Ο πιο γλυκός και πιστός σωματοφύλακας του ανθρώπου - 2ο Μέρος....!!!!!!!!!!

                            Η χαρά των Αγγέλων

Γι’ αυτό και οι άγγελοι όταν δουν μια ψυχή να αγαπάει και να λατρεύει τον Ιησού και μέσα από τον Ιησού τον ίδιο το Θεό Πατέρα, τότε αναπηδούν από χαρά, αναπηδούν από ευτυχία! Αυτοί οι άγγελοι δεν παύουν να χαίρονται και να μας αγκαλιάζουν σφιχτά, όπως αγκαλιάζετε εσείς τα μωρά σας.

Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά στο Θεό, όταν έρχονται οι Άγγελοι στον ουρανό να Του πουν : «Πατέρα η ψυχή που μου έδωσες, δες τι καλά κάνει». Είναι σαν την μάνα εκείνη που λέει στους άλλους : «Δες τι κάνει η κόρη μου! Είναι καλή στα μαθήματα! Είναι ευγενική! Είναι χαρούμενη»! 

Πολλές φορές η μάνα δεν μπορεί να συγκρατήσει την ευτυχία της όταν ξέρει ότι το παιδί της είναι καλό και θέλει να την μεταδώσει και στους άλλους, πρώτα-πρώτα στους συγγενείς της, στην μαμά της, στον μπαμπά της και στους φίλους.

Το ίδιο ακριβώς γίνεται και με τον ουρανό. Με άπειρη χαρά ο Θεός Πατέρας ακούει τις διηγήσεις των Αγγέλων Του. Βέβαια λες και δεν τα ξέρει ο Ίδιος που είναι ο πανταχού παρών και τα πάντα πληρών. Όμως η χαρά του Θεού είναι τα ακούει και από τους αγγέλους και από του Αγίους Του. 

Γι’ αυτό και τους δέχεται για να ακούσει τις ικεσίες και τις παρακλήσεις τους. Μήπως εσείς πολλές φορές δεν ξέρετε τι κάνει το παιδί σας; Τι σκέπτεται το παιδί σας; Τα αντιλαμβάνεστε γιατί οι μάνες έχουν πολύ δυνατή πνευματική και μητρική αντίληψη, ώστε να τα αντιλαμβάνονται όλα. Όμως αρέσει στην μάνα να ακούει το παιδί της να της μιλάει.

Το ίδιο λοιπόν και ο Θεός ακούει τους αγγέλους και τους αγίους Του, ακούει τις ωραίες διηγήσεις τους όταν μια ψυχή με πολύ λαχτάρα λατρεύει τον Βασιλιά της, τον Ιησού και μέσα από τον Ιησού τον ίδιο το Θεό Πατέρα. 

Και τότε ευλογείται ακόμα περισσότερο ο άγγελος για να σκεπάζει ακόμα πιο δυνατά αυτόν τον άνθρωπο και να του χαρίζει πιο πλουσιοπάροχα τις ευλογίες του Θεού, γιατί οι ευλογίες του Θεού δεν είναι απαρχής οι ίδιες μέχρι το τέλος. Όχι δεν είναι οι ίδιες.

Όταν αρχίζει την πνευματική του πορεία ο άνθρωπος με την πίστη που είναι η βάση, τότε έρχονται οι πρώτες ευλογίες, της αφοσίωσης και της υπακοής. Αυτά τα χαρίσματα εμείς σαν ψυχές δεν τα καταλαβαίνουμε, γιατί ζούμε με έναν υλικό τρόπο μέσα από το γήινο σώμα μας. Όμως όλες οι ψυχές, όλοι οι Άγιοι που είναι στον ουρανό, τα βλέπουν, τα καταλαβαίνουν και χαίρονται.

Και μέσα από αυτήν την πίστη που βγαίνει και φυτρώνει αυτά τα πανέμορφα λουλούδια της αφοσίωσης και της υπακοής, αναπτύσσεται μετά το μεγαλύτερο, το πιο ευώδες, το πιο εντυπωσιακό σε ομορφιά, το πιο μεγαλειώδες λουλούδι του Παραδείσου, που είναι η ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗ. 

Για τίποτα άλλο δεν χαίρεται ο Θεός περισσότερο από μια ψυχή που απόλυτα Τον εμπιστεύεται, τότε σε αυτήν την ψυχή αρχίζει και δίνει τα πάντα. Αρχίζει και κληρονομεί αυτή η ψυχή όλα τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και γίνεται κληρονόμος των ευλογιών του ουρανού. Επειδή αυτό γίνεται μέσα από την απόλυτη εμπιστοσύνη στο Θεό, ξέρετε αυτό πως εκφράζεται;

Εκεί είναι το μυστικό. Όταν η ψυχή παραδομένη στον Βασιλιά της ζητάει να ενωθεί με τον Θεό Πατέρα μέσα από το Σώμα και το Αίμα του Υιού του Θεού, του Βασιλιά της! Την ώρα εκείνη που ο άνθρωπος μεταλαβαίνει, εσείς δεν βλέπετε αυτά που βλέπουν οι άγγελοι! 

Εσείς δεν βλέπετε αυτά που βλέπουν οι άγιοι! Εσείς δεν βλέπετε αυτά που τρομάζουν τους δαίμονες! Εσείς δεν βλέπετε αυτήν την ασπίδα που σας περιβάλει μετά από κάθε φορά που εσείς έρχεστε με αγάπη και με θεϊκό έρωτα να πάρετε το Σώμα και το Αίμα του Υιού του Θεού, αυτήν την πλούσια ευλογία, που είναι βασισμένη πάνω στον βωμό της εμπιστοσύνης.

Δεν αρκεί η πίστη στον άνθρωπο. Πίστη μεγάλη είχε και ο Πέτρος, αλλά αυτό δεν τον βοήθησε να μην αρνηθεί τον Ιησού. Γιατί η πίστη μπορεί να είναι η βάση, μπορεί να είναι τα θεμέλια, αλλά αν δεν χτίσεις και το σπίτι της εμπιστοσύνης, μέσα δεν μπαίνεις. 

Άλλο να ρίξεις τις βάσεις, τα μπετά κάτω της πίστης, και άλλο είναι να χτίσεις πάνω σε αυτήν την πίστη το σπίτι της εμπιστοσύνης, για να μπεις και να κατοικήσεις και μέσα σε αυτό να κατοικήσει ο ίδιος ο Θεός. Γιατί Του αρέσει του Θεού να κατοικεί μόνο στις ψυχές που Τον εμπιστεύονται. 

Ξέρετε γιατί; Γιατί η εμπιστοσύνη είναι το συνώνυμο της θεϊκής αναζήτησης και νοσταλγίας και είναι αυτή που αναγκάζει το Θεό να σπείρει από τον ουρανό πλούσια τον θεϊκό Του έρωτα και να γίνει ένα ο Θεός και ο άνθρωπος. Όταν γίνεται αυτό οι άγγελοι χαίρονται, πανηγυρίζουν! 

Δεν μπορείτε να φανταστείτε τη χαρά των αγγέλων, όταν βλέπουν μέσα σε μια ψυχή, που με εντολή του Θεού παρέλαβαν στα δυο τους χέρια, να ζει ο αγαπημένος τους Βασιλιάς!

Οι Άγγελοι ευφραίνονται τόσο πολύ με τους ύμνους αγάπης μας στο Θεό, που σταματούν την δικιά τους δοξολογία, για να τους ακούσουν..!!!

Κάθε φορά που η ψυχή αποφασίζει με ταπείνωση και με αγάπη στο Θεό να προσευχηθεί, γίνεται αυτό ακριβώς που γίνεται και με εσάς τις μάνες.

Μια φορά λοιπόν είχα πάει σ’ ένα σπίτι. Άρεσε πολύ η μουσική στη μάνα και με τα τραγούδια της νανούριζε το μωρό της. Αλλά και όταν ήταν ξύπνιο συνέχιζε τα τραγούδια της και εύφραινε το παιδί της. 

Ξαφνικά λοιπόν άρχισε το μικρό παιδί της να τραγουδάει και αυτό, ξέρετε αυτό το ψέλλισμα το παιδικό. Σταμάτησε η μάνα το τραγούδι και μου λέει : «Άκου το τι ωραία που τραγουδάει»! Δεν ήταν καμιά μεγάλη χορωδία, ούτε καμιά μεγάλη μουσική, όμως το τραγούδι του μωρού της, φάνταζε τόσο γλυκό, τόσο ωραίο, που εκστατική το άκουγε από το ίδιο το παιδί της. 

Σε κάποια στιγμή με έκπληξη έβλεπα τα μάτια της να βουρκώνουν από χαρά για το μωρό της και είπα: «Αυτή είναι η μάνα που χαίρεται με το παραμικρό τραγούδι του παιδιού της»!

Ακριβώς το ίδιο γίνεται και στον ουρανό. Κάθε φορά που εμείς σωπαίνουμε, έχετε την αίσθηση ότι οι άγγελοι σωπαίνουν; Λάθος, οι άγγελοι πάντα δοξολογούν και υμνολογούν τον Βασιλιά τους, γιατί πάντα μέσα στην καρδιά τους υπάρχει μόνο ένα όνομα, ο Ιησούς, μόνο μια μορφή, του αγαπημένου τους Βασιλιά Ιησού, που ήλθε για να φανερώσει με τη σταυρική Του θυσία αυτήν την υπέρλαμπρη αγάπη του ίδιου του Θεού στο σπλάχνο Του.

Ξέρετε όμως πότε σταματούν το τραγούδι τους; Όταν δουν αυτές τις ψυχές που έχουν αναλάβει στα χέρια τους να καθοδηγήσουν στον ουρανό, να γονατίζουν και εκεί να αρχίζουν να αναπέμπουν ύμνους αγάπης στο Θεό. 

Τόσο πολύ τους ευφραίνει αυτή η προσευχή των ανθρώπων, που σταματούν το δικό τους το τραγούδι! Σταματούν την δική τους ψαλμωδία, για να ακούσουν την ψαλμωδία των παιδιών τους, γιατί σαν μάνες μας προσέχουν. Είμαστε τα παιδιά των αγγέλων, γι’ αυτό και ο Θεός θέλει να ζήσουμε αγγελική ζωή! 

Ποιά είναι η πιο μεγάλη χαρά ενός παιδιού; Όταν ξέρει ότι η μάνα του είναι γλυκιά, όταν ξέρει ότι ο πατέρας του είναι πολύ καλός. Τότε το παιδί, δεν θα θέλει να μοιάσει στην μάνα και στον πατέρα του; Ναι.

Αυτό ακριβώς είναι, να ξέρεις ότι ο ίδιος ο Θεός σου έδωσε τους πιο γλυκούς φύλακες στη ζωή σου, να σε αγκαλιάζουν, να σε φυλάνε και να σε προστατεύουν.

Συνεχίζεται.....

http://oiaggeloitoufwtos.blogspot.com