμαστε δεν πρόκειται να μας εγκαταλείψουν, ακόμα και τις πιο δύσκολες στιγμές μένουν δίπλα μας. Πρέπει να βρίσκουμε παρηγοριά σε αυτό.
Οι παππούδες σας είναι κάποιοι από τους πιο καταπληκτικούς ανθρώπους που θα βρείτε σε αυτόν τον κόσμο, και αν εξακολουθείτε να τους έχετε, σας παρακαλώ μην ξεχνάτε να τους υπενθυμίζετε πόσο σημαντικοί είναι για εσάς. Ίσως να είναι εδώ τώρα, αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει για πάντα.
Μαγεία Τ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου