Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθεί αν υπάρχει κάτι και τί, έξω από τον υλικό κόσμο που ζούμε;
Προσπαθήστε να φανταστείτε αυτή τη σκηνή.
Δυο έμβρυα μέσα στη μήτρα της μητέρας συζητούν. Χάριν ευκολίας ας ονομάσουμε αυτά τα δίδυμα ΕΓΩ και ΠΝΕΥΜΑ. (ή Νους και Καρδιά ή ανθρώπινος εαυτός και θεϊκός εαυτός όπως σας θέλετε)
Το Πνεύμα λέει στο Εγώ.
- Ξέρω πως δύσκολα θα το πιστέψεις, αλλά ειλικρινά πιστεύω ότι υπάρχει ζωή μετά τη γέννηση.
Το Εγώ απαντά:
- Άσε τις γελοιότητες. Κοίτα γύρω σου. Αυτό μόνο υπάρχει. Γιατί πρέπει πάντοτε να ψάχνεις κάτι έξω από αυτή τη πραγματικότητα; Δέξου ότι σου δίνει η ζωή. Βολέψου εδώ που βρίσκεσαι και ξέχνα τις ανοησίες για το μετά τη γέννηση ζωή.
Το Πνεύμα σωπαίνει για λίγο, όμως κάτι μέσα του δεν το αφήνει να ησυχάσει :
- Εγώ, μη θυμώσεις αλλά θέλω να σου πω και κάτι άλλο. Πιστεύω ακόμα ότι υπάρχει και μια Μητέρα.
- Μια Μητέρα..! καγχάζει το Εγώ.
- Τι παραλογισμοί είναι αυτοί; Δεν έχεις δει ποτέ Μητέρα. Γιατί δεν μπορείς να αποδεχθείς πως ότι βλέπεις, μόνον αυτό υπάρχει; Η ιδέα της Μητέρας είναι τελείως τρελή. Μόνο εσύ και εγώ υπάρχουμε εδώ. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Άντε τώρα κρατήσου από αυτόν το λώρο. Πήγαινε στην γωνία σου και σταμάτα τις ανοησίες. Πίστεψε με, δεν υπάρχει Μητέρα.
Το Πνεύμα απρόθυμα σταματάει την συζήτηση με το Εγώ, δεν μπορεί όμως να κρατηθεί για πολύ.
- Εγώ, εκλιπαρεί,
- σε παρακαλώ, άκουσε με χωρίς να απορρίπτεις τις σκέψεις μου. Δεν ξέρω γιατί, αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτές οι συνεχείς πιέσεις που νιώθουμε και οι δύο, αυτές οι κινήσεις που μερικές φορές μας κάνουν να νιώθουμε άβολα, αυτές οι συνεχείς αλλαγές θέσης κι αυτός ο χώρος που καθώς μεγαλώνουμε γίνεται όλο και πιο στενός, όλα μας προετοιμάζουν για ένα μέρος γεμάτο φως και ότι πολύ σύντομα θα βρεθούμε εκεί.
- Τώρα σιγουρεύτηκα ότι παραλογίζεσαι τελείως, απαντά το Εγώ.
- Αφού μόνο στο σκοτάδι έχεις ζήσεις. Δεν έχεις δει ποτέ φως. Πώς σου κατέβηκε τέτοια ιδέα; Αυτές οι κινήσεις και οι πιέσεις που αισθάνεσαι είναι η πραγματικότητα σου. Είσαι μια αυτόνομη, ξεχωριστή ύπαρξη. Αυτό είναι το ταξίδι σου. Σκοτάδι και πιέσεις και ένα αίσθημα ασφυξίας, αυτά και μόνο είναι η ζωή. Και πρέπει να τα αντέξεις όσο ζεις. Άντε τώρα, κρατήσου από το λώρο σου και κάνε μου τη χάρη να ησυχάσεις.
Το Πνεύμα ησυχάζει για λίγο, τελικά όμως δεν μπορεί να κρατηθεί.
- Εγώ, μια κουβέντα μόνο και μετά δεν θα σε ξαναενοχλήσω.
- Άντε πες το, απαντά το Εγώ εκνευρισμένα.
- Πιστεύω ότι όλες αυτές οι πιέσεις και όλη η δυσφορία όχι μόνο, θα μας οδηγήσουν σε ένα πρωτόγνωρο, θεσπέσιο φως, αλλά και ότι εκεί θα συναντήσουμε τη Μητέρα¸πρόσωπο με πρόσωπο, και θα γνωρίσουμε μια έκσταση που δεν θα συγκρίνεται με τίποτα από όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα.
- Καλά εσύ Πνεύμα τα έχεις τελείως χαμένα. Τώρα πια δεν μου μένει καμιά αμφιβολία.
Από το βιβλίο του Wayne Dyer “Ο Ιερός σου Εαυτός”
Πίνακας εξωφύλλου: Claude Monet, Impression
Thessaloniki Arts and Culture http://www.thessalonikiartsandculture.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου