Σου αρέσει ο κόσμος όπως είναι τώρα;
Μην βιαστείς να απαντήσεις, σκέψου καλά..! Μπορεί να είσαι από αυτούς που βρήκαν μια στρογγυλή θέση που τους χαρίζει την αίσθηση της ασφάλειας, την σταθερότητα, την επιβίωση, για τώρα..
Μπορεί να έχεις τουλάχιστον 2 άτομα που πραγματικά νοιάζονται για σένα και εάν είσαι πολύ τυχερός, αυτά τα δύο άτομα δεν είναι και τα ίδια που σε έφεραν στον κόσμο (γονείς σου).
Έχεις την καθημερινότητα σου, θα μου πεις.. Να τρέξεις από δω, από εκεί, να πείσεις εκείνον, να είσαι σωστός σωστή, για να μην χαλάσεις τον άλλον όμως με τι τίμημα; Ανταλλάσσεις το πιο σημαντικό πράγμα που σου δόθηκε, τον χρόνο σου, για λίγη ψεύτικη σταθερότητα από φόβο για το μέλλον που έτσι και αλλιώς δεν ελέγχεις..
Πού είναι η σταθερότητα; Δεν βλέπω την ασφάλεια και την σταθερότητα σε μια ζωή γεμάτη με τρέξιμο και άγχος…..
Πότε ήταν η τελευταία φορά που μίλησες με τον εαυτό σου; Είμαι σίγουρος ότι έχει πολλά να σου πει. Πότε ήταν η τελευταία φορά που παρατήρησες την φύση;
Δεν είμαι εδώ για να κρίνω γιατί τα ίδια περνάμε όλοι μας, όμως η πραγματική ερώτηση είναι ΜΙΑ:
Νιώθεις Γεμάτος;
Όχι δικαιολογίες τώρα… τώρα μιλάς στον εαυτό σου.. όχι με μένα… Μην ρωτήσεις τον εαυτό σου εάν είναι συμβιβασμένος… Ρώτα τον εάν ΝΙΩΘΕΙ ΓΕΜΑΤΟΣ!
Εγώ τον ρώτησα, και η απάντηση του ήταν ΟΧΙ. Ποιός είμαι εγώ; Λίγη σημασία έχει.. Σημασία έχει ότι δεν μου αρέσει να συμβιβάζομαι. Η ζωή μουλωχτά προσπάθησε πολλές φορές να με καθηλώσει σε ένα στρογγυλό κάθισμα σαν αυτό που ονειρεύεσαι, και κάποιες φορές τα κατάφερε.. (για μήνες).
Πολλές φορές μου έταξε πολύ κασεράκι.
Εκείνο όμως το κενό αίσθημα, εκείνο που νιώθεις ότι κάτι λείπει, αλλά ΤΙ, δεν έφευγε ποτέ.
Σταμάτησα να νιώθω αυτό το αίσθημα όταν:
Αποφάσισα ότι έχω ότι μου χρειάζεται να έχω (και δεν χρειάζομαι κάτι παραπάνω για να με γεμίσει)
Αποφάσισα να αφιερωθώ σε έναν σκοπό που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ με ενδιαφέρει
Αποφάσισα να ασχοληθώ με οτιδήποτε είχε περάσει απ τον νου μου ως ''ωραίο'' – ακόμη και εάν φαινόταν μακρινό όνειρο
Αποφάσισα να προσφέρω στους γύρω αυτό που θεωρώ εγώ σωστό να προσφέρω..!
Αυτό είναι το δικό μου μυστικό, κάτι που με κάνει να νιώθω χαρούμενος.. Το αίσθημα ότι χαραμίζω τον χρόνο μου δεν υπάρχει πια και θέλω να το μοιραστώ μαζί σου.
Κάνε μου μια χάρη και ΒΓΕΣ από τροχό για τα ποντίκια :
Τέλος :
Θέλω να ρωτήσεις μια ερώτηση στον εαυτό σου, (την ρωτάω πολύ συχνά σε μένα και νιώθω ότι με βοηθάει να θυμάμαι τι είναι σημαντικό):
Σκέψου ότι είσαι 80 ετών, έτοιμος να αποχωρήσεις απ τον κόσμο, και αναλογίζεσαι το παρελθόν σου..
Θέλω να σκεφτείς για ποιά πράγματα που έκανες ή ΔΕΝ έκανες νιώθεις χαρούμενος. Έτσι θα βρεις τι πραγματικά σε ενδιαφέρει. Εάν δεν το έχεις ήδη στο μυαλό σου δεν έχει σημασία, θα το βρεις.. Αυτό που έχει σημασία είναι να μην συμβιβάζεσαι.. Να μην σταματάς να περπατάς.. Να ψάχνεις!
Υπάρχουν δύο δρόμοι μπροστά σου λοιπόν:
Μπορείς: να συνεχίσεις την ζωή σου αγχωμένος, αποστραγγισμένος από ενέργεια, να κυνηγάς κάτι που ούτε εσύ ξέρεις τι είναι και να χαραμίζεσαι για λίγη ‘ψεύτικη’ ασφάλεια.
ή να ρωτήσεις τον εαυτό σου τι πραγματικά θέλει να κάνει με την ζωή του, τι τον κάνει χαρούμενο, να βρεις άλλα άτομα που μοιράζονται το ίδιο ενδιαφέρον και τέλος να το προσφέρεις στους γύρω σου.
Ακούγεται περίεργο γιατί έχουμε μάθει να φοβόμαστε να δώσουμε, παρά μόνο να παίρνουμε.
Στο Νέο Θεμέλιο προσπαθούμε να μην χαραμίζουμε χρόνο και ενέργεια απ την ζωή μας παρά μόνο για πράγματα που μας γεμίζουν πραγματικά και μας βοηθούν να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι.
Εγώ σταμάτησα να μου λέω ψέμματα… Εσύ;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου