Οι καμπάνες των εκκλησιών χτυπούν χαρούμενα κάθε Παρασκευή των πέντε πρώτων εβδομάδων,καλώντας τον καθένα μας να τιμήσουμε την μητέρα του Χριστού ψέλνοντας τον Ακάθιστο Ύμνο.Ο Ακάθιστος ύμνος είναι οι χαιρετισμοί της Παναγίας.Ένα τραγούδι με αγάπη του ορθόδοξου λαού προς τιμήν της μητέρας Παναγίας που σπεύδει σε κάθε βοήθειά του.
Το όνομα προήλθε,για πρώτη φορά στην Κωνσταντινούπολη,εκεί ο λαός προσευχόταν συνεχώς όρθιος όλη νύχτα.Οι προσευχές δεν γίνανε κατά τύχη,γιατί προηγήθηκαν γεγονότα ώστε να καταφύγουν οι χριστιανοί στην προσευχή.
Η ιστορία του ακάθιστου ύμνου παίρνει μέρος στην Κωνσταντινούπολη το έτος 626 μ.Χ,με αυτοκράτορα τον Ευσεβή Ηράκλειο που έλειπε μακριά στην Περσία,πολεμούσε για να πάρει τον Τίμιο Σταυρό,που οι Πέρσες έκλεψαν από την Ιερουσαλήμ.
Εκεί που ο Αυτοκράτορας πολεμούσε με ψυχή και σώμα οι κάτοικοι της πόλεως αγωνιούσαν για την τύχη τους.Η πόλη δίχως στρατό να την προστατεύει,μόνον ένας ο Φρούραρχος Βώνο αγωνιώντας για τα γυναικόπαιδα και τους γέρους πολιορκείται από έναν εχθρό,τους Αβάρους.
Ο βασιλιάς Χαγάνος συνθηκολογεί με τους Πέρσες και φτάνει την στιγμή που η πόλη είναι αδύναμη σε προσωπικό,με κύριο σκοπό του να την κατακτήσει καταπατώντας την συνθήκη που υπεγράφει με τον Ηράκλειο.Δεν έφτανε μόνον αυτό αλλά έστρεψε και την περιφρόνηση του και στον αληθινό Θεό.
Στις ικεσίες της αντιπροσωπείας η απάντηση που δόθηκε ήταν :
<<Μην γελιέστε από τον Θεό που πιστεύετε.Αύριο εγώ θα είμαι εκείνος που θα καταλάβει την πόλης σας και εγώ θα είμαι ο κυρίαρχος.Εσείς μπορείτε να ξεφύγετε αν γίνετε πουλιά και πετάξετε ή ψάρια και κολυμπήσετε...>>
Η απάντηση του στον φοβισμένο λαό ήταν μια δυνατή βροντή.Ο Πατριάρχης Σέργιος κάλεσε σε επιστράτευση τον χριστιανικό λαό λέγοντας :
<<Μην απελπίζεστε.Μην σκέφτεστε σαν άνθρωποι που δεν πιστεύουν στον Αληθινό Θεό.Γιατί ο αυτοκράτορας πρωτού φύγει είδε την εμπιστοσύνη του λαού διότι πίστευε στην Παναγία.Μπορούμε όλοι να επιστρατεύσουμε με στρατηγό την Παναγία και όλοι μαζί στην μάχη ενωμένοι να είμαστε.Στην μάχη της προσευχής.>>
Τα δάκρυα στάζανε απο τα μάτια του Ποιμενάρχη,μαζί του Μητροπολίτες και Ιερείς,Διακόνους και μικρά παιδιά, λιτάνευαν την ιερή εικόνα της Παναγίας των Βλαχερνών και εμψύχωναν του στρατιώτες τους ολίγους που είχαν μείνει.
Η κραυγή που έβγαινε από τις ψυχές όλων εισακούστηκαν στην Παναγία,της Υπερμάχου Στρατηγού.Η κραυγή τους ήταν δάκρυα που σαν ποτάμι έτρεχαν από τα μάτια των Χριστιανών,που Ελπίδα ζητούσαν και έβρισκαν στην παναγία που έφερε εκείνη στον κόσμο Λύτρωση.
Λέγανε : << Έλα κοντά μας Παναγία μου...Μην μας εγκαταλείπεις...Σώσε την Πόλη σου...>>
Οι άπιστοι άρχισαν τα τείχη να περνούν...Άρχισαν να μπαίνουν στην πόλη...
Τα πλοία τους αναμονή είχαν στην θάλασσα που περίμεναν με απειλή να αποβιβαστούν στην πόλη...
Όλοι τώρα πια άκουγαν το καρδιοχτύπι τους και έβλεπαν τα υψωμένα σε δέηση χέρια του Πατριάρχη.
Και εκείνη την στιγμή το θαύμα ήρθε!Η Πόλη σώθηκε...Φωνές πολλές άνεμοι άγριοι και ανεμοστρόβιλοι καταστρέφουν τον στόλο των πολιορκητών.
Μια γυναικεία μορφή λάμπει μπροστά τους.Κοντά στα τείχη φαίνεται μια γυναίκα να ενθαρρύνει τους χριστιανούς και να πολιορκεί τους άπιστους.Κανείς δεν αμφιβάλλει πως είναι η Υπέρμαχος Στρατηγός,η Μητέρα των Χριστιανών,η χάρη της Παναγιάς.Εκείνη λοιπόν κατατρόπωσε τους Αβάρους αναγκάζοντας τους να λύσουν την πολιορκία στις 8 Αυγούστου.
Μετά από αυτό το περιστατικό,οι Χριστιανοί βλέποντας το αποτέλεσμα της πολιορκίας έκαναν συνεχώς τον σταυρό τους.Τα μάτια όλων στρεφόντουσαν προς τον ουρανό,ενώ ολόθερμες δοξολογίες γεμίζουν τον αέρα.Οι καμπάνες χτυπούν με χαρά στέλνοντας το μήνυμα της λευτεριάς,μέχρι τα σύνορα του κράτους που έως εκεί πολεμούσε ο Αυτοκράτορας.
Στο τέλος όλοι φτάσανε στο Ναό της Παναγίας των Βλαχερνών.Εκεί με δάκρυα χαράς στα μάτια ο λαός αποδίδει στο Υπέρμαχο Στρατηγό τη νίκη και τα ευχαριστήρια.
Τότε ήταν που έψαλλαν και για πρώτη φορά τον Ύμνο :
<<Την υπερμάχω στρατηγώ τα νικητήρια...>>μαζί με τους<<Χαιρετισμούς της Παναγίας>>.
Σαν ένδειξη ευγνωμοσύνης μένανε όλοι όρθιοι και ψέλνανε στην Παναγία δίχως να καθίσουν.Για αυτό και από τότε ο Ύμνος ονομάστηκε Ακάθιστος Ύμνος...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου