Κάποιος πρέπει πάντα να ξέρει πότε ένα στάδιο τελειώνει. Αν επιμένουμε να μένουμε περισσότερο από τον αναγκαίο χρόνο, χάνουμε τη χαρά και το νόημα των άλλων σταδίων που πρέπει να περάσουμε. Κλείσιμο κύκλων, κλείσιμο ανοιχτής πόρτας, τέλος του κεφαλαίου ό,τι όνομα και να δώσουμε, αυτό που είναι σημαντικό είναι να αφήνουμε τις στιγμές της ζωής που έχουν τελειώσει, στο παρελθόν.
Έχασες τη δουλειά σου; Τελείωσε μια σχέση αγάπης; Άφησες το σπίτι των γονιών σου; Πήγες στο εξωτερικό να ζήσεις; Μία μακρόχρονη φιλία τελείωσε ξαφνικά; Μπορείς να ξοδέψεις πολύ χρόνο, με το να αναρωτιέσαι τι και γιατί συνέβη.
Μπορείς να πεις στον εαυτό σου ότι δεν θα κάνεις άλλο βήμα μέχρι να βρεις γιατί πράγματα που ήταν σημαντικά και σταθερά στη ζωή σου έγιναν σκόνη, έτσι απλά.
Αλλά, μια τέτοια στάση μπορεί να προκαλέσει πολύ άγχος σε όσους/ες εμπλέκονται : τους γονείς, το/τη σύζυγο, τους φίλους, τα παιδιά σου, την αδερφή σου. Όλοι κλείνουν κεφάλαια, γυρνάνε φύλλα, συνεχίζουν τη ζωή και θα νιώθουν άσχημα να σε βλέπουν εσένα σταθερά ακίνητο, σε ένα σημείο.
Τα γεγονότα περνάνε και το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να τα αφήσουμε πραγματικά να φύγουν.
Για αυτό είναι τόσο σημαντικό (ανεξάρτητα πόσο επώδυνο μπορεί να είναι) να καταστρέφεις σουβενίρ, να κινείσαι, να δίνεις πολλά πράγματα σε ορφανά, να πουλάς ή να χαρίζεις βιβλία που έχεις στο σπίτι. Οτιδήποτε υπάρχει στον ορατό κόσμο είναι εκδήλωση του αόρατου κόσμου, αυτού που συμβαίνει στην ψυχή μας – και το να απαλλάσσεσαι από συγκεκριμένες αναμνήσεις επίσης σημαίνει να δημιουργήσεις χώρο για νέες αναμνήσεις που θα αντικαταστήσουν τις παλιές.
Αφήστε τα πράγματα να φύγουν. Απελευθερώστε τα. Αποκοπείτε από αυτά.
Κανείς δεν παίζει τη ζωή με σημαδεμένα χαρτιά, οπότε κάποιες φορές κερδίζουμε και κάποιες χάνουμε. Μην περιμένετε τίποτα σε ανταπόδοση, μην περιμένετε οι προσπάθειές σας να αναγνωριστούν, η ευφυΐα σας να ανακαλυφθεί, η αγάπη σας να γίνει κατανοητή.
Σταματήστε να ανάβετε τη συναισθηματική σας τηλεόραση για να παρακολουθείτε το ίδιο πρόγραμμα, αυτό που σας έδειξε πόσο πολύ υποφέρατε από απώλειες: αυτό σας δηλητηριάζει μόνο, τίποτε άλλο.
Τίποτε δεν είναι πιο επικίνδυνο από το να μην αποδεχόμαστε τις ερωτικές σχέσεις που διαλύονται, τη δουλειά που μας έταξαν αλλά ποτέ δεν ξεκίνησε, τις αποφάσεις που αναβάλλονται, περιμένοντας την «ιδανική στιγμή».
Πριν ξεκινήσει ένα κεφάλαιο, το παλιό πρέπει να τελειώσει: πείτε στον εαυτό σας ό,τι τελείωσε ποτέ δε θα επιστρέψει. Θυμηθείτε ότι υπήρχε καιρός που ζούσατε, χωρίς αυτό το πράγμα ή τον άνθρωπο- τίποτε δεν είναι αναντικατάστατο, μια συνήθεια δεν είναι ανάγκη. Αυτό μπορεί να ακούγεται αυτονόητο, μπορεί να είναι δύσκολο αλλά είναι πολύ σημαντικό.
Κλείσιμο κύκλων. Όχι για χάρη του εγωισμού, της αλαζονείας, αλλά επειδή απλά δεν ταιριάζουν πια στη ζωή σας.
Κλείστε την πόρτα, αλλάξτε το δίσκο, καθαρίστε το σπίτι, τινάξτε τη σκόνη.
Σταματήστε να είστε αυτό που ήσασταν και αλλάξτε σε αυτό που είστε.”
Paulo Coelho
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου