Υπάρχει ένα πολύ παράδοξο πράγμα στην γήινη πραγματικότητα που αφορά τον άνθρωπο. Όλη η φύση γύρω μας είναι πληθωριστική, όλα υπάρχουν σε αφθονία. Και παρ’ όλα αυτά ο άνθρωπος πεινάει σε βαθμό απαράδεκτο. Είναι το μόνο ον στον πλανήτη που δεν μπορεί να διαχειριστεί την αφθονία. Φυσικά αυτό έχει να κάνει με την απληστία των εκάστοτε αρχηγών της όποιας φυλής.
Αλλά, εδώ έρχεται το δεύτερο παράδοξο. Τον αρχηγό τον επιλέγει μια φυλή – ή ένα κράτος – για να εξασφαλίσει την αφθονία και την ασφάλεια για όλα της τα μέλη. Πώς ο άνθρωπος βρέθηκε δέσμιος μιας κατάστασης που τελικά δεν επιτρέπει όχι απλά την ευημερία, αλλά ούτε την ίδια του την επιβίωση;
Ένα πιο περίπλοκο παιχνίδι
Όλα τα όντα αυτού του πλανήτη έχουν την αυτόματη σοφία να μοιράζονται μεταξύ τους την τροφή. Ακόμα και οι λύκοι, που έχουν το παράξενο συνήθειο να έχουν ένα αρσενικό μέλος της αγέλης χαμηλής εκτίμησης για σάκο του μποξ – τον δαγκώνουν και τον ταλαιπωρούν για να φεύγει η επιπλέον επιθετικότητά τους – δεν διανοούνται να αφήσουν κανένα μέλος χωρίς τροφή. Αυτό μόνον ο άνθρωπος το κάνει. Γιατί;
Η ουσία του παιχνιδιού που παίζεται επάνω στην διανομή της τροφής στην ανθρώπινη κοινωνία είναι πολύ μεγαλύτερη από την φυσική επιβίωση . Η συνείδηση που έχει ο άνθρωπος θεωρούμε ότι έχει δομηθεί επάνω στην βάση της φυσικής επιλογής – ο πιο δυνατός επιβιώνει. Αυτό δεν είναι αλήθεια.
Επιβιώνει ο πιο πονηρός. Αυτός που ξέρει να πουλήσει καλύτερα στα υπόλοιπα μέλη της αγέλης – κοινωνίας την μοναδικότητά του. Ή αυτός που καταφέρνει να είναι απρόσβλητος από τις επιθέσεις όσων δεν έχουν τα ίδια προνόμια με αυτόν – χαρακτηριστικό παράδειγμα οι μαζικές διαδηλώσεις απέναντι σε επιτροπές πάμπλουτων ηγετών ή ισχυρών γενικά του πλανήτη, που φυσικά δεν καταφέρνουν τίποτα, μιας και υπάρχουν σιδερόφρακτες προστασίες.
Αυτά, σε ένα εξωτερικό επίπεδο. Σε μια πιο εσωτερική ανάλυση τα πράγματα είναι ακόμα πιο περίπλοκα. Γιατί τελικά όχι απλά επιβιώνει, αλλά κυριολεκτικά ευημερεί όποιος ξέρει να ξεκλειδώσει τον – υπαρκτό – νόμο της αφθονίας.
Υπάρχει ένα μυστικό σημάδι που μας λέει ακριβώς πώς ανοίγει το μαγικό σπήλαιο με τους θησαυρούς, αλλά μας διαφεύγει η αλήθεια μιας πολύ απλής και κοινής φράσης.
«Ζητήσατε και θα σας δοθεί»
Αυτό το είπε ο Ιησούς και είναι η πιο εκπληκτική μυστική φόρμουλα όλων των εποχών, αλλά την αφήνουμε να περάσει γιατί δεν καταλαβαίνουμε το νόημά της. Το σύστημα στο οποίο ζούμε, ο πλανήτης μας, δεν είναι ούτε κλειστό ούτε αποκλειστικά και μόνο υλικό.
Ένα ολόκληρο σύστημα ενεργειών και πνευματικής ουσίας, ένα ολόκληρο άυλο πλέγμα δομεί την πραγματικότητα. Και το μόνο που πρέπει να κάνουμε για να ανοίξει η κιβωτός της αφθονίας είναι να το ζητήσουμε. Οι επιθυμίες μας μορφοποιούν την πραγματικότητα. Αυτό που μας χωρίζει από την αφθονία δεν είναι τίποτε άλλο από το ότι δεν έχουμε αποδεχτεί την δύναμή μας.
Αν δείτε όλη την ευαγγελική δράση του Ιησού, θα καταλάβετε ότι έδωσε όλα τα σημάδια αυτού του μυστικού. Έκανε την συκιά που ήταν ξερή να καρπίσει για να του δώσει την τροφή που χρειαζόταν. Ευλόγησε το νερό μετατρέποντάς το σε κρασί. Έκανε το θαύμα με τους ιχθείς και τους 5 άρτους στην έρημο, ταΐζοντας όλο το πλήθος.
Έκανε τα δίχτυα των μαθητών του να γεμίσουν ψάρια απλά ρίχνοντάς τα από την άλλη μεριά της βάρκας. Σε όλη του την διδασκαλία αυτό που έκανε ήταν να τονίσει ότι η αφθονία είναι εδώ, αλλά δεν έχουμε πίστη – στον εαυτό μας – ούτε ως κόκκο σινάπεως για να την απολαύσουμε.
Την επόμενη φορά που θα θελήσετε κάτι, μην ευχηθείτε να το αποκτήσετε. Ζητήστε – δηλαδή απαιτήστε – από τον εαυτό σας να σας στο παρέχει. Θα εκπλαγείτε από το αποτέλεσμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου