Σου έχει τύχει ποτέ να θες να ουρλιάξεις; Σου έχει τύχει να θες να βγάλεις όλα εκείνα που λιμνάζουν μέσα σου; Εκείνα που σε κάνουν να νιώθεις τόνους από τις κουβέντες που δεν τόλμησες να ξεστομίσεις, και να θες να τα πεις για να ξαλαφρώσεις; Να τα βγάλεις από μέσα σου, κάποιες φορές αδιαφορώντας μάλιστα για το αν θα σε ακούσουν, αλλά μόνο και μόνο για να ανασάνει η ψυχούλα σου;
Θα σου έχει συμβεί, δεν μπορεί, σε όλους συμβαίνει…
Και τι κάνεις όταν σου συμβαίνει; Μιλάς ή σιωπάς; Έχεις υιοθετήσει εκείνη την ανόητη θεωρία που λέει ότι η σιωπή είναι χρυσός ή έχεις καταλάβει πως η σιωπή είναι δειλία;
Μίλα λοιπόν!
Μην τα κρατάς μέσα σου, δεν έχει νόημα!
Οι λίμνες φίλε μου, είναι όμορφες για να τις βλέπεις κι όχι για να τις κουβαλάς μέσα σου. Οι λίμνες όταν μένουν κρυμμένες και σκοτεινές γίνονται βάλτοι δύσοσμοι και εστίες μόλυνσης.
Οι λίμνες, γοητεύουν όταν αποκαλύπτονται, όταν φανερώνονται κι όταν συγκεντρώνουν γύρω τους και μέσα τους ζωή και δεν γοητεύουν καθόλου όταν λιμνάζουν νεκρές, μουντές κι ακούνητες.
Μίλα!
Μην αφήνεις κανένα συναίσθημα να ακινητοποιείται μέσα σου, κάνε τα συναισθήματα σου ποτάμια κι άσ΄τα να ξεχυθούν ορμητικά, άσ΄τα να σε παρασύρουν και να σε βγάλουν στις θάλασσες που ποθεί η καρδιά σου.
Μην στοιβάζεις τίποτα μέσα σου, ελευθερώσου, λυτρώσου, ανέπνευσε, τόλμησε. Οι σιωπές είναι για τους δειλούς και οι λέξεις για τους θαρραλέους. Και στο κάτω κάτω, να θυμάσαι πως τα συναισθήματα είναι σαν τα παιδιά που αγαπούν το φως κι όχι το σκοτάδι.
Μίλα σου λέω!
Πες σε μισώ σε όσους μισείς, Πες είμαι χαρούμενος όταν νιώθεις χαρά. Πες νιώθω ευτυχία όταν σε κάνει κάτι ευτυχισμένο. Πες στεναχωριέμαι όταν το αισθάνεσαι. Θύμωσε, απογοητεύσου, κλάψε, γέλα δυνατά, αγκάλιασε, εκφράσου. Ζήσε, γιατί αυτό είναι ζωή τελικά, το να αισθάνεσαι και το να φανερώνεις.
Μίλα ρε γαμώτο!
Στείλε στον αγύριστο κι ακόμα παραπέρα όσους θέλουν να σε φιμώσουν, όσους σε προτρέπουν να σιωπάς και όσους σε προτιμούν άλαλο. Διώξε όλους αυτούς που αδιαφορούν για το πως νιώθεις, διώξε μακριά όλους όσους δεν νοιάζονται για σένα, αφού πρώτα τους στολίσεις από την κορυφή μέχρι τα νύχια.
Εξαφάνισε από την ζωή σου όσους είναι εκεί μόνο και μόνο για να κρίνουν τα όσα νιώθεις και τα όσα κάνεις, αφού πρώτα βέβαια τους πεις ότι σου κάνουνε κακό και ότι δεν τους γουστάρεις άλλο.
Μίλα!
Μίλα γιατί υπάρχουν άνθρωποι, οι δικοί σου άνθρωποι, που θέλουν να σε ακούσουν και που τους ενδιαφέρει το τι κρατάς κρυμμένα μέσα σου. Υπάρχουν άνθρωποι που το πως νιώθεις σήμερα έχει για αυτούς μεγάλη σημασία, που με την σιωπή σου πληγώνονται και τρομάζουν, που πιστεύουν σε σένα και θα έδιναν τα πάντα για να σε ακούσουν.
Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν στήσει αυτί για να ακούσουν μια κουβέντα της ψυχή σου, όχι από περιέργεια, αλλά από αληθινό ενδιαφέρον. Δεν είναι πολλοί, όμως υπάρχουν, δεν είναι πολλοί, όμως, αυτό είναι που τους κάνει σπουδαίους και δικούς σου. Ειδικά στους σπουδαίους σου λοιπόν, μίλα τους.
Μίλα δυνατά!
Πες σε ερωτεύτηκα, στον άνθρωπο που είσαι ερωτευμένος.
Πες σε θέλω, σε εκείνον που ποθείς το κορμί του, σε εκείνον τον άνθρωπο που σε αναστατώνει, πες του το πιο δυνατό σου σε θέλω.
Πες σε νοιάζομαι, ξεκάθαρα και χωρίς μισόλογα σε όσους τους νοιάζεσαι.
Πες σ΄αγαπώ στους σπουδαίους σου, στους λίγους που αγαπάς πραγματικά, πες τους το πιο καθηλωτικό σ΄αγαπώ σου.
Πες σε λατρεύω, στον άνθρωπο που είναι τα πάντα σου, που είναι ο κόσμος σου, που είναι ο λόγος, η αιτία και η αφορμή για να ονειρεύεσαι, πες του το πιο εκκωφαντικό σε λατρεύω σου.
Γι΄αυτό σου λέω, μίλα ρε φίλε!
Πάψε να τοποθετείς συναισθήματα μέσα σου και να τα σκεπάζεις με σιωπές. Πάψε να εγκλωβίζεις όλα εκείνα που ζητούν διέξοδο για να αποκτήσουν δύναμη και λόγο ύπαρξης.
Πάψε να δαγκώνεις την γλώσσα σου για να την εμποδίσεις να μιλήσει κι ας την επιτέλους να κάνει αυτό που η φύση την προορίζει.
Μίλα, γιατί στην ουσία κάνεις δεν μπορεί να μαντέψει το πως νιώθεις εσύ!
Μίλα, γιατί ησυχία κάνουνε μόνο οι νεκροί!
Γιώργος Καραγεώργος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου