Οι περισσότεροι άνθρωποι επιδιώκουν να περάσουν καλά και ήρεμα την ζωή τους όμως παραπονιούνται ότι δεν τα καταφέρνουν. Κυρίως ο σύγχρονος άνθρωπος παραπονείται την στιγμή που η τεχνολογική πρόοδος υποσχόταν ότι θα του έλυνε πολλά προβλήματα της καθημερινής του ζωής.
Ωστόσο, αν και τεχνολογικά έχει κάνει άλματα η ανθρωπότητα τον τελευταίο αιώνα, δεν μπορούμε να πούμε ότι κατέκτησε την ευτυχία ή ότι είναι στα πρόθυρα μιας τέτοιας προοπτικής. Τα πράγματα παραμένουν δύσκολα και ο μέσος άνθρωπος μοιάζει να απέχει πολύ από το να είναι ευτυχισμένος.
Το ζήτημα παρ’ όλα αυτά της ευτυχίας είναι, προσωπικό θέμα μέχρι έναν βαθμό. Η κατάκτησή της δεν γίνεται όμως κυνηγώντας την, αφού αγχωνόμαστε ακόμη περισσότερο, αλλά κατανοώντας την θέση μας. Το ζήτημα του τι είναι αυτό το άπιαστο όνειρο που το ονομάζουμε ευτυχία πολλές φορές εξισώνεται με την ευημερία.
Ωστόσο αυτό δεν καλύπτει την επιθυμία όλων ή των περισσοτέρων, αφού ούτε τα χρήματα, αλλά ούτε η πολυτέλεια θα μπορούσε να καλύψει το ουσιαστικό νόημα της ευτυχίας.
Οι πλειονότητα των ανθρώπων εργάζεται με στόχο να καλύψουν τις ανάγκες τους, αλλά και να μπορέσουν να ανέβουν ιεραρχικά στον επαγγελματικό τους τομέα και να εξελίξουν την καριέρα τους, για να έχουν περισσότερα υλικά αγαθά. Με τον τρόπο αυτό αναγκάζονται να κάνουν υποχωρήσεις και να μην έχουν την χαρά της δημιουργίας, αλλά ένα συνεχές στρες που σχετίζεται με το χρήμα και τα αποκτήματα.
Οπωσδήποτε αυτή η δραστηριότητά τους, τους εξουθενώνει σωματικά και ψυχικά. Άρα λοιπόν μπορεί να μαζεύουν περισσότερα χρήματα και άλλα υλικά αγαθά, όμως δεν έχουν ούτε τον χρόνο για να τα απολαύσουν, ούτε την διάθεση, αφού είναι κουρασμένοι και στρεσαρισμένοι.
Έτσι αυτό που διαπιστώνουμε είναι ότι αυτό που χρειάζεται η ανθρωπότητα, αλλά και ο καθένας χωριστά είναι ένα άλμα συνειδητότητας, αυτό για να επιτευχθεί απαιτείται η κατανόηση του νοήματος της ζωής.
Ασφαλώς η εργασία δίνει χαρά στον άνθρωπο, αφού νοιώθει δημιουργικός και χρήσιμος. Αλλά το κυνήγι των αγαθών δεν αποτελεί σίγουρα τμήμα της εργασίας, αλλά είναι κάτι που μας κάνει να θέλουμε συνεχώς περισσότερα από την ζωή μας, χωρίς να βρίσκουμε που θενά ικανοποίηση.
Όταν ανακαλύψουμε ότι πρέπει να υπάρξει μια ισορροπία μεταξύ αυτού που χρειαζόμαστε και της προσωπικής μας πνευματικής πορείας, όταν δηλαδή μετρήσουμε τις πραγματικές μας υλικές ανάγκες και την ουσιαστική μας αποστολή ως άνθρωποι, τότε θα βρούμε τι χρειαζόμαστε .
Αυτό που θα κάνουμε θα είναι πρώτα από όλα να αλλάξουμε συμπεριφορά και να δούμε με μια φρέσκια ματιά την κοινωνία και την ζωή μας. έτσι θα βρούμε το μέτρο εκείνο που θα μας κάνει αποτελεσματικούς και γαλήνιους για να κατανοήσουμε την ουσία της ύπαρξής μας. Έτσι θα ανοίξουμε τον δρόμο της ευτυχίας στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου