Η ΕΞΙΣΟΡΡΟΠΗΣΗ ΤΩΝ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΩΝ, ΤΩΝ ΣΚΕΨΕΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ
Μέσα στο πεδίο της επίγνωσης εισέρχονται διάφορες εντυπώσεις. Πρέπει να γίνονται “δεκτές” με ενδιαφέρον και καλή πρόθεση.
Παρακολουθούμε με ιδιαίτερη προσήλωση και ενδιαφέρον ό,τι συμβαίνει στο περιβάλλον και μέσα μας. Τα εξωτερικά γεγονότα και τις αντιδράσεις μας σε αυτά. Τη γλώσσα του σώματός μας, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας.
Δεν κρίνουμε, δεν αναλύουμε, δεν φοβόμαστε. Παρακολουθούμε με αγάπη και ενδιαφέρον. Παρακολουθούμε σιωπηλά, χωρίς σκέψεις. Δεν προσπαθούμε να μη σκεφτόμαστε, αλλά εντοπίζουμε την ιδιαίτερη “αίσθηση” που αποπνέουν όλες οι εντυπώσεις, μένουμε εκεί και έτσι ο νους ησυχάζει ενώ ταυτόχρονα αυξάνει η διαύγειά του. Είμαστε στο ΤΩΡΑ.
Μέσα σε όλα όσα παρατηρούμε υπάρχουν φυσικά και η αίσθηση του ότι υπάρχουμε καθώς και η φωνή της συνείδησής μας. Αυτές θα αξιολογήσουν την ποιότητα των σκέψεων, συναισθημάτων και συμπεριφοράς μας, όχι ο νους μας, οι ιδεοληψίες μας, ή η κοινωνική μας διαμόρφωση.
Η “αξιολόγηση” αυτή είναι μια αίσθηση “έλξης” ή αντίστοιχα “άπωσης” και δεν έχει κανένα νόημα να προσπαθήσουμε να τη δημιουργήσουμε. Δεν έχει σχέση με τους ηθικούς κώδικες της κοινωνίας και των θρησκειών. Είναι πρωτότυπη και αυθεντική. Δεν είναι κάποιου είδους “άσκηση” και έχει ενσωματωμένη την ενέργεια της δράσης.
Έτσι μετά από την ανταπόκριση του “έσω” ακολουθεί αβίαστα η πράξη. Αυτή δεν προέρχεται από το νου και τα περιεχόμενά του, ούτε από τη “δύναμη της θέλησης”, αλλά από ένα εσώτερο ενδιαφέρον για την ενέργεια της αντίληψης. Ποια ιδεολογία ή ανάλυση χρειάζεται για να απομακρύνουμε το χέρι μας από τη φωτιά; Αρκεί η επίγνωση.
Η επίγνωση δεν είναι κάτι το παθητικό. Αν δεν οδηγεί σε δράση, σε αλλαγή στάσης ζωής, τότε κάτι δεν πάει καλά με αυτό που θεωρούμε ως “συνειδητότητα”. Της λείπουν ορισμένα “συστατικά μέρη”.
Προκειμένου να έχουμε επίγνωση των γεγονότων και της δικής μας ανταπόκρισης σε αυτά, δεν πρέπει να την αντιμετωπίσουμε ως ένα είδος “άσκησης διαλογισμού” ή “αυτοβελτίωσης”. Η επίγνωση εμφανίζεται μόνο αν υπάρχει η αντίστοιχη ωριμότητα, το ενδιαφέρον, η έλξη για την αύξηση της συνειδητότητας. Τότε θα συμβεί γιατί την Αγαπήσαμε και όχι χρησιμοποιώντας τη δύναμη της θέλησης.
Τα αποτελέσματα της επίγνωσης δεν είναι μόνο εσωτερικά. Είναι και η συγκροτημένη εξωτερική συμπεριφορά. Η κοινωνική μας ζωή αρχίζει να ακολουθεί τις προτροπές της φωνής της Καρδιάς. Ευθυγραμμίζεται με αυτήν.
Και αυτή την ευθυγράμμιση πρέπει να την Αγαπήσουμε και να τη Θελήσουμε. Να της επιτρέψουμε να ανθίσει, να της δώσουμε χώρο. Δεν υλοποιείται εκβιάζοντας καταστάσεις με τη “λογική”, ούτε υποτασσόμενοι σε κανόνες συμπεριφοράς, ούτε “ανήκοντας” κάπου, ούτε “πιστεύοντας” σε κάτι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου