Σήμερα φίλοι μου, θέλω να απαντήσω παραβολικά σε μερικούς φίλους που ακολουθούν το ίδιο μονοπάτι με μένα, σχετικά με την "Τρόπους Διδασκαλίας" που ποικίλλουν σε διάφορες σχολές "Εσωτερικής Φύσεως".
"Η Γνώση δεν ανήκει στον Δάσκαλο, ο Δάσκαλος ανήκει στη Γνώση"
Κάποτε υπήρχε ένας θεοσεβούμενος άνθρωπος, αληθινός πιστός.
Σε μια επαφή που ειχε με το Θεό έγιναν τα εξής...
Ο Θεός του έδειξε σε ένα τεράστιο βουνό μια σπήλια γεμάτη με λεφτά και του είπε :
"Αυτά τα λεφτά θέλω να τα μοιράζεις στους ανθρώπους. Είναι μια δωρεά μου. Αυτή την αποστολή σου δίνω".
Ο άνθρωπος γεμάτο χαρά και ζήλο να διεκπεραιώσει την αποστολή του, άρχισε να μοιράζει στους ανθρώπους τα λεφτά.
Καθώς όμως τα μοίραζε, έβλεπε ότι οι περισσότεροι άνθρωποι τα έτρωγαν σε διάφορα πράγματα, ο καθένας σε ότι του άρεσε.
Έβλεπε τον ένα να αγοράζει σκλάβους, έβλεπε τον άλλο να τα φυλάει,τον άλλο να τα τρώει σε μεθύσια,τον άλλο σε ταξίδια, κτλ.
Κάθισε και σκέφτηκε και είπε...Τι κρίμα ενώ ο Θεός τα προσφέρει αυτοί αντί να κάνουν το θέλημα Του τα σκορπούν δεξιά και αριστερά ενάντια στο καλό.
Κρίνοντας ότι μπορεί να εκπληρώσει την αποστολή του χωρίς να δημιουργεί τέτοια παράδοξα, πήρε αποφάσεις.
"Για να μπεις στη σπήλια πρέπει να πιστεύεις στο Θεό είπε."
Έβλεπε όμως ότι πολλοί έλεγαν ψέματα και έπαιρναν πάλι τα λεφτά για άλλους λόγους.
Τότε είπε ο καλός άνθρωπος, "για να πάρεις λεφτά πρέπει να πιστεύεις στο Θεό", ανακοίνωσε επίσης..."και θα σας τα δίνω δίκαια λίγα λίγα για να μη τα τρώτε αμέσως".
Παρ όλα αυτά είδε πως πάλι μερικοί έρχονταν και έπαιρναν το καθημερινό, αλλά οι βλέψεις τους ήταν αλλού.
Πήρε λοιπόν απόφαση και είπε" για να μην σκορπάμε τα λεφτά του Θεού σε αμαρτίες θα σας ζητήσω να ελέγχουμε το βίο σας, ότι αξίζετε την αμοιβή."
Θα σας κάνω να ξεχωρίζετε από τους αμαρτωλούς,από και στο εξής θα φοράμε ειδική στολή και όχι τα παρδαλά ρούχα των αμαρτωλών που θέλουν τα λεφτά του Θεού για δικά τους θέματα.
Είδε πως πάλι μερικοί ντύνονταν έτσι για να έχουν ακόμα το εισόδημα.
"Ε, λοιπόν εμείς θα κουρεύουμε τα μαλλιά μας κοντά ώστε να δείξουμε ότι απαρνούμαστε τον υλικό κόσμο.
Έτσι δε θα αντέξουν όλοι να το κάνουν αυτό, παρά μόνο οι ικανοί!
Επίσης επειδή είμαστε φιλότιμοι θα ευχαριστούμε το Θεό για τη δωρεά του, κάθε φορά που θα σας δίνω το μερτικό σας".
Χαρούμενος με τη πρόοδο των μελών παρατήρησε ότι μερικοί αν και αφοσιωμένοι κάναν ορισμένες ατασθαλίες.
Είπε τότε..."θα βάλω τους καλύτερους μαθητές να σας εποπτεύουν και θα υπάρχει μια ιεραρχία μεταξύ μας. Όποιοι είναι άξιοι και πιστοί στο δόγμα θα έχουν μεγαλύτερο αξίωμα και μερίδιο από τα χρήματα του Θεού σαν ανταμοιβή."
Όλα σχεδόν τα χρήματα πήγαιναν για καλό σκοπό.Η ευχαρίστηση του καλού ανθρώπου ήταν μεγάλη.
Έβλεπε ότι είχε προσηλυτίσει στο Θεό πολλούς σαν και αυτόν καλούς ανθρώπους και ότι εκπλήρωνε με επιτυχία την αποστολή του.
Μια μέρα από εκείνες, έμαθε πως στην άλλη πλευρά του τεράστιου βουνού υπήρχε ένας άλλος πιστός που είχε την ίδια αποστολή με εκείνον.
"Το πιο πιθανό είναι τα σπήλαια από κάτω να συνορεύουν,"σκέφτηκε, "και να έχει πρόσβαση και εκείνος από τα λεφτά που έδωσε ο Θεός για τους ανθρώπους".
"Ας πάω να δω να διαπιστώσω τον εκλεκτό αδελφό, να δω πως έχει προχωρήσει στο δρόμο του".
Αφού άφησε κάποιον να διοικεί το μέρος, πήρε τους δρόμους και μετά από μια εβδομάδα έφτασε στην άλλη πλευρά του βουνού.
Δεν έβλεπε κόσμο ούτε κάτι το παράξενο .
Μια ηρεμία απλά υπήρχε στο μέρος και κάνα 2 διαβάτες από το κοντινό χωριό.
Ρώτησε αλλά δεν ήξεραν πολλά. Αφού ρώτησε μερικούς ακόμα του είπαν ότι κάποιος πιστός ζούσε στα ψηλά μέρη του βουνού .
Φτάνοντας πιο ψηλά είδε εναν άνθρωπο που τον χαιρέτησε από μακρυά.
"Θέλεις να κάτσεις να ξεκουραστείς?" του είπε ο ξενος.
"Έλα να κάνεις μια στάση να σου βάλω να φας." Ξαναείπε.
Ο πρώτος αδελφός χωρίς να πει τι ήθελε, συμφώνησε.
Αφού έφαγαν , ο δεύτερος αδελφός είπε στον πρώτο ότι μπορεί να πάει μέσα στη σπηλιά και να πάρει όσο χρυσό μπορεί να κουβαλήσει πάνω του για να τον βοηθήσει για την πορεία του. Επίσης είπε ότι αυτό το προσφέρει ο Θεός στους ανθρώπους.
Ο πρώτος καλός άνθρωπος τότε, του εξήγησε ότι είχε αρκετά λεφτά και επίσης το λόγο επίσκεψης του.
Του είπε "έμαθα ότι υπάρχει και ένας αδερφός με την πρόσβαση στον πλούτο και την ίδια αποστολή και ήρθα να δω πως το χειρίζεσαι".
"Τι σου ανέθεσε ο Θεός?" ρώτησε ο πρώτος αδελφός.
"Να μοιράζω το πλούτο στους ανθρώπους σαν δωρεά Του." Αποκρίθηκε ο δεύτερος αδερφός.
-"Με μεγάλη έκπληξη βλέπω ότι δεν έχεις πολλούς οπαδούς να θέλουν να ακολουθήσουν το ίσιο δρόμο, παρότι ο Θεός σου έδωσε ένα μέσο να το επιτύχεις" είπε ο πρώτος αδελφός και συνέχισε αυστηρά...
"Παρ'όλα αυτά φάγαμε και τσιμουδιά για το Θεό, μέχρι να έρθει η ώρα ,άπλα να μου δείξεις το χρυσό, χωρίς να ξέρεις ποιος είμαι.
Επίσης με άφησες να πάρω όσο ήθελα, χωρίς να κρατάς ένα μέτρογια να μη βρεθεί άδειος σε λίγο καιρό, και να μας τελειώσει !
Ακόμα όλα αυτά που δίνεις, πως ξέρεις ότι δεν θα κάνουν χειρότερα τα πράγματα στα χέρια ενός ασώτου, η αμαρτωλού?Δεν θα φέρουν χειρότερα αποτελέσματα?
Ακόμα δεν βλέπω να έχεις διαλαλήσει την Χάρη Του, για τη πολύτιμη δωρεά Του.
Ούτε ζητάς έστω μια προσευχή η ένα είδος ευχαριστίας από αυτούς που τα παίρνουν.
Ούτε να δημιουργήσεις μια τάξη, παρά αφήνεις ότι ώρα και όποιον θέλει και όσο θέλει να έχει πρόσβαση.
Είδα επίσης ότι μερικά άτομα ενώ έχουν φάει τα πρώτα λεφτά που κουβάλησαν, έρχονται δυο και τρεις φορές και ξαναπαίρνουν ενώ άλλοι έχουν να φανούν μεγαλύτερο διάστημα.Τι αδικία...
Όλα αυτά νομίζεις ότι είναι συνετά ως προς την αποστολή σου?
Εσύ, έτσι όπως πας σε λίγο καιρό θα ξεμείνουνε από χρυσό... και Τι θα έχεις φτιάξει με τη περιουσία που χάλασες?σχεδόν τίποτα...
Τότε τι θα πεις μπροστά στο Θεό όταν απολογηθείς?
Ο δεύτερος καλός άνθρωπος με ενα πλατύ χαμόγελο γεμάτο ειλικρίνεια αποκρίθηκε...
"Αποστολή εξετελεσθη!"
Ειρήνη σε όλους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου